Ανέκδοτο με τρεις λέξεις: Είμαστε σε ανάπτυξη...

Του  Γιώργου Κράλογλου 

Στη Β. Ελλάδα από Φλώρινα μέχρι 'Εβρο αδειάζουν βενζινάδικα και μαγαζιά σε Σκόπια, Βουλγαρία και Τουρκία, αλλά είμαστε σε ανάπτυξη... Πώς γίνεται αυτό; 

Πού είναι το καινούργιο, θα μου πείτε. Πουθενά, θα σας απαντήσω. Εκτός αν έχουμε το κουράγιο και κυρίως την θέληση να το ψάξουμε. Και στο βάθος του και στις λεπτομέρειες και στα μεγέθη του. Τα αξιοπρόσεκτα μεγέθη όπως προκύπτουν, τα τελευταία 4-5 χρόνια, που νομίζουμε αφενός ότι βγαίνουμε ανταγωνιστικά στην Ε.Ε και αφετέρου δικαιούμαστε πρωταγωνιστικό ρόλο στα Βαλκάνια. Ειδικά στην ενέργεια...  

Τίποτε το καινούργιο δεν υπάρχει (και ας μην είδαμε ποτέ τους Αυστριακούς να πηγαίνουν στη Βαυαρία για καύσιμα ή να φορτώνουν μπιτόνια βενζίνης και πετρελαίου στο πορτ- μπαγκάζ) εκτός ότι, στις μέρες μας, οι ιδιωτικές αυτές "εισαγωγές” γίνονται επειδή δεν τα βγάζουμε πέρα... 

Ωστόσο, δεν περνάει και μέρα να μην δοξάσουμε τις πολιτικές μας δυνάμεις που μας εξασφάλισαν την ανάπτυξη... Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να μη θέλουν οι νέοι και τα γνωστά κουπόνια της σοβιετίας μας (για κουλούρι και καφεδάκι...) με συνέπεια κάπου 90.000 από τα κουπόνια να μένουν αδιάθετα και να παρακαλάμε από τηλεοράσεως να έλθουν να τα πάρουν, γιατί είναι κρίμα να χαθεί 150 ευρώ κρατικό χαρτζιλίκι, στις γιορτές...  

Είναι απόδειξη της πορείας μας στην ανάπτυξη και αυτό; Αν είναι πρέπει να το προσθέσουμε στις απορίες της μικρής και μικρομεσαίας μας οικονομίας για ό,τι συμβαίνει στα μαγαζιά, στις βιοτεχνίες ή τα εστιατόρια που πηγαίνουν με το ζόρι 1-2 άνεργοι στις κάθε 20-30 προσκλήσεις για εργασία. 

Αλλά ποιο είναι το καινούργιο και εδώ; Πολλά θα επιχειρηματολογούμε πάνω στο θέμα. Ας μείνουμε στις σημερινές μας αναφορές. 

Στην εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η Ελλάδα και δεν θα την βρεις όπου και όσο αν ψάξεις εντός και εκτός συνόρων μας. Η κυβέρνηση ανενόχλητη λέει τα δικά της καθώς δεν έχει αντιπολίτευση. Η αντιπολίτευση βγάζει μόνο γέλια και όχι έργο. Τέτοια σελίδα δεν θα βρεις, στη δημοκρατία μας, όσο και αν θέλεις να πας πίσω. 

Στην οικονομία τώρα. Μιλάνε από το πρωί ως το βράδυ στις τηλεοράσεις για ανάπτυξη αλλά η εικόνα που επικρατεί εντός και εκτός τηλεοράσεων είναι το ράφι και η ακρίβεια. Είναι η ανυπαρξία πειστικών στοιχείων να δείχνουν την οικονομική μας πορεία (εκτός του τουρισμού...). Να απαντούν στη βιομηχανία που ζητά νέα εκβιομηχάνιση (η ποία απαιτεί 150 δισ. ιδιωτικά κεφάλαια). Στη  γεωργία που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Στην αγορά εργασίας που επειδή δεν συζητάει (δικαιολογημένα) τις προσφερόμενες 300.000 θέσεις εργασίας ευχόμαστε..., να μας σώσουν οι μετανάστες. Και τους επαγγελματίες στους δρόμους να διαμαρτύρονται για ανισότητες.

Γι αυτό και κλείνουμε το σημερινό μας σημείωμα με μια επώνυμη καταγγελία για τις ανισότητες. 

Κύριε Κράλογλου 

"Σας  παρακολουθώ διαβάζω όλα τα άρθρα σας και είμαι απόλυτα σύμφωνη σε όσα λέτε.  Έχω ένα ερώτημα που δεν βλέπω κανέναν υπουργό να αναφέρεται. Πού είναι αυτή η ίση φορολογική μεταχείριση που επικαλείται και η κοινωνική δικαιοσύνη όταν συγκρίνει άστοχα μισθωτούς και ελ. επαγγελματίες. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι έχοντες ατομική επιχείρηση δεν έχουν αφορολόγητο προσαυξημένο, δεν λαμβάνουν κανένα επίδομα ασθενείας αν αρρωστήσουν, δεν έχουν επίδομα ανεργίας εντός έτους παρά μόνο ελαχίστων μηνών. Βλέπετε πουθενά  κάποια ισότητα. Γιατί δεν βάζει μέσα στα μέτρα και τους αγρότες που επίσης δηλώνουν πολύ χαμηλά εισοδήματα και μάλιστα πάρα πολλοί είναι σε ειδικό καθεστώς που σημαίνει πλήρη απαλλαγή από φόρους, ούτε καν λογιστικά βιβλία δεν έχουν. Αυτή η κατηγορία είναι η μεγαλύτερη που δηλώνει πάρα πολύ μικρά έσοδα κάνοντας διανομή των εκτάσεων και καλλιεργειών σε μικρότερες εκτάσεις για να υπάρχει αυτή η ευνοϊκή μεταχείριση. Φορολογούνται σχεδόν μηδαμινά.  Με αφορολόγητο, με αγροτικό ρεύμα επιδοτούμενο από το κράτος (τη στιγμή που στις εμπορικές επιχειρήσεις το ρεύμα πληρώνεται κανονικά από ιδιοκτήτες χωρίς επιδότηση του κράτους).  Δύο μέτρα και δύο σταθμά παντού. Λαμβάνουν τεράστια ποσά επιδοτήσεων και δεν φορολογούνται όπως θα έπρεπε. Κανένας όμως δεν τους πειράζει. Δεν καταφέρομαι εναντίον τους απλά η αδικία εις βάρος κάποιων είναι εμφανής. Όλες οι επιχειρήσεις κλείνουν γιατί δεν έχουν να καλύψουν τις πάγιες δαπάνες και αυτοί στον κόσμο τους. 

Ευχαριστώ 

Β. Μ.

george.kraloglou@capital.gr