Ζητείται πρωταγωνιστής για "ενεργειακό ρόλο" στον κόμβο των Βαλκανίων...

Του Γιώργου Κράλογλου

Υποψήφια η Βουλγαρία. Εμείς τον χορτάσαμε τον ρόλο... Τον πήραμε (μόνοι μας) πριν 30 χρόνια. Αλλά χάσαμε και τις κυβερνήσεις που σχεδίασαν επάνω του...

Οι φαντασιώσεις... να είμαστε οι πρώτοι και οι καλύτεροι στα ενεργειακά Βαλκάνια ξεκίνησαν την πρώτη 2ετία της μεταπολίτευσης. Το 1976 που και οι Ρώσοι ψαχνόντουσαν στα Βαλκάνια. Τότε που δεν είχαν καταλήξει από πού θα περνάνε αγωγούς τους προς την Ε.Ε. για να καλύψουν την ενεργειακή της ανασφάλεια. 

Τι ήταν να μας μιλήσουν για τον Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη; 

Σημαία εμείς για να χτίσουμε τη δήθεν ελεύθερη ενεργειακή αγορά. Επί της ουσίας όμως μια κλειστή ψευτοσοσιαλιστική, με ανοίγματα μόνο διακρατικά όπως ο αγωγός Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη που θα έκανε τη Βόρεια Ελλάδα (άφηναν να εννοηθεί) χώρα και χώρο όπου η φορεσιά θα ήταν μόνο η κελεμπία... 

Λογαριάζαμε (όπως και σήμερα) χωρίς τον ξενοδόχο. 

Και ο τότε δικός μας ξενοδόχος με τη μορφή αμερικάνικου παράγοντα, τα έβλεπε διαφορετικά, τα ελληνοβουλγαρικά ενεργειακά σύνορα. Είχε άλλες σκέψεις που δεν είχαν απλωθεί ακόμη στο ενεργειακό τραπέζι. 

Προς τούτο οι εκλογές λίγο πριν την επίσημη χρεοκοπία (την κάλυπτε 2 χρόνια πριν η γνωστή δημιουργική λογιστική...) βόλεψαν και το πάγωμα όλων των σχεδίων για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Μπορεί να ήταν λίγο πριν τα εγκαίνια (!!) αλλά δεν ικανοποιούσε τις εκτός της χώρας και εντός των Βαλκανίων ισορροπίες. 
 
Προς τι η αναδρομή; 

Είναι αναγκαία, κατά τη γνώμη μας, γιατί και τότε κλείναμε μια 10ετία όπου κυριαρχούσε το "όραμα" του πρωταγωνιστικού ρόλου της Ελλάδας στα ενεργειακά Βαλκάνια. Και της Ελλάδας ως του μεγαλύτερου ενεργειακού κόμβου στη γειτονική περιοχή (στην οποία βεβαίως είχαν μέγα λόγο -αν όχι τον μεγαλύτερο) και οι Ιταλοί. 

Σε μια 2ετία από τότε έρχεται η χρεοκοπία την οποία επισήμως αποδεχτήκαμε από το Καστελόριζο έχοντας ήδη υπογράψει και στα λόγια και στο τραπέζι το πρώτο μνημόνιο.

Ωστόσο, τα οράματα και οι φαντασιώσεις για τον πρωταγωνιστικό μας ρόλο στον ενεργειακό κόμβο των Βαλκανίων συνεχίζουν από όλες τις κυβερνήσεις και πριν και μετά τη χρεοκοπία. 

Την ίδια όμως στιγμή η Ελλάδα έτρεχε στη Βουλγαρία, την Αλβανία και την Τουρκία για καύσιμα και ηλεκτρικό μπας και μείνουμε και χωρίς ηλεκτρικό, με τις κυβερνήσεις όμως να μας βεβαιώνουν για τον ενεργειακό ρόλο που θα έχουμε στα Βαλκάνια ως πρωταγωνιστές... 

Και ενώ είμαστε,  εντελώς έξω από το παιχνίδι των αγωγών (και εκείνου του Μπουργκάς) στα προεκλογικά μπαλκόνια άκουγες για τον πρώτο ρόλο μας... που θα ήταν ανταγωνιστικός και της Τουρκίας...
   
Με τούτα όμως και με εκείνα φθάνουμε στο σήμερα που (υποτίθεται) ότι εμείς είχαμε και θα συνεχίσουμε να έχουμε τον βαλκανικό πρωταγωνιστικό ρόλο στην ενέργεια και θα κουμαντάρουμε τον ανάλογο κόμβο ενέργειας από την Ελλάδα ως και τη Ρουμανία ..., έρχεται η Βουλγαρία και μας βάζει χαράτσι 10,2 ευρώ/MWh επί των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου που διέρχεται από το βουλγαρικό έδαφος!!

Τα επισημάναμε αυτά και στο σημείωμα της Τρίτης 31 Οκτωβρίου "... ομάδα εργασίας εμείς για την ενέργεια, νόμος στη Βουλγαρία η επιβολή "τέλους διέλευσης" 10,2 ευρώ ανά MWh στις χώρες που περνάνε το ρωσικό φυσικό αέριο από το έδαφός της, -όπως κάνουμε και εμείς-”,  γράψαμε. 

Δικαιολογημένα λοιπόν έρχεται η βιομηχανία της χώρας και λέει "... η Βουλγαρία παραβιάζει αντικειμενικά κάθε Ενωσιακή λογική βάσει συνθηκών καθώς δημιουργεί εμπόδια στη διακίνηση αγαθών σε τρίτες χώρες. Και δεν είναι τυχαίο ότι ήδη υπάρχουν έντονες αντιδράσεις για τη βουλγαρική απόφαση σε Αυστρία, Σερβία, Ουγγαρία, Β. Μακεδονία καθώς πρόκειται για μη νόμιμη και μονομερή ενέργεια....” . Τι συμβαίνει λοιπόν; Είμαστε ή όχι, τελικά,  πρωταγωνιστές στον ενεργειακό κόμβο των Βαλκανίων. Ποιος θα μας το πει; 
  

george.kraloglou@capital.gr