Λεφτά και για το 2024 μπορεί να μην υπάρχουν...

Του Γιώργου Κράλογλου 

Με το ενεργειακό, την ακρίβεια και το εργασιακό δεν τελειώσαμε ακόμη. Κάτι το Σουέζ, το κόστος στις μεταφορές και ο πληθωρισμός στο 3%, αλλάζουν  πολλά.   

Και δεν πρόκειται να φέρουν την επιθυμητή ισορροπία τα τόσα πολλά και καλά που ανακυκλώνονται συνεχώς από την κυβέρνηση για τις επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας, μετά την επιστροφή επενδυτικών βαθμίδων, όπως και τις χαρές επειδή στατιστικά δείχνουμε να είμαστε στο αναπτυξιακό παιχνίδι της Ε.Ε.

Μεγαλύτερη προσοχή δίνει κανείς στο καμπανάκι της Τράπεζας της Ελλάδας ότι αν δεν δούμε τον πληθωρισμό στο 2% ας μη χορεύουμε, περιμένοντας να ανοίξουν Ταμεία και Τράπεζες τα κομποδέματα, να δώσουν τα λεφτά και το ρευστό που έχει ανάγκη η αγορά. 

Από την άλλη, η απόφαση της κυβέρνησης να ξεκινήσει μέσα στο 2024 τις προσλήψεις 17.000 νέων κρατικών υπαλλήλων προτάσσοντας την υγεία και την παιδεία (αξιοποιώντας τα "θηράματα” από το φοροκυνηγητό) μας οδηγεί σε δαπάνες που δεν είναι εύκολο να αφήσουν περιθώρια για τις επιδοτήσεις ή τα κουπόνια. Για τα οποία "παραμονεύει” αρνητικά και η Ε.Ε  ετοιμάζοντας την νέα δημοσιονομική πολιτική που θα ξεφουρνίσει συντομότατα.    

Αυτά δηλαδή που θα ανατρέψουν και τα όσα έχουν λογαριάσει οι εργαζόμενοι των "συνδυασμών” των επιδομάτων και των "προσφορών” του μεροκάματου από τη μαύρη αγορά εργασίας... Και εδώ μιλάμε σχεδόν για καθεστώς.

Με άλλα λόγια, το τοπίο στην οικονομία και το κοντινό, ορατό της αγοράς και της καθημερινότητας είναι θολό. 

Και η επιχειρηματολογία της αισχροκέρδειας για την ακρίβεια και του 2024 ενισχύεται (όπως είπαμε στον πρόλογο) ακόμη περισσότερο και από την ανακατωσούρα που φέρνει η υποχρεωτική παράκαμψη από τη διώρυγα του Σουέζ (καθώς ήδη θεωρείται κλειστή από υπολογίσιμο μέρος της ναυτιλίας) με ό,τι σημαίνει αυτό και στο κόστος μεταφορών με την ήδη δεδομένη ακρίβειά τους.

Δεν βρίσκουμε λόγους να παραμείνουμε σε αναλύσεις αρνητικών στοιχείων που δίνουν αφορμές ανησυχίας για κρίση ή κρίσεις και εντός του 2024.

Βρίσκουμε όμως πολλούς λόγους να σκεφτόμαστε ότι στην οικονομία δεν θα εξελιχθούν τα πράγματα έτσι που να δικαιολογούν και τα τόσα ταρατατζούμ... όπως επαναλαμβάνονται (σχεδόν καθημερινά) ομαδικά είτε ατομικά, από όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και ειδικότερα από το οικονομικό μας επιτελείο. 

Ο φορολογούμενος πολίτης που ετοιμάζει τον Δεκέμβριο τους λογαριασμούς για τους φόρους, τις υποχρεώσεις του και τα δανεικά του (αρχίζοντας από τα τέλη κυκλοφορίας) σε καμία περίπτωση δεν εντυπωσιάζεται από το σούρτα - φέρτα των ανακοινώσεων και των συνεχών δήθεν καταδικαστικών δηλώσεων  ότι "...η κατάσταση στην ακρίβεια ελέγχεται και θα ελέγχεται με πρόστιμα που δεν πρόκειται να σταματήσουν...” 

Αν τον ικανοποιούσε το αποτέλεσμα των προστίμων και όχι των μειώσεων των τιμών, θα έψαχνε το καλάθι της νοικοκυράς και όχι το καλάθι που ο ίδιος μικραίνει... μπαίνοντας στο σούπερ μάρκετ, γιατί ασφαλώς και δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να το γεμίσει. 

Ακούει μεν τα προπαγανδιστικά περί της πάταξης της υπερβολής στο κέρδος..., της τιμωρίας της αισχροκέρδειας, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι στα ψώνια του. Και το θέμα του είναι πως κανείς και τίποτε δεν πρόκειται να του  εγγυηθεί πτώση πληθωρισμού και τιμών μπαίνοντας στο 2024.

Αν ήταν έτσι (σκέπτεται) δεν θα είχαμε επισημάνσεις από την Κεντρική μας Τράπεζα για την  προσοχή μας να κατέβει ο πληθωρισμός μας κατά 1% ώστε  να αντέξουμε τον νέο χρόνο, έστω μαζί και με αύξηση του κατώτατου που όπως λέγεται ετοιμάζει η κυβέρνηση.

Πού καταλήγουμε. Κανείς και τίποτε δεν μεταβάλει την κατάσταση στην τσέπη του καταναλωτή όταν ναι μεν του αναλύουμε θετικές παραμέτρους από τις ερμηνείες των ευχάριστων διαπιστώσεων για την οικονομία, αλλά στα ράφια και στα λάδια της νέας παραγωγής οι τιμές μιλάνε από μόνες τους. Κανείς και τίποτε δεν μεταβάλλει την κατάσταση στην τσέπη του όταν του μιλάμε για τα  πρόστιμα μόνο και για το κυνήγι των παραπλανητικών προσφορών, αλλά την ίδια στιγμή τον πληροφορούμε και για προσλήψεις κρατικών υπαλλήλων (σε περιόδους μάλιστα εκλογικών αναμετρήσεων).  

george.kraloglou@capital.gr