Του Γιώργου Κράλογλου

Τέλος και με τις κρατικοποιήσεις Μποδοσάκη. Τις πλήρωσαν οι ιθαγενείς 40 χρόνια, ως βαριά κρατική βιομηχανία και "κέρδισαν" από τα οικόπεδά τους!! 

Ποιο είναι, τελικά, το καθαρό κέρδος, των ιθαγενών φορολογούμενων, από τις ανοησίες των σοσιαλιστικών σχεδιασμών, να φορτωθούν και την κρατικοποίηση Μποδοσάκη; 

Οι φόροι για τα νοίκια υπουργείων που θα στεγαστούν στα οικόπεδα της ΠΥΡΚΑΛ!!  Κάτι είναι κι αυτό... Έτσι κι αλλιώς δεν γυρίζουν πίσω οι μισθοί που πληρώσαμε (γενικά και διαχρονικά) σε 70.000 κομματικούς και στις ιδιωτικές βιομηχανίες που κρατικοποιήθηκαν.

Ιδιωτικές βιομηχανίες που θα ήταν οικόπεδα (από τότε),  αν δεν τις είχε παραδώσει ο σοσιαλισμός στους εργατοπατέρες και στα κομματόσκυλα (όλων των κομμάτων της Βουλής) να παριστάνουν τους κρατικούς βιομήχανους (μέλη και του ΣΕΒ...) των αμυντικών συστημάτων της ΠΥΡΚΑΛ, του νικελίου της ΛΑΡΚΟ,  ή των λιπασμάτων Δραπετσώνας, του Μποδοσάκη. 

Και ας μην ξεχνάμε πως, μια 5ετία, πριν κρατικοποιήσουμε τα λιπάσματα Μποδοσάκη (το 1993 μέσω Εθνικής), το 1988, είχαμε "εισπράξει", ως κοινωνία, τη δολοφονία του επικεφαλής των λιπασμάτων, ανιψιού του Μποδοσάκη,  Αλέξανδρου Αθανασιάδη, από τους επαγγελματίες δολοφόνους της 17 Νοέμβρη. 

Σε ό,τι αφορά, τέλος, τη ΛΑΡΚΟ ακόμη πληρώνουμε. Τα προ μηνός 30.000.000 ευρώ φαγώθηκαν και πάμε γι' άλλα, μέχρι να δούμε τι θα αποκάνουμε...

Γιατί να μην πούμε μπράβο στην κυβέρνηση, έστω και για την οικοπεδοποίηση του 40χρονου κομματικού στρατοπέδου της ΠΥΡΚΑΛ.

Μπράβο της και για τις ελπίδες που μας δίνει ότι τα κουφάρια της κρατικοποίησης, της 10ετίας 1983-1993,  θα γίνουν τουλάχιστον οικόπεδα να στεγάσουν κρατικές υπηρεσίες, για τις οποίες οι ιθαγενείς χρεώνονται τα νοίκια τους. 

Η οικοπεδοποίηση της ΠΥΡΚΑΛ (την οποία και επικροτούμε) μας δίνει την ευκαιρία να επαναφέρουμε (σημείωμα της στήλης, 30 Ιουλίου 2020 με τίτλο "Με την ΕΒΟ και την ΕΛΒΟ θα πάμε στον πόλεμο, μπαμπά;") το "σοσιαλιστικό όραμα" κρατικής βαριάς βιομηχανίας αμυντικών συστημάτων!!

Από το 1977 ψαχνόμαστε,  αν μας πάνε τούτα ή εκείνα τα αμυντικά συστήματα. Να διαλέξουμε τώρα ή να αφήσουμε άλλα 20-30 χρόνια να πιάσουμε και την παραπέρα τεχνολογία...; 

Ξεκαθαρίζουμε ως στήλη και ως Capital. gr  ότι το θέμα μας δεν είναι ούτε η ΕΒΟ ούτε η ΕΛΒΟ ούτε ΠΥΡΚΑΛ ή ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι, που συνεχίζουν να περνάνε των παθών τους τον τάραχο... Απλά "φωτογραφίζουμε" άλλη μια εικόνα του πολιτικού κενού, για την προκοπή της Ελλάδας, από τις πρώτες ημέρες της μεταπολίτευσης.

Τι δεν ακούστηκε,  λοιπόν, από τα μπαλκόνια της διανομής σανού, μετά το 1982 που το κράτος αποζημίωσε (πάντα με λεφτά των φορολογούμενων), τους Μποδοσάκηδες, για να χτίσει τη δική του "αυτοκρατορία" στα όπλα. 

Είπανε και τι δεν είπανε, για ΠΥΡΚΑΛ και τα μύρια όσα σχέδια θα έστρωναν και θα άπλωναν στα τραπέζια, οι κρατικοί βιομήχανοι της σοσιαλιστικής αμυντικής βιομηχανίας.

Σαν σκουλήκια βλέπανε κάτι μεσαίους και μικρομεσαίους της ιδιωτικής αμυντικής βιομηχανίας. Μόνο από "κρατική ψυχική μεγαλοσύνη” τους έριχναν πού και πού καμιά δουλίτσα, οι κρατικοί βιομήχανοι. 

Το 1986 νέα όνειρα. Νέες κρατικές ορέξεις. Οι αυστριακοί και η Στάγιερ τώρα στο σκόπευτρο του κρατικού ντουφεκιού. Τι είχαν να χάσουν οι Αυστριακοί. Μας πούλησαν ό,τι είχαν και δεν είχαν. Πλήρωσε ο ελληνικός λαός. 

Μετά από 34 χρόνια πουλάμε τις εγκαταστάσεις για τα κρατικά οχήματα, γιατί δεν πάει άλλο η βαλίτσα της ΕΛΒΟ. Που να πάει; Την εκκαθαρίζουμε 7 χρόνια τώρα... Από τον Φεβρουάριο του 2014!!

Το 1992 άλλες χαρές και πανηγύρια, στα "παντρέματα” της κρατικής ΠΥΡΚΑΛ με την ΕΒΟ των κρατικών όπλων. 

Εκεί να δεις κομματικό και πολιτικό παρασκήνιο. Εκεί να δεις εργατοπατερισμό. Πάλι σε βάρος και των κρατικών υπαλλήλων της ΠΥΡΚΑΛ και της ΕΒΟ που άλλα περίμεναν και άλλα βρήκαν. 

Και επιστρέφουμε στο σήμερα. Η αυλαία στην κωμωδία του σοσιαλιστικού ονείρου του 1977 πέφτει, μετά από 44 χρόνια(!!), με πώληση της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας και τον κ. Μητσοτάκη να αναφέρεται στους λόγους της (πολύ σωστής κατά τη γνώμη μας) οικοπεδοποίησης της ΠΥΡΚΑΛ, εξηγώντας ότι το Δημόσιο μισθώνει συνολικά 141 κτίρια για τη στέγαση υπουργείων(!!),  που δεν ανταποκρίνονται στα σημερινά περιβαλλοντικά κριτήρια. Το δε ετήσιο λειτουργικό κόστος και τα μισθώματα, των υπουργείων που θα μετακινηθούν στην ΠΥΡΚΑΛ, υπερβαίνει τα 33 000 000(!!) Με το καλό και η ΛΑΡΚΟ...

george.kraloglou@capital.gr