Μπερδέψαμε τα "καλάθια" μας...

Του Γιώργου Κράλογλου

Καλά τα λέει η κυβέρνηση με τα "καλάθια”. Πολιτικά βολεύει. Αλλά η αγορά δεν βλέπει καλάθι γεμάτο, όσο η ακρίβεια αφήνει μισό... της νοικοκυράς.

Ασφαλώς δεν έχει λόγο να μην αποδέχεται αυτά που θεωρεί η κυβέρνηση αναγκαία στην καταπολέμηση των τιμών (κάνει πολύ καλά γιατί είναι υποχρέωσή της), ωστόσο εκείνο που την απασχολεί (πέρα από τα καλάθια...) είναι η φτώχεια (την οποία είναι σε θέση να τη δει πριν απ' όλους μας...)  

Και την είδε όλο το φετινό καλοκαίρι σε συνδυασμό μάλιστα και με τα λιγότερα κατά 40 ευρώ ψώνια και έξοδα του κάθε τουρίστα, από τον Ιούνιο ως και σήμερα, όπου η προσοχή της δεν ξεφεύγει από την αποδεδειγμένη αλήθεια ότι οι μισθοί των καταναλωτών (στους οποίους και στηρίζεται) φθάνουν-δεν φθάνουν τις 20 μέρες, στις 70-80 οικογένειες. Αυτό το διαπιστώνει καθώς, μετά το 20ημερο κάθε μήνα, και οι ντόπιοι κόβουν μόνο βόλτες... όπως και οι τουρίστες. 

Τι απασχολεί ακόμη την αγορά στις κουβέντες της για την πορεία των τιμών (καθώς δέχεται την άποψη ότι είμαστε φτωχότεροι και από τη Βουλγαρία απορρίπτοντας την αντίθεση της κυβέρνηση); 

Ότι η κατάσταση δεν ελέγχεται. Και ότι παρεμβάσεις τύπου και μορφής "καλαθιών” ναι μεν προκαλούν ενδιαφέρον και κίνηση, αλλά δεν θα σώσουν την κατάσταση. Τα επιχειρήματα δε αυτά (μαζί με τις εικόνες που μερικώς περιγράψαμε παραπάνω) δεν  περιορίζονται στις μεταξύ των επιχειρήσεων και επιχειρηματιών συζητήσεις. 

Στις συναντήσεις των ημερών σε οικονομικά Υπουργεία (με αφορμή τα "καλάθια”) απλώθηκαν στο τραπέζι και ίσως "στενοχώρησαν” την κυβέρνηση η οποία αντέτεινε (μαζί με αυτά που γράφαμε και εμείς χθες στο "Λεφτά έχετε...”) ότι "... η χώρα μας βρίσκεται στην 11η θέση ανάμεσα στις 22 που έχουν θεσμοθετήσει τον κατώτατο μισθό, και στην 21η θέση επί συνόλου 28 στον δείκτη πραγματικής καταναλωτικής δύναμης...”  

Γιατί (παρ' όλα αυτά τα θετικά...) εμείς βλέπουμε να μπερδεύουμε τα καλάθια μας... 

Η άποψή μας είναι ότι για ακόμη μια φορά κυβέρνηση της μεταπολίτευσης (ειδικά  μετά τη χρεοκοπία του 2008) καταφεύγει εκτός από πολιτικές "κουπονιών” και σε εκείνες του "μπαλώματος” και του  πάμε παρακάτω... όταν βλέπουν πως η ακρίβεια δεν φεύγει από την πόρτα μας, ενώ τώρα τη χτυπάει και η φτώχεια. 

Το σημειώνουμε γιατί ο Σεπτέμβρης που έρχεται την Κυριακή δεν μας φέρνει μόνο  τις επιβαλλόμενες και χωρίς αναστολή δαπάνες για τους μαθητές που θα βάλουμε στο "καλάθι” και θα ρίξουμε κλωτσιά και στο τενεκεδάκι, να πάει παρακάτω...; 

Φέρνει και το "καλάθι των λογαριασμών των ασφαλίστρων, του ηλεκτρικού, του νερού, και των καυσίμων”. Το "καλάθι των δόσεων στην εφορία και στην Τράπεζα”. Τι γίνεται με αυτά τα "καλάθια”;

Θα ζητήσουμε από το κράτος να κάνει ό,τι έκανε στις σάκες, στα τετράδια και στα μολύβια; Θα περιμένουμε να μας σώσουν τα λίγα "κουπόνια" που θα μοιρασθούν στη ΔΕΘ για το ηλεκτρικό των νοικοκυριών; 

Και αυτοί που ακόμη στέκονται επιχειρηματικά στην οικονομία, τι έχουν να περιμένουν; Υπάρχει καλάθι γι' αυτούς; 

Σε καμιά περίπτωση δεν εκφράζουμε αντίθεση στα "καλάθια” της κυβέρνησης, τα οποία άλλωστε δεν είναι τίποτε άλλο από "μοιρασιές” και "κρατικά χαρτζιλίκια” εφευρήματα του ψευτοσοσιαλισμού μας πριν και μετά τη χρεοκοπία. 

Το θέμα όμως είναι πότε θα βγούμε από αυτή την πολιτική προχειρότητα. Πότε θα δούμε τις μεταρρυθμίσεις  που χρειάζεται η  οικονομία για να γίνει αξιόπιστη ώστε από μόνη της να προσελκύσει επενδύσεις, δουλειές και προοπτική που θα κρατάει στη χώρα τους νέους που ψάχνονται σε άλλες χώρες. Ευτυχώς που τώρα και οι γειτονικές μας προσφέρουν δυνατότητες. Και ας κάνει ότι δεν το αντιλαμβάνεται η  κυβέρνηση.

george.kraloglou@capital.gr