Σκοπός μας να ρίξουμε την κυβέρνηση...

Του Γιώργου Κράλογλου

Ποιον ντόπιο ή ξένο επενδυτή περιμένεις να δεις όταν (εκτός των άλλων) η αντιπολίτευση δηλώνει "σκοπός μας είναι να ρίξουμε.. την κυβέρνηση". 

Ακούστηκε και αυτό, από την αξιωματική αντιπολίτευση, όχι ξεκάρφωτα βέβαια, αλλά μέσα στους εσωτερικούς της καβγάδες για τα εξώδικα και τα άλλα κωμικά "...εμείς δεν είμαστε εδώ για εξώδικα και άλλα τέτοια, σκοπός είναι να ρίξουμε την κυβέρνηση..."  ήταν ανάμεσα στα πολλά άλλα η οργισμένη δήλωση παράγοντα με παραλήπτη έναν άλλο παράγοντα του κόμματος. 

Μας έπιασε πόνος για την κυβέρνηση και γι αυτό ενοχληθήκαμε από τις δηλώσεις μέσα στον αναβρασμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κάθε άλλο...

Απλά είναι η ιστορία της οικονομίας (που παρακολουθήσαμε και ζήσαμε δημοσιογραφικά) που έδειξε ότι τέτοιου είδους πολιτικές "παλικαριές" ήταν ανάμεσα στους σοβαρούς λόγους που απομάκρυναν επενδυτές από τη χώρα.

Όχι τους ευκαιριακούς βέβαια (που -αντίθετα- αναζητούν τέτοιας μορφής πολιτικές) αλλά όσους κάνουν μακροπρόθεσμες επενδύσεις αναζητώντας βεβαίως σταθερότητα στην πολιτική και απομακρύνονται από όλα τα  πολιτικά αντάρτικα... που θύμισαν οι παραπάνω δηλώσεις. 

Δεν θα σταθούμε όμως περισσότερο στο περιστατικό. Γιατί δεν έχει την ελάχιστη αξία. Ούτε ως σύνθημα αντάρτικου... Ούτε ως "σημαία" για να την κρατήσει ένα κόμμα. 

Το φωτίσαμε, σαν θέμα, επειδή μαζί με όλα τα άλλα και ειδικά μετά την πολύχρονη ανυπαρξία αντιπολίτευσης στη χώρα, εμείς βλέπουμε την κυβέρνηση να "γλεντάει" με τον δικό της ρυθμό και τις δικές της "στροφές", ανενόχλητη πολιτικά, αντιπολιτευτικά ή κομματικά. Και προφανώς θα τρίβει τα χέρια της (με το δίκιο της) από την απρόσμενη πορεία της. 

Εδώ ακριβώς όμως είναι που δικαιώνονται οι (διαχρονικές) επισημάνεις της αγοράς και όλων των επιχειρηματικών ομάδων (ειδικά των ντόπιων επενδυτών οι οποίοι και για τον λόγο αυτό ανέκοψαν επενδύσεις και άλλες δράσεις) ότι η χώρα θα πληρώσει ακριβά την απαράδεκτη  (πάνω από 40 χρόνια) βαθιά παρέμβαση της πολιτικής στην οικονομία. 

Την παρέμβασή της με "φωτογραφικές ρυθμίσεις" πότε σε κλάδους, πότε σε επαγγελματικές τάξεις, πότε με αδικαιολόγητες μισθολογικές "ενέσεις" και στον ιδιωτικό και τον δημόσιο εργασιακό χώρο. Και πότε με ανάμειξη με ασαφείς διορθώσεις στη λειτουργία επιχειρηματικών μονάδων ειδικά δε των μικρών και των μεσαίων. 

Τα λέμε με γενικότητες γιατί είναι τόσες πολλές και ακαταλαβίστικες (στα χρόνια της μεταπολίτευσης) η σοβιετικού χαρακτήρα συμπεριφορές των κομμάτων και των κυβερνήσεων που δεν ξέρεις που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. 

Να θυμίσουμε μόνο τις αδικαιολόγητες επιδοτήσεις και ενισχύσεις όπου από την μια τσέπη... έμπαιναν λεφτά ακόμη και από αυτά της Ε.Ε. (για τα οποία πληρώνουμε τώρα με αντίμετρα της Κομισιόν) και από την άλλη τσέπη... έβγαιναν (και βγαίνουν ακόμη...) μέσα από την εισπρακτικής και μόνο εισπρακτικής "λογικής" φορολογία τόσο των επιχειρήσεων όσο και των ελεύθερων επαγγελματιών. 

Και να κλείσουμε εδώ το γελοίο κεφάλαιο ανάμειξης της πολιτικής στην οικονομία, υπενθυμίζοντας την διαχείριση (καθαρά από την πολιτική και τις σκοπιμότητες της) του σύνθετου ενεργειακού μας προβλήματος. Του  προβλήματος που μας δέρνει και θα μας δέρνει 2-3 χρόνια ακόμη, μέχρι να καταλάβουμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε όσο φορολογικό και ενεργειακό "ρυθμίζονται" με πολιτικές παραμέτρους...   

george.kraloglou@capital.gr