Σε βόμβα εξελίσσεται το εργασιακό

Του Γιώργου Κράλογλου

Οι κινήσεις της κυβέρνησης για το εργασιακό μπορεί να είναι στη σωστή κατεύθυνση. Η κατεύθυνση είναι όμως που λείπει χρόνια τώρα από την οικονομία…

Και το μέγα ερώτημα είναι ποιος και πώς θα καλύψει αυτά που σχεδιάζει για τους ιδιώτες εργαζόμενους. Γιατί στα άλλα, εκείνα που αφορούν τους κρατικούς υπαλλήλους, τα πράγματα είναι και απλά και σταθερά…

Με το πρόσχημα ότι οι κρατικοί υπάλληλοι δεν είδαν αύξηση ουσίας 14 χρόνια, είναι θέμα χρόνου πότε θα τη δουν… Οι δε 3ετίες τούς ανοίγουν και άλλα παράθυρα (άλλο τώρα αν δανειστές και ΕΕ επανέρχονται για 150.000 που περισσεύουν - μαζί με τους Οργανισμούς τους. Ούτε λόγος.).

Πάμε όμως εκεί που θα σκάσει η βόμβα. Στον ιδιωτικό τομέα. Η κυβέρνηση συνεχίζει να οραματίζεται ότι η ιδιωτική μας οικονομία έχει πάρει ανοδική φόρα. Και συνεπώς θα αντέξει μισθούς 1.500 ευρώ, μετά από μια 2ετία. 

Θα αντέξει και τις 3ετίες. Και μια συνεχή ανοδική πορεία του κατώτατου (σημαία του κυβερνητικού κόμματος το 2027 στις εκλογές).

Να μην γκρινιάζουμε λοιπόν και ας πάρουμε τα πράγματα από την θετική τους πλευρά. Ας σταθούμε στο 20-25% της ιδιωτικής οικονομίας που είναι αποφασισμένο να παρακολουθήσει τα βήματα της κυβέρνησης και να προσαρμοσθεί στον ρυθμό της σε όλο το νέο εργασιακό περιβάλλον. 

Ποια είναι όμως η απάντηση που δίνει στο σημαντικότατο και πολύ βασανιστικό, ερώτημα αν ο τόπος διαθέτει τους εξειδικευμένους και ειδικούς γνώστες εργαζόμενους, που θα τα βγάλουν πέρα στις νέες απαιτήσεις όχι μόνο της παραγωγής, αλλά και της διανομής της ως τον τελικό καταναλωτή. 

Επίσης, αν το ίδιο συμβαίνει και στις υπηρεσίες (που κατευθύνεται τεράστιος όγκος από την δράση της ιδιωτικής οικονομίας) και τι είδους εξειδίκευση  έχουν αυτοί που αρνούνται σήμερα 300.000 θέσεις εργασίας. 

Να σημειωθεί εδώ ότι οι 300.000 είναι μέρος εργασιακού κενού 750.000 που έχει εντοπίσει το Υπουργείο Εργασίας (η πολιτική του ηγεσία το ομολόγησε σε συζητήσεις στη ΔΕΘ). 

Εάν ο νους κάποιων (στην πολιτική κυρίως) πηγαίνει σε κάλυψη αυτών των αναγκών από επιστροφή έστω και μέρους των 750.000 μεταναστών της χώρας (επειδή η κυβέρνηση οραματίζεται τους μισθούς των 1.500 ευρώ), ας το ξεχάσουν πριν το θέμα αυτό γίνει ανέκδοτο… 

Ας το ξεχάσουν και οι σύντροφοι και συντρόφισσες (παλαιοί και νέοι) της αξιωματικής αντιπολίτευσης της αριστεράς και προόδου, πριν γυρίσουν σε βάρος τους και οι ντουντούκες των κλακαδόρων του κόμματός τους…

Συνεχίζοντας στην θετική και αισιόδοξη πλευρά του θέματος, ας δεχθούμε ότι η κυβέρνηση χαλάει τον κόσμο και καλύπτει (μέσα στο 2024 ας πούμε...) αυτό που επιχειρηματικές Οργανώσεις (βιομηχανικές κυρίως) και Πανεπιστήμια το συζητάνε 15 χρόνια,  για σύνδεση της εργασίας με την Πανεπιστημιακή εκπαίδευση. 

Να δεχθούμε μάλιστα ότι  το εγχείρημα επιτυγχάνει (στον χρόνο που το θέλουμε) και οι πρώτοι εξειδικευμένοι είναι στη διάθεση της ιδιωτικής οικονομίας σε μια 2ετία (επιστημονικής φαντασίας το σενάριο, αλλά τέλος πάντων…).

Ποιος από την ιδιωτική οικονομία (εκτός από το 20-25%) θα είναι σε θέση να δώσει 1.500 ευρώ και να εγγυηθεί τη μακροπρόθεσμη εργασία και αμοιβή όταν στην παραγωγή θα παραμένει απούσα η βιομηχανία (αυτή που ξέραμε τουλάχιστον), η αγροτική οικονομία (αυτή που θα θέλαμε και βολεύεται με μετανάστες), αλλά και το εμπόριο (χονδρικό-λιανικό) που είναι και σε δρόμο λουκέτου, με τους περισσότερους μικρομεσαίους. Ποιος είναι σε θέση να το ανατρέψει αυτό; Θα το ανατρέψει η κυβέρνηση ως το  2027 ή θα το "παραδώσει" ως "χρέος" στο "μπουλούκι" του θιάσου της αριστεράς και της προόδου…;        

george.kraloglou@capital.gr