Μπορούν να κάνουν πίσω αλλά δεν θέλουν...

Του Γιώργου Κράλογλου

Τα τεκμήρια για είσπραξη φόρων δεν είναι μεταρρύθμιση. Είναι οθωμανισμός. Το άκουσαν και στις Βρυξέλλες. Ο κρατισμός όμως θέλει λεφτά. Πολλά λεφτά.

Το ίδιο πρόβλημα είχαν και οι προοδευτικοί... της αριστεράς το 2015. Ήθελαν λεφτά. Πολλά λεφτά για να κρατήσουν όρθιο το "κράτος επιχειρηματία” στις πλάτες όσων άντεχαν (μετά τη χρεοκοπία του 2009) και πήραν στα σοβαρά (πολύ κακώς) τα περί δίκαιας φορολόγησης, που τους έλεγαν ως προοδευτικοί σε προεκλογικές συναντήσεις.   

Οι αριστεροί διάλεξαν τους μικρομεσαίους. Τους φόρτωσαν τα λεφτά που ήθελαν και για την κρατική σαβούρα και ποιο το αποτέλεσμα; Εξασφάλισαν κρατικά "μαξιλάρια" από τους φόρους να σκορπίζουν και να μπουκώνουν το κράτος και την εκλογική πελατεία τους στο κράτος. 

Και ας κόντεψαν να κλείσουν τη ΔΕΗ οι κρατικές βιομηχανίες (τα λιπάσματα, τα ναυπηγεία, τα μεταλλεία, τα αμυντικά) και κυρίως η κρατική ΛΑΡΚΟ που το 2016 είχε βάλει "φέσια” και στη ΔΕΗ κοντά στα 250 εκατ. ευρώ!! 

Πώς να πεις όμως δεν δίνω λεφτά στη ΛΑΡΚΟ για να λειτουργήσει (και ας πλήρωσαν οι φορολογούμενοι πάνω από 4 δισ. ευρώ την κρατικοποίησή της ως τώρα) όταν έκανες 250 διορισμούς!! (ακόμη και στα μαύρα της τα χάλια) αφού ξέρεις ότι η ΛΑΡΚΟ έχει οικονομική παρουσία σε 6 νομούς (!!), άρα εξασφαλίζεις στους βουλευτές (όλων των κομμάτων) εκλογική πελατεία...

Και ασφαλώς μέσα σε ένα τέτοιο φαυλοκρατικό πολιτικό όργιο, καθόλου δεν καταδικάζεις τους εργαζόμενους που πηγαινοέρχονται να ζητάνε τους μισθούς τους. 

Ας είναι λοιπόν πιο προσεκτικοί οι αριστεροί της προόδου... σε ό,τι λένε γιατί είναι μαύρο το παρελθόν τους και στην περίπτωση αυτή. Περιμένουμε συνεπώς τις νομοθετικές ρυθμίσεις (έτσι τις είπαν με αφορμή τη συνάντηση και με τη ΛΑΡΚΟ) με τις οποίες (λένε) θα προτείνουν τακτοποιήσεις στις κρατικές επιχειρήσεις που είναι για πούλημα ή για κλείσιμο (όταν καταλάβουν για τα καλά ότι οι φορολογούμενοι δεν θα τους κάνουν το χατίρι να τις συντηρήσουν...)
  
Και πάμε τώρα και στους φιλελεύθερους που πισωγύρισαν σε οθωμανικές εποχές με τα "χαράτσια”, όπως έκαναν και μιας άλλης "φορεσιάς” φιλελεύθεροι με τον ΕΝΦΙΑ,  τον οποίο και θεμελίωσαν στη φοροεισπρακτική "λογική” των Οθωμανών.

"Βάφτισαν” φορολογική μεταρρύθμιση το νέο φορολογικό καθεστώς,  μιας και στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις, όπως συνήθιζε να λέει ο Γιάννης Τσαρούχης, και δικαιώθηκε αφού στην Ελλάδα θεωρείς πλέον ότι έτσι είναι και αυτό που θα δηλώσεις... 

Μιας λοιπόν και οι μικρομεσαίοι (με την έννοια του βιοτέχνη που έχει δράσεις και στον χώρο της μεταποίησης -στο 98,5%-) πέρασαν το φορολογικό "λεπίδι” των αριστερών της προόδου...,   οι φιλελεύθεροι επέλεξαν να τραβήξουν την προσοχή του λαού στρέφοντας τη δική του "εκστρατεία” ενάντια (λέει) στους φοροφυγάδες και τους φοροκλέφτες. Και μπορεί μεν να στέκει κάτι τέτοιο ως ένα βαθμό (όπως παντού) αλλά θέλει προσοχή το τσουβάλιασμα... 

Αυτό (όπως έμαθα) υπέδειξαν και από τις Βρυξέλλες μιας και στην Ελλάδα θέλουμε να δώσουμε και στη φορολογία μας χαρακτηριστικά αναπτυξιακής, μεταρρυθμιστικής λογικής, αποβάλλοντας έτσι και τα 50χρονα (εμφανέστατα) φοροεισπρακτικά και μόνο φοροεισπρακτικά γνωρίσματα. Η οικονομία μας άλλωστε δεν έχει λεφτά χρηματοδότησης της ανάπτυξης εκτός από κανάλια της φορολογίας με κίνητρα. Το ίδιο που κάνουν και όλοι οι Βόρειοι γείτονές μας όπως και η Τουρκία. 

Τι κάναμε όμως εμείς; Τσουβαλιάσαμε 500.000 ελεύθερους επαγγελματίες στα οθωμανικά τεκμήρια λέγοντας τους μάλιστα ότι έτσι και συμφωνήσετε θα σας δίνουμε και τα κουπόνια της σοβιετίας μας,  που σας κόψαμε. Και ενώ οι Βρυξέλλες περίπου μας λένε κάντε κάπως πίσω μιας και η μορφή χαρατσιού σαν αυτό δεν μπορεί να λέγεται μεταρρύθμιση, ούτε και που πρόκειται να τους ακούσουμε (όπως επίσης μαθαίνω).  

george.kraloglou@capital.gr