Να μην πέσουν κάτω οι αλήθειες του "panost"

Του Γιώργου Κράλογλου 

Πήγαμε να τον φάμε, 20 χρόνια πριν, τον αείμνηστο Βέλγο πρόεδρο της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ, όταν μίλησε για πλούσιους Έλληνες στη φτωχή Ελλάδα. Είχε άδικο;

Να βάλουμε στην άκρη (από τη βιτρίνα των "πλουσίων”...) τους 500.000 "πλούσιους Έλληνες” του panost και να ασχοληθούμε με τα 9.500.000 των άλλων Ελλήνων... Εκείνων που έκοψαν το κρέας,  μείωσαν το ψωμί και πάνε τώρα σε λύσεις και στο λάδι και στο ξύδι... Πάμε να τους συναντήσουμε στην 20ετία, από τους Ολυμπιακούς ως και το 2024. 

Από το 2004 λοιπόν μέχρι σήμερα χάθηκαν τουλάχιστον 500.000 θέσεις στη βιομηχανίας και τη βιοτεχνία λόγω συρρίκνωσης, μεταφοράς, τερματισμού της λειτουργίας και στροφής της παραγωγής και των επενδύσεων, της ντόπιας επιχειρηματικής αγοράς προς τα Βαλκάνια. Γιατί; Γιατί στην Ελλάδα η πολιτική και οι πολιτικοί της δεν ήθελαν και δεν θέλουν τη βιομηχανία. Μέτρα γα την ενίσχυσή της έχουν πολιτικό κόστος. Έτσι έγινε και οι ελληνικές βιομηχανικές επιχειρήσεις στα Σκόπια, στη Βουλγαρία, την Τσεχία και τη Ρουμανία είναι μέρος της επενδυτικής πίτας. Στην Ελλάδα, από το 2010 της χρεοκοπίας ως σήμερα, η βιομηχανία θεωρεί ότι μια νέα εκβιομηχάνιση απαιτεί επενδύσεις πάνω από 200 δισ., που δεν πρόκειται να γίνουν γιατί λεφτά δεν υπάρχουν. Και αυτά που υπάρχουν από Ταμεία της Ε.Ε. και του ΕΣΠΑ θα πάνε από εδώ και από εκεί να καλύψουν πελατειακές ανάγκες κομμάτων και κυβερνήσεων. Συνεπώς, οι θέσεις εργασίας των 500.000 δεν πρόκειται να καλυφθούν. 

Από το 2004 μέχρι και σήμερα έχουν εκδοθεί σε χώρες των Βαλκανίων και κυρίως στη Βουλγαρία πάνω από 7.000 κωδικοί εφορίας από τους οποίους περισσότεροι από 2.000 αφορούν επιχειρήσεις της ντόπιας επιχειρηματικής μετανάστευσης (που έχουν τον δικό τους τρόπο να περνάνε στην αγορά μας τα "ελληνικά προϊόντα...” κατασκευασμένα στη Βουλγαρία και την Αλβανία ενώ άλλες -επίσης ελληνικές- συνεργάζονται με άλλες ελληνικές βιομηχανίες της Τσεχίας και της Ρουμανίας απολαμβάνοντας το ειδικό για τις ξένες επενδύσεις χαμηλό και σταθερό φορολογικό καθεστώς ως κίνητρο). Αυτό θα συνεχίσουμε να το βλέπουμε καθώς η έννοια βιομηχανία στην Ελλάδα θα εμφανίζει επιτυχίες μόνο στα χαρτιά και στα κυβερνητικά προγράμματα... 

Από το 2004 μέχρι και σήμερα οι 750.000 Έλληνες που έφυγαν στην Ε.Ε. (κυρίως) και στον υπόλοιπο κόσμο, ούτε που έδωσαν ποτέ σημασία στην "επανίδρυση του κράτους...,” (μας είχε πάρει τα αυτιά... με την προπαγάνδα της η κυβέρνηση του 2004) γνωρίζοντας ότι και πάλι θα είχαμε μια από τα ίδια στην πολιτική, οπότε και στις επενδύσεις (θα τις έφερναν οι Ολυμπιακοί...) και στους μισθούς και τα μεροκάματα. Τους δικαίωσε η κορύφωση της αποβιομηχάνισης και η ένταση της πορείας προς τον κρατισμό με τη συντήρηση (στις πλάτες και των νέων φορολογούμενων) της κρατικής βιομηχανίας (που ουδέποτε πλήρωσε χρέη και οφειλές στο Δημόσιο με τις ΔΕΚΟ να υποχρεώνονται να κάνουν τα χρέη τους μετοχές και να τις πετάνε στα σκουπίδια). Συμβαίνει και σήμερα από τον φόβο του πολιτικού κόστους να κλείσουν κρατικές βιομηχανίες σε περιοχές που βγαίνουν είτε αριστεροί είτε δήθεν φιλελεύθεροι.

Από το 2004 ως σήμερα φθάσαμε στο πρωτόγνωρο για την Ε.Ε. φαινόμενο να έχουμε 600.000 άνεργους (με σωστή μέτρηση...) από τους οποίους οι 300.000 προτιμούν τα κρατικά χαρτζιλίκια για καφέ και κουλούρι.., αντί της γελοίας μισθολογικής αμοιβής του πληθωρισμού απληστίας που η κυβέρνηση και μόνο η κυβέρνηση νομίζει ότι θα τον συμμαζέψει με τα πρόστιμα. Ας το νομίζει. Όπως ας νομίζουν (όσοι το νομίζουν ακόμη...) ότι τα κουπόνια και οι άλλες κρατικές ευκαιρίες για τράκα... είναι σοσιαλισμός και όχι ψευτοπονηριές της πολιτικής μέχρι να δει που θα κάτσει η κεντροαριστερά ή κεντροδεξιά για να πουλήσει νέα φούμαρα.

Από το 2004,  τέλος, μέχρι και σήμερα τα γνωρίσματα της κοινωνίας αλλά και της οικονομίας είναι (εκτός από την πλήρη παράδοσή μας στον τουρισμό) μόνο οι πωλήσεις Ελλάδας στους Κινέζους, Ρώσους, Άγγλους,  Γάλλους,  Γερμανούς αλλά και Τούρκους (για σιγουριά στα λεφτά τους...). Ψάξτε τα ελληνικά χαρακτηριστικά περιουσιών στη Βόρεια Ελλάδα και θα καταλάβετε πολύ καλά ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να μικρύνουμε... (λυπάμαι ειδικά για τη Θεσσαλονίκη). Τι γίνονται όμως αυτά τα έτοιμα μαζί με όποια άλλα; Στολίζουν βιτρίνες που μας δείχνουν πλούσιους...   

 george.kraloglou@capital.gr