Βγαίνουμε πάλι για πετρέλαια... Πάμε για εκλογές..;

Του Γιώργου Κράλογλου

Η Chevron κάνει μια χαρά τη δουλειά της. Θέλει να ψάξει και στην Κρήτη. Εμείς τι θα κάνουμε εκτός από την παντιέρα που σηκώσαμε. Θα την αφήσουμε; 

Διαβάζουμε (στην τελευταία απόδοσή του..) στο γνωστό πολιτικό κλισέ που αναπαράγεται (τα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης) ως ανακοίνωση της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά μένει μόνο στα λόγια (Νέο ενδιαφέρον Chevron για έρευνες φυσικού αερίου σε δύο "οικόπεδα" στην Κρήτη - Ψήφος εμπιστοσύνης από τον αμερικανικό κολοσσό).

"Το ενδιαφέρον της Chevron (σ.σ για έρευνες στην Κρήτη) είναι μια ψήφος εμπιστοσύνης στην Ελλάδα. Αποδεικνύει ότι η χώρα μας συνεχίζει να αποτελεί έναν ελκυστικό επενδυτικό προορισμό, με αξιόπιστη Κυβέρνηση, που εγγυάται τη σταθερότητα. Ταυτόχρονα, αποτελεί ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη σημαντικών φυσικών ενεργειακών πόρων, κρίσιμων για τη χώρα μας, την Ανατολική Μεσόγειο και την Ευρώπη. Πόροι που θα αξιοποιηθούν προς όφελος όλων των Ελλήνων. Θα ακολουθήσουν οι σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις, για τις ακριβείς συντεταγμένες και την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού. Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη υλοποιεί με συνέπεια τις δεσμεύσεις της για μία Ελλάδα ενεργειακά ασφαλή, επενδυτικά ελκυστική και γεωστρατηγικά ισχυρή".

Ποιος όμως ο λόγος που επαναλαμβάνουμε και σήμερα τα ίδια και τα ίδια για τις δήθεν έρευνες που θέλει να κάνει η Ελλάδα για να ανακαλύψει και να αξιοποιήσει τα αποθέματά της σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο και άλλα που θα βρούμε στον βυθό της θάλασσας με την ευκαιρία αυτή...;

Γιατί είναι παράδοση στην Ελλάδα (την αντέγραψε και η χούντα) να βγάζουμε ειδήσεις για το ενδιαφέρον διεθνών ομίλων για τα πετρέλαιά μας (στις αρχές της μεταπολίτευσης) και για τα αποθέματα φυσικού αερίου (τις επόμενες 10ετίες της μεταπολίτευσης).

Και πότε μας συμβαίνει... αυτό; Όταν η κάθε κυβέρνηση δεν έχει κάτι άλλο να πει για να δείξει την προοδευτικότητά της... Δεν έχει κάτι να εντυπωσιάσει την κοινή γνώμη, όταν νοιώθει γκρίνια και ψιθύρους δυσαρέσκειας.

Δεν το απέφυγαν ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι συγκυβερνήσεις, ούτε τα σχήματα της αριστεράς και της προόδου...

Η "ναυαγοσωστική πολιτική σανίδα” όλων των κομμάτων και των σχημάτων της εξουσίας ήταν η πρώτη επιλογή στα αδιέξοδα. Η πρώτη επιλογή στην φτηνή προπαγάνδα.

Και ας έχουν αντιληφθεί ότι η κοινή γνώμη και οι κάποιες ομάδες που κάποτε έπαιρναν στα σοβαρά τις εξαγγελίες για τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που θα έσωζαν την Ελλάδα, (μέχρι τροφοδότη της Ε.Ε. σε καύσιμα έκαναν την Ελλάδα κάποιες υπερβολές της προπαγάνδας...) ούτε που ασχολείται σήμερα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις αυτού του πολιτικού είδους.

Έχουν οι πάντες αντιληφθεί πολύ καλά ότι πίσω από αυτά τα εντελώς κενά συνθήματα, (της πετρελαιοπαραγωγού Ελλάδας) δεν υπάρχει τίποτε ουσίας (αν αφαιρέσουμε βέβαια το κατά καιρούς πραγματικό ενδιαφέρον όλων των ερευνητικών Ομίλων που έχουμε φιλοξενήσει στη χώρα).

Και τούτο γιατί στα ενδιαφέροντα των κυβερνήσεων ουδέποτε εντάχθηκε αποφασιστική επιλογή και στόχος να ερευνηθούν και να αντληθούν τα αποθέματα που υπόσχονται... να αποδοθούν στο λαό για να τον κάνουν πλούσιο.

Απόδειξη, η διαχρονική περιπέτεια και των κρατικών Ομίλων ερευνών (με συστάσεις και διαλύσεις) και το εξωφρενικά γραφειοκρατικό και (μάλλον σκόπιμα) πολύπλοκο σύστημα εκδόσεων των αδειών που αποθαρρύνει και διώχνει τους ξένους Ομίλους ερευνών.

Ποιος ο λόγος λοιπόν; Καμιά κυβέρνηση δεν θέλει να αναλάβει το πολιτικό κόστος (πολύμορφο κόστος) που θα προκαλέσει το εσωτερικό αλαλούμ, το οποίο θα προκληθεί (κατά πάσα βεβαιότητα) από χίλιους δύο παράγοντες.

Κυρίως δε από τη βεβαία αναστάτωση στην αλλαγή στο όλο σύστημα προμηθειών των καυσίμων που έχει ανάγκη η χώρα, ρισκάροντας τι; Την με τυχόν άντληση κάποιων μικρών... αποθεμάτων υδρογονανθράκων της χώρας.

Ποιο θα είναι, συνεπώς, το αύριο και η τύχη και του ενδιαφέροντος που εκδηλώθηκε από τον διεθνούς κύρους ερευνητικό Όμιλο και στην Κρήτη; 

Αναζητείστε το στην διάδοχη κυβέρνηση που θα αναλάβει να μελετήσει το όλο θέμα..., μαζί με τις ενστάσεις της επομένης ημέρας..., των πιθανών αδειών, η έκδοση των οποίων θα τραβήξει την γνωστή 2ετία ή 3ετία και βλέπουμε...

george.kraloglou@capital.gr