Θα έχουμε "ανάπτυξη" και μετά τις ευρωεκλογές...;

Του Γιώργου Κράλογλου 

Μοιράζει η κυβέρνηση λεφτά της "ανάπτυξης". Ακολουθεί και η αντιπολίτευση στην μοιρασιά. Πού θα τα βρουν; Κανείς δεν λέει...  Κανείς δεν ξέρει... 

Το πολιτικό παζάρι καλά κρατεί. Λεφτά από εδώ και από εκεί. Λεφτά από μια ανάπτυξη που έρχεται και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πώς θα γίνει αυτό χωρίς σχέδιο, χωρίς στόχους.

Ανάπτυξη με τους παλιούς μηχανισμούς να βγαίνουν  εκτός λειτουργίας (αφού οι καιροί αλλάζουν), αλλά στον τόπο μας δεν βλέπουμε το καινούργιο να διαδέχεται το παλιό, τουλάχιστον με τον ρυθμό που επιβάλλεται. 

Όταν, την ίδια στιγμή, το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας (θα το βάλει μπροστά η Κομισιόν, από το καλοκαίρι και μετά…) έχει και θα έχει απαιτήσεις. Δεν θα είναι από εκείνα που τήρησαν ελαστικότητα και "κατανόηση", λόγω κρίσεων. 

Παραγωγικά τελειώνουμε σε κλάδους. Ολόκληρους κλάδους που ναι μεν δεν αντέχουν σε σημερινές συνθήκες και απαιτήσεις κάθε οικονομίας, αλλά δεν δίδουν και τη συνέχεια σε ό,τι ισχύσει μετά το σήμερα… 

Χάθηκε όχι μόνο από τη συγκυρία, αλλά και από το στραβό μας το πολιτικό κεφάλι η λιπασματοβιομηχανία. Τσιμεντοβιομηχανία και χαλυβουργία (ως κλάδοι) περιορίσθηκαν σε όγκο. Κλείσαμε την υαλουργία. Χάσαμε ότι είχαμε ως ευρωπαϊκό εξωστρεφές κέντρο κλωστοϋφαντουργίας. Είμαστε σε τρίτη προσπάθεια αναγέννησης της ναυπηγικής βιομηχανίας. Και τελειώνουμε με ό,τι ξέραμε για παραγωγή ειδών εφαρμογής ηλεκτρισμού και αναγκών οικοδομής.

Θα μέναμε εμείς και θα κρατούσαμε την παράδοση, όταν σε όλη την ΕΕ μεταστρέφονται τα πάντα και ο στόχος συμμετοχής του 20% της βιομηχανίας στο ΑΕΠ στηρίζεται στην καινοτομία και την σύγχρονη τεχνολογία; 

Σε καμιά περίπτωση είναι η απάντηση. 

Αλλά ποια είναι η  εναλλακτική, για να λεγόμαστε ανταγωνιστικοί εντός της ζώνης του ευρώ και εντός ΕΕ, από την Ανατολική ως την άλλη την Ευρώπη, τη γνωστή και ως "παρέα" του Βορρά;  Ποιες επενδύσεις τεχνολογίας θα μας κουβαλούν την ανάπτυξη του μεγέθους εκείνου που μας επιτρέπει να μοιράζουμε από τώρα τα κέρδη της…; 

Έχουμε μετρήσει στα σοβαρά αυτά που ήδη μοιράσθηκαν σε όλη την προεκλογική περίοδο, από την έναρξη ως την κορύφωσή της, 30 μέρες πριν τις ευρωεκλογές;  
Έχουμε υπολογίσει τι σημαίνουν πρακτικά οι "ενστάσεις" και οι αντιπροσφορές της αντιπολίτευσης ως "δίκαια διανομή" αυτού που οι δείκτες και μόνο οι δείκτες δείχνουν για ανάπτυξη, τα κέρδη της οποίας (όπως λένε όλοι) θα πάνε στους πολίτες με επιστροφές μισθών (13ου και 14ου) και αφορολόγητων;

Έχουμε καταλάβει ότι μας μένουν 25 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης σε ενισχύσεις και δανεικά. Και ότι μπαίνει λουκέτο σε κορβανά, γιατί λεφτά δεν θα υπάρχουν; 

Αντιλαμβανόμαστε ότι όσα "μοιράζονται" είναι κοστολογημένα, αλλά όχι εγκεκριμένα ακόμη από την ΕΕ; 

Και ότι με τους κανονισμούς του νέου Συμφώνου Σταθερότητας θα αναζητηθούν πηγές και βεβαιότητα της διασφάλισης τους, χωρίς μειώσεις φόρων (ιδίως ΦΠΑ και ΕΝΦΙΑ) και σε συνδυασμό όλων αυτών με πάγωμα αυξήσεων μισθών, πέραν του κατώτατου; 

Από πού λοιπόν θα χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη για να έλθει, χωρίς δικά μας (ντόπια) λεφτά, χωρίς λεφτά ξένων επενδυτών ή από τυχόν επενδύσεις που τρέχουν; 

Μιλάμε άρα για ανάπτυξη (σε αντίθεση με τη Βαλκανική και εκείνη της Ανατολικής Ευρώπης) που θα "πλεύσει" από τον τουρισμό, τις υπηρεσίες, τις αγοραπωλησίες των σπιτιών μας, τα  airbnb (τα οποία μπήκαν ήδη στο στόχαστρο του κεφαλικού οθωμανικού φόρου) ή για την άλλη που θα φέρουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες που όμως ο ελληνικός σοβιετισμός τούς "αγκάλιασε" σφιχτά και πάει να τους πνίξει…;  

george.kraloglou@capital.gr