00:02 25/09
Λέμε ανάπτυξη για να πούμε κάτι...
Με τον κρατισμό να έχει δεμένη χειροπόδαρα την οικονομία και να τον "εκσυγχρονίζουμε" ανά 4ετία, είμαστε κωμικοί μιλώντας για ανάπτυξη.
Η "ανακύκλωση” φτηνών "υλικών", όπως "χτίζουμε το κράτος", "ο λαός θα πάρει τα κέρδη του φοροκυνηγητού" θυμίζουν πρόωρες εκλογές, αλλά κακής ποιότητας.
Να μη σταθούμε στο ενδεχόμενο αιφνιδιαστικών εκλογών (ψιθυρίστηκε έστω και συγκρατημένα και από τον χώρο των δημοσκοπήσεων μετά τις ευρωεκλογές). Καλό είναι να μείνουμε στην ποιότητα της πιθανής προεκλογικής περιόδου, που ήδη ξεκίνησε.
Ξεκινήσαμε με τον ανασχηματισμό που έγινε για να γίνει, αλλά δεν έπεισε κανέναν ότι ο αρνητισμός των ψηφοφόρων προς την κυβέρνηση και το σχήμα της ήταν αυτό που δεν πήγαινε καλά.
Μπορεί μεν πρόσωπα από αυτά που ανασχηματίσθηκαν να μην δικαιολόγησαν την υπουργοποιησή τους, αλλά από τη στιγμή που τα πεπραγμένα της κυβέρνησης ήταν οι ξαπλώστρες και τα πρόστιμα, που έκαναν την αισχροκέρδεια και την ακρίβεια να γελάνε, το πρόβλημα δεν ήταν τα πρόσωπα. Ήταν η ανυπαρξία συντονισμού και ιδίως των στόχων της κυβέρνησης.
Να φύγουμε όμως από τον ανασχηματισμό που δεν αντέχει σε περισσότερη κριτική και να πάμε στα χθεσινά και τα προχθεσινά της κυβέρνησης που θυμήθηκε πάλι το κράτος-πατερούλη και ξεκινάει να μοιράζει λεφτά, ενώ ταυτόχρονα υπόσχεται ένα πολύ πιο σύγχρονο και ισχυρό κράτος που θα χαρατσώνει, αλλά θα μοιράζει δίκαια τους φόρους από τη φοροδιαφυγή.
Για να δείξει μάλιστα και πρόσωπο εμπιστοσύνης, η κυβέρνηση έδωσε και την πρώτη προκαταβολή (με την υπόσχεση να πάνε στους συνταξιούχους και τους φτωχούς) 300 εκατ. ευρώ από έκτακτη, κατά 33%, φορολόγηση των διυλιστηρίων.
Μπράβο στην κυβέρνηση για τη χειρονομία. Και ας σκέφτηκε να το πει ακόμη και πριν το κάνει.
Αλλά να γυρίσουμε πίσω και να δούμε την ποιότητα όλων αυτών που εξαγγέλλονται, για να διακρίνουμε ανάμεσά τους και πιθανά σενάρια προώρων εκλογών.
Για να μοιράσει τα λεφτά που χρειάζεται η κυβέρνηση για να συντηρήσει το πολύχρονο κράτος-πατερούλη, χρειάζεται φόρους. Λεφτά όμως δε θα βρει όσο η παραγωγή και η επιχειρηματική δράση που δίνει φόρους είναι σε σημείο που δεν αποδίδουν.
Τι κάνει λοιπόν εδώ η κυβέρνηση.
Αντί να μεταρρυθμίσει τη φορολογική πολιτική της με οριζόντια φορολόγηση και μείωση φόρων ώστε να περιορίσει με τον τρόπο αυτό τη φοροδιαφυγή μόνο στους "επαγγελματίες" φοροφυγάδες (τους οποίους και πρέπει να κυνηγήσει άγρια) δήλωσε ότι επιμένει στα χαράτσια και στην "λογική" του τεκμαρτού.
Να πάμε τώρα σε αυτό που αποκαλούν (το τελευταίο διήμερο) εκσυγχρονισμό του κράτους και αναμόρφωση των συνθηκών απασχόλησης των κρατικών υπαλλήλων.
Αντί να συρρικνωθεί κατά 20-30% το κράτος και οι φόροι (που το συντηρούν) να μειώσουν φορολογικές υποχρεώσεις μισθωτών, μας προϊδεάζουν για νέα κονδύλια που θα τρέξουν μέσω του εκσυγχρονισμού.
Κανένα δεν έπεισε η κυβέρνηση (ούτε τους ίδιους) ότι με ένα νόμο και ένα άρθρο ή με δύο νόμους και δύο άρθρα (για να θυμηθούμε παρόμοιες εποχές) έχει άνεση και την εξουσιοδότηση να φέρει τα πάνω-κάτω στον κρατισμό.
Το μόνο που είναι βέβαιο ότι θα πετύχει να σχηματοποιήσει ένα κάποιο σκηνικό της μελλοντικής λειτουργίας του κρατισμού, μέσα στο οποίο να κερδίζει ξανά την όποια εμπιστοσύνη παρέχουν στα κόμματα και στις κυβερνήσεις 1.000.000 κρατικοί υπάλληλοι όλου του κομματικού χώρου του τόπου μας.
Όλα αυτά όμως (η δήθεν δίκαιη διανομή στον λαό των φόρων της φοροκλοπής και το σύγχρονο κράτος που θα έλθει και θα φέρει νέες συνθήκες κρατισμού) θα συντηρούν μια χαρά την εκλογική πελατεία (μια 3ετία στη χειρότερη περίπτωση) ή το όποιο χρονικό διάστημα απαιτηθεί για πρόωρες εκλογές, εφόσον επικρατήσουν απόψεις που ακόμη επιμένουν να μην αποκλειστεί το ενδεχόμενο αυτό.