Οι "κότες" του Giggity2

Του Γιώργου Κράλογλου

Θα σφάξουμε άλλη μια κότα για τα "χρυσά αυγά", αλλά θα χάσουμε και τα αυγά.., είπε στο σημείωμα μας για το Airbnb ο γνωστός σχολιαστής Giggity2. Έχει άδικο; 

Με τις λίγες λέξεις του στο σημείωμά μας "'Έτοιμη για άρμεγμα και η αγελάδα Airbnb" "..μάλλον έτοιμη για σφάξιμο άλλη μια κότα που κάνει χρυσά αυγά. Όπως και οι προηγούμενες κότες, ούτε κι αυτή έχει ράβδο χρυσού μέσα της, απλά θα χαθούν και τα αυγά..", βγάζει από το ντουλάπι της ιστορίας της οικονομίας τρεις τόμους με φορολογική γελοιότητα της πολιτικής και όλων των πολιτικών της μεταπολίτευσης. 

Ο πρώτος "τόμος" φορολογικής γελοιότητας στο τέλος της 7ετίας και πριν από τις εκλογές του 1981 και την αρχική συμφωνία για την ένταξή μας στην ΕΟΚ περιγράφει την αγωνία 15-20 ιδιωτικών Ομίλων (της βιομηχανίας κυρίως, τότε που υπήρχε και βιομηχανία στον τόπο) για το αν και πώς η πολιτική σκηνή θα διευκόλυνε (ήδη προβληματικές) μονάδες όχι να ενισχυθούν να τα βγάλουν πέρα, αλλά να ανταγωνισθούν κολοσσούς της ΕΟΚ. 

Ποια ήταν η επίσημη απάντηση της Πολιτείας διά στόματος της τότε κυβέρνησης; 

"Εμείς βρήκαμε το πέλαγος και σας ρίξαμε να κολυμπήσετε. Φροντίστε να κολυμπήστε…".

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που παρακολουθεί τις εξελίξεις στην οικονομία και να μη θυμάται την πολιτική εγκατάλειψη από την Πολιτεία της δικής της οικονομίας.. στα χέρια του ανταγωνισμού, μέσα και έξω από ΕΟΚ.

Συνισταμένη κάθε μορφής αιτημάτων εκείνης της εποχής ήταν, δώστε μας φορολογικά κίνητρα. Βοηθήστε μας, όχι με ειδικές ενισχύσεις, αλλά φορολογικά. 

Τα μόνα μέτρα που θέλουμε για να τα βγάλουμε πέρα είναι φορολογικά και τα έχουμε καταγράψει. 

Κανείς δεν τους άκουσε. Κανείς στην τότε εποχή και κυβέρνηση δεν έδωσε σημασία. Απάντηση ήταν ότι όποιος δεν τα καταφέρει θα τον εξαγοράσει το κράτος!!

Το κράτος-πατερούλης βεβαίως, που είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του σε ονομαστούς ομίλους.

Ο δεύτερος "τόμος" φορολογικής γελοιότητας έρχεται 15 χρόνια μετά όταν οι 10άδες πλέον προβληματικές μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις ζητάνε φορολογικά κίνητρα και μέτρα διεξόδου, όχι για να αναστήσουν τις δράσεις τους, αλλά για να σωθούν από τις τότε μεγάλες δαγκάνες της φορολογικής πολιτικής..

Να σωθούν και να μη περάσουν σε περιπέτειες που μόνο οι κρατικοποιήσεις θα έδιναν λύσεις, η τσέπη των φορολογούμενων, (πράγμα που έγινε) όπως θυμούνται οι πάρα πολλοί που έζησαν τα δράματα και των τότε επενδυτικών Τραπεζών ΕΤΒΑ, ΕΤΕΒΑ και μερικώς της ΑΤΕ και ΕΤΕ.

Τραπεζών που έπαθαν όσα έπαθαν και για να κρατήσουν όρθιο το κράτος-πατερούλη από τους φόρους ιθαγενών που υποτίθεται.. ότι φρόντιζε κοινωνικά… 

Ο τρίτος "τόμος" φορολογικής γελοιότητας για την διατήρηση ενός κράτους (ανύπαρκτων στόχων, σχεδίων δομών και υποδομών…) αλλά με κρατικές επιχειρήσεις και Οργανισμούς ασήμαντους (μόνο για προσλήψεις δεκάδων χιλιάδων κομματικών και δικών μας παιδιών) που έφεραν την χρεωκοπία το 2008 και το δόγμα ότι η κατάργηση και των έμμεσων φόρων πλήττει την οικονομία !!

Συμπέρασμα πρώτο. Το διατυπώνει ο επίσης γνωστός μας σχολιαστής Puriom.  

".. ο,τι νόμιμο αποδίδει στους ιθαγενείς γίνεται στόχος της Μεγάλης Βδέλλας. Τα περί στέγης είναι και πρόσχημα και εύκολη λύση. Λόγια για υποκατάσταση της ευθύνης των αποφάσεων περί στεγαστικής πολιτικής και εξολόθρευσης της μικρής ή μεσαίας ιδιοκτησίας. Διότι τα "μέτρα" για τα νέα ζευγάρια, αυτούς θα πλήξουν. Τους μικρούς που έκαναν π.χ. 2-3 γκαρσονιέρες ως ενοικιαζόμενα. Οι μεγάλοι παίκτες με τα πολλά διαμερίσματα έχουν κάνει επένδυση και ήρθαν γι΄αυτό το σκοπό. Golden Visa το λέμε και τους φωνάξαμε μονάχοι μας. Αλλά πού κότσια να το σταματήσουν αυτοί που πρέπει. Φυσικά και η τάξη των ξενοδόχων πλήττεται επίσης από τα AirBnB, και ακόμα πιο φυσικά άσκησαν πιέσεις. Ο τουρισμός, είναι το μεγάλο έσοδο σήμερα, αυτό που γεμίζει τα ταμεία και τρέφει... όσους τρέφονται από αυτά με κάθε μορφή.."

Συμπέρασμα δεύτερο . Διατυπώνεται από την δική μας πλευρά. 

Με την επιμονή μας στο άθλιο φορολογικό μας σύστημα (στο οποίο επιμένουμε ακόμη και στις μέρες μας ) θα ξεκάνουμε τελικά  τον γνωστό και για την απίθανη ευρηματικότητα του (χρυσά αυγά) Έλληνα, τόσο τον εντός Ελλάδας όσο τον εκτός Ελλάδας που ήδη συμβάλει σε δομημένες κοινωνίες αλλά εμείς είμαστε ανίκανοι να τον πείσουμε και να τον προσελκύσουμε.  

george.kraloglou@capital.gr