Ενεργειακό, μισθολογικό και ακρίβεια στο ράφι

Του Γιώργου Κράλογλου

Θα κλείσει με λύσεις το ενεργειακό, μισθολογικό και η ακρίβεια το 2024 ή με δρόμους-"παγίδες" στο οικονομικό 2025; Εμείς πιστεύουμε το δεύτερο.

Μπαίνουμε σε μια τουλάχιστον 2ετή, αν όχι 3ετή κρίση σε ό,τι έχει μείνει στην οικονομία μας από την παραγωγή, με την προσοχή στραμμένη κυρίως στις αντοχές των 700.000 μικρών και μεσαίων που γνωρίζουν ότι δεν θα τα βγάλουν πέρα αν δεν αναγνωρισθεί από την Πολιτεία το λειτουργικό τους κόστος και δεν εξασφαλισθούν χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές με παράλληλες δυνατότητες σε πρόσβαση φθηνού δανεικού χρήματος.

Όταν το θέμα αυτό αφορά το σύνολο της σπονδυλικής στήλης όχι της βιομηχανίας (όπως ξέραμε και λέγαμε παλιά), αλλά της οικονομίας, δεν είναι δυνατόν να μην ανησυχείς επειδή στο πίσω μέρος του κεφαλιού σου έχεις τους "πυλώνες" του τουρισμού και των υπηρεσιών...

Για τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρές, μεσαίες και ατομικές επιχειρήσεις (που περιμένεις να εισπράξεις φόρους και να στρογγυλέψεις τον κορβανά  σου ώστε να μοιράζεις κουπόνια - έστω και στην ενεργεία μόνο -) υπάρχει πρόβλημα και για τον κατώτατο που θα αναπροσαρμοσθεί. 

Και το πρόβλημα αυτό το ξέρει πολύ καλά (σε όλη την έκτασή του) και η κυβέρνηση, μετά από πρόσφατες συναντήσεις που είχαν αντικείμενο τα εργασιακά και τα τραπεζικά.

Είναι λοιπόν δίκοπο μαχαίρι το κυνήγι της ακρίβειας στα ράφια, αλλά και τα πρόστιμα που, όπως αφήνει να καταλάβουμε, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί από την εργαλειοθήκη της στον πόλεμο με την ακρίβεια.

Αν λοιπόν θέλουμε να μιλάμε για ενίσχυση του 98% της παραγωγής μας (που συνθέτει ο μικρόκοσμος των 700.000 επιχειρήσεων) και στόχος της οικονομικής πολιτικής είναι αναχώματα  πριν την κατάρρευσή του, πρέπει να συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση ότι και ο κατώτατος (που προετοιμάζει για το 2025-2026) είναι καταδικασμένος. Και μαζί του και το εργασιακό. 

Καταδικασμένο όμως είναι το εργασιακό και μισθολογικό σύστημα που προετοιμάζει και για το 2028 (σύμφωνα με νομοθεσία που προώθησε) και ελπίζει να καλύψει τις υποχρεώσεις της προς εκείνους που θα μείνουν ως το 2028 στην Ελλάδα και δεν θα μεταναστεύσουν…

Γιατί το σημειώνουμε αυτό με ιδιαίτερη έμφαση; 

Γιατί το οικονομικό έτος 2028 σε καμία περίπτωση δεν διαφαίνεται από τώρα. Και δεν θα σχηματοποιηθεί ως προοπτική στο οικονομικό μοντέλο της χώρας το 2025 ή και το 2027 των εκλογών για δύο λόγους. 

Πρώτον γιατί (δυστυχώς για την οικονομία και το μέλλον της χώρας) η μικρή και μεσαία βαλκανική παρουσία μας στην παραγωγή δεν θα είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες για σοβαρή ανταγωνιστική υποδομή μέσα από δυναμικά συγκροτήματα προσαρμοσμένα σε απαιτήσεις τεχνολογίας ή καινοτομίας. Τα "όνειρα" αυτά θέλουν κεφάλαια που ούτε υπάρχουν, ούτε θα εισαχθούν από ξένους, ούτε θα βρεθούν από το τραπεζικό μας  σύστημα.

Και δεύτερον η κυβέρνηση έχει αντιληφθεί για τα καλά (στις συζητήσεις της με μικρούς αλλά και τους κάπως μεγάλους -μέσω των Οργανώσεών τους-) ότι τα αστεία κίνητρα και τα σχέδιά της που δήθεν θα παρέσυραν από τη μια τους μικρούς και τους εντός και εκτός Ελλάδας μεγάλους να συμπράξουν, να συγχωνευθούν και να αναδείξουν περισσότερο δυναμικό παραγωγικό μοντέλο στην οικονομία (ισχυρό να ανταγωνίζεται στον χώρο της ΕΕ) είναι σκόρπιες ιδέες του πίνακα, που (μαζί με το εργασιακό και το ενεργειακό) θα μείνουν στο ράφι και το 2025.

george.kraloglou@capital.gr