Τεστ αξιοπιστίας πριν τη ψήφο εμπιστοσύνης

Του Γιώργου Κράλογλου

Οι σημαντικές εξαγορές επιχειρήσεων που βλέπει η κυβέρνηση δεν είναι μόνο δύο. Ψήφο εμπιστοσύνης όμως θα δώσουν μόνο αν περάσουμε τεστ αξιοπιστίας.

Να καλωσορίσουμε, με ασυγκράτητη χαρά, τις δύο εξαγορές ελληνικών επιχειρήσεων από αμερικανικές εταιρείες για τις οποίες έκανε λόγο ο διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού κ. Αλέξης Πατέλης.

Θα σταθούμε όμως στο κατά πόσο η κίνηση επιχειρηματικού και επενδυτικού ενδιαφέροντος στην φάση αυτή (που οι πάντες κινούνται προς κάθε κατεύθυνση στοχεύοντας στην επόμενη ημέρα) είναι αναμενόμενη ή, κατά πώς την χαρακτηρίζει ο κ. Πατέλης,  ψήφος εμπιστοσύνης στην οικονομία μας. 

Μέχρι στιγμής πάντως δείχνουν το πρώτο. Φυσιολογική και αναμενόμενη επιχειρηματική πρωτοβουλία. Το ίδιο δείχνει και μια σειρά πρωτοβουλιών επίσης εξ Αμερικής, που αφορούν τους χώρους ναυπήγησης, της κατασκευής ειδών άμυνας, ενέργειας και 1-2 στον τομέα τεχνολογίας και πληροφορικής. 

Να μην παραμερίζουμε άλλωστε και τις παρόμοιες γαλλικές από τις υποδομές μέχρι τα νερά. Τις 2-3 γερμανικές, στην ενέργεια επίσης, αλλά και τη γενικότερη ανανέωση ιταλικού ενδιαφέροντος στις μεταφορές και τις τουριστικές υποδομές. 

Με λίγα λόγια επενδυτικό ενδιαφέρον υπάρχει. Και για να είμαστε δίκαιοι το ενδιαφέρον αυτό το τόνωσε και το αξιοποιεί η κυβέρνηση δικαιωματικά λόγω των εύστοχων επιλογών να προκαλέσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, που επιβεβαιώνουν αξιοπρόσεκτοι εκτιμητές και μελετητές στην Ευρώπη. 

Είναι όμως όλος αυτός ο κύκλος κινητικότητας πραγματική ψήφος εμπιστοσύνης προς την οικονομία, που περιέχει ταυτόχρονα και ανάλογη εμπιστοσύνη ως προς τη μακροπρόθεσμη αξιοπιστία της; 

Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Και η ειλικρινής απάντηση είναι που θα προσδιορίσει το σήμερα και το αύριο για το επιχειρηματικό περιβάλλον που έχουμε ανάγκη ως ανταγωνιστική οικονομία και όχι κρατικοδίαιτη και με μόνιμες τακτικές επιδοτήσεων.

Γιατί εκεί που υποφέρουμε, ως οικονομία, τα τελευταία 30-40 χρόνια είναι η αξιοπιστία. Η αξιοπιστία της πολιτικής της χώρας. Η αξιοπιστία της επενδυτικής, της εργασιακής και ιδίως της φορολογικής της πολιτικής. 

Και πάνω απ' όλα ο ρόλος του κράτους. Ο ρόλος του που δεν έχει καμία σχέση με ό,τι παγκοσμίως (εκτός Αφρικής και Τρίτων χωρών) λέγεται επιτελικό κράτος με σχέδια, με στόχους στην οικονομία και ιδίως με σαφείς κατευθύνσεις και προσανατολισμό.

Χάσαμε την αξιοπιστία μας ως χώρα και ως οικονομία όχι γιατί βουτηχτήκαμε στα χρέη αλλά για τους λόγους που χρεωθήκαμε με δάνεια για να εφαρμόσουμε μια άθλια κρατικοδίαιτη οικονομική πολιτική πελατειακών σχέσεων,  όλων των κομμάτων εξουσίας.

Χάσαμε την αξιοπιστία μας ως οικονομία όταν επιμέναμε να χρησιμοποιούμε την φορολογική και εισφοροδοτική μας πολιτική για να χρηματοδοτούμε ανεξέλεγκτα τις ελεγχόμενες κομματικές δυνάμεις, σε έναν άθλιο αγώνα αντιπαράθεσης προς την ιδιωτική οικονομία, την οποία περιθωριοποιήσαμε με συνέπεια την άμεση αποεπένδυση και την κλιμακωτή αποβιομηχάνιση.

Χάσαμε την αξιοπιστία στην οικονομία μας όταν (για λόγους σκόπιμης ταλαιπωρίας των ιδιωτικών επιχειρήσεων με στόχο τα πολιτικά κέρδη, μέσω εντυπώσεων με το κυνήγι του ιδιώτη, σε κάθε επίπεδο, μέγεθος ή και τομέα της οικονομίας -ακόμη και της αγροτική μας οικονομίας-), προκαλέσαμε το γραφειοκρατικό αίσχος και αφήσαμε τη μικροπολιτική της τοπικής αυτοδιοίκησης να περιπλέκεται και να διαπλέκεται, σε τοπικό επίπεδο.

Χάσαμε την αξιοπιστία μας στην οικονομία και στις επενδύσεις από την πολιτική εμπλοκή σκοπιμοτήτων στα φορολογικά, στα εισφοροδοτικά, στα εργασιακά, στην τιμολογιακή πολιτική βασικών πηγών διαμόρφωσης του κόστους παραγωγής όπως είναι η ενέργεια, τα νερά, τα μεταφορικά και οι υποχρεώσεις σε εισφορές για ακίνητη περιουσία. 

Χάσαμε την αξιοπιστία στην οικονομία λόγω της πολύμορφης,  σε όλα τα επίπεδα, εξαγγελίας μέτρων με νόμους η ισχύς των οποίων όμως δεν ξεπερνά την θητεία των κυβερνήσεων που τα νομοθετεί... Αποτέλεσμα να έχουμε εκδώσει πάνω από 40 φορολογικούς νόμους σε μια 20ετία και κάπου 50 τροπολογίες, υπουργικές αποφάσεις και διευκρινιστικές εγκυκλίους... Περισσότερους από όσους εφάρμοσε η Ε.Ε σε μια 10ετία και η Αμερική από τον εμφύλιο μέχρι σήμερα!!

Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη την ψήφο εμπιστοσύνης της διεθνούς επιχειρηματικής κοινότητας προς την ελληνική οικονομία, επειδή σχεδιάζονται εξαγορές και επενδύσεις, (έστω και αξιόλογες) και ας δώσουμε βάρος στην ανάκτηση της αξιοπιστίας της οικονομίας της χώρας που έχουμε άμεση ανάγκη. Το δε τεστ αξιοπιστίας που έχουμε ανάγκη, θα βγει θετικό μόνο μετά από μεταρρυθμίσεις ουσίας στην οικονομία,  αρχίζοντας από την αποκρατικοποίηση. 

george.kraloglou@capital.gr