00:01 22/12
Η Ελλάδα εγγυητής ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης
Η ενέργεια δεν είναι commodity. Είναι ισχύς. Και η ισχύς, όταν δεν την ελέγχεις, σε ελέγχει. Η Ευρώπη το έμαθε με τον δύσκολο τρόπο το 2022.
Με αφορμή ένα πρόσφατο σημείωμα της στήλης, το οποίο εξέταζε τα ωφελήματα μιας κοινωνίας μέσα από την υποδοχή μεταναστών, πολλοί σχολίασαν την ασυμβατότητα των ευρωπαϊκών δημοκρατικών κοινωνιών με τους μουσουλμάνους μετανάστες, ενώ πουθενά δεν είχε γίνει αυτή η διαφοροποίηση στο άρθρο.
Στην πραγματικότητα, το σημείωμα εξέταζε κυρίως την μετανάστευση από άλλες ευρωπαϊκές και εν πολλοίς μη-μουσουλμανικές χώρες, αλλά εκ των υστέρων αυτό ήταν αδιάφορο στους αναγνώστες.
Η συζήτηση σήμερα σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες περιστρέφεται γύρω από το ζήτημα της μη-ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων μεταναστών και προσφύγων στις κοινωνίες φιλοξενίας τους, όπως σχολιάστηκε και στο σχετικό άρθρο της στήλης. Για αυτό και σήμερα θα δούμε γιατί συμβαίνει αυτό και αν υπάρχει τρόπος να αλλάξει.
Οι περισσότεροι μη-μουσουλμάνοι νομίζουν ότι το Ισλάμ είναι απλά μια ακόμη θρησκεία.
Είναι, αλλά όχι μόνον!
Από την ίδρυση του Ισλάμ τον έβδομο αιώνα ως το 1924 με τον τερματισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ, και την ίδρυση ενός κοσμικού τουρκικού κράτους, το Ισλάμ επεκτάθηκε από τη Μεδίνα ως τα πέρατα της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής, κατακτώντας τα Βαλκάνια και φτάνοντας ακόμη και ως τα τείχη της Βιέννης, ενώ μέσω της βόρειας Αφρικής έφτασε ως την Ισπανία την οποία μετονόμασαν σε Ανδαλουσία για 6 αιώνες.
Το βασικό εργαλείο που επέτρεψε στο Ισλάμ να κυβερνά μεγαλύτερη επιφάνεια της γης, από όσο ήταν ποτέ η Ρωμαϊκή ή η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ήταν η ξεκάθαρη επεκτατική πολιτική επιταγή του προσυλητισμού αλλόθρησκων και η χρηματοδότηση της επέκτασής του μέσω του μηνιαίου φόρου (Jizya) που υποχρεούνταν να πληρώνουν οι αλλόθρησκοι κάθε μήνα στον Μουλά ώστε να μην τους αποκεφαλίσει η Μουσουλμανική διακυβέρνηση.
Το να ζει κάποιος αλλόθρησκος εντός του ισλαμικού χαλιφάτου ήταν ανεκτό αν πλήρωνε τη Τζίζια, ενώ ήταν απαράδεκτο όταν δεν πλήρωνε και τότε αποκεφαλιζόταν. Από αυτό προκύπτει και το ότι η ύπαρξη απίστων ήταν ιδεολογικά ανεκτή κι όχι θρησκευτικά απαγορευμένη, εφόσον πλήρωναν την Τζίζια.
Στην πραγματικότητα το Ισλάμ δεν είναι απλά μια θρησκεία πνευματικής ανάτασης των ανθρώπων, αλλά ένα σύστημα διακυβέρνησης, φορολογίας, νόμων, δικαιοσύνης και επεκτατικής εξωτερικής πολιτικής, όπου σε 1400 χρόνια έφτασε από άκρη σε άκρη του γνωστού κόσμου σε 3 ηπείρους.
Ο κόσμος για τους μουσουλμάνους χωρίζεται σε Ισλάμ και Πόλεμο. Ό,τι δεν είναι ισλαμικό θεωρείται εχθρικό και αντιμετωπίζεται ως τέτοιο, πλην αν πληρώνει το γνωστό σε εμάς κεφαλικό φόρο (Jizya).
Επίσης οι Χριστιανοί και Εβραίοι υποχρεούνταν να φορούν το Ζωνάρι οι μεν και το κίτρινο Αστέρι του Δαυΐδ οι δε από το 900 μ.Χ. στο Ιράν, για να τους ξεχωρίζουν οι Μουσουλμάνοι, ενώ αν περπατούσαν στην ίδια πλευρά του δρόμου οι άπιστοι έπρεπε να πάνε απέναντι για να μη μολύνουν με την βρωμιά τους τον πιστό.
Αυτός ήταν ένας βασικός λόγος που ο Πάπας δρομολόγησε τις 4 σταυροφορίες για την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων και της Ιερουσαλήμ πριν 900 χρόνια, η οποία απελευθέρωση κράτησε περίπου ένα αιώνα.
Ξανά η Ιερουσαλήμ απελευθερώθηκε το 1967 για ελεύθερη προσευχή σε όλες τις θρησκείες, σχεδόν 800 χρόνια μετά την κατάκτηση της το 1187 από τον Σαλάχ αλ-Ντιν (Σαλαχουντίν), ενώ έκτοτε το Ισραήλ και οι Εβραίοι έγινα συνώνυμοι με το μίασμα για όλους τους μουσουλμάνους, κατά τις επιταγές του Προφήτη, ενώ η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί ένα αγκάθι στο μαλακό υπογάστριο της νεο-Οθωμανικής "μεγάλης ιδέας" που εμποδίζει την επαναφορά και επέκταση του Χαλιφάτου, υπό τον ISIS ή τη Χαμάς ή την Χεζμπολλάχ, με την χρηματοδότηση και υποστήριξη φανερά ή μυστικά μεταξύ άλλων και από την Τουρκία.
Ο δε Κεμάλ Ατατούρκ που απαγόρευσε την μαντήλα και κοσμικοποίησε την Τουρκία μετά το 1924, από τους ισλαμιστές θεωρείτο προδότης και κατηγορήθηκε ότι είχε εβραϊκής καταγωγής μητέρα και γι αυτό κατάργησε τη Σαρία δηλαδή τον ισλαμικό νόμο.
Η έλευση του Ερντογάν και του συστήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων στους οποίους πρόσκειται, στόχο είχαν την επιστροφή του Χαλιφάτου και την επανίδρυση του μετά από 100 χρόνια ύφεσης (1924 ως σήμερα).
Μη μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι η Τουρκία έχει στενές σχέσεις με την ισλαμιστική τρομοκρατία και χρηματοδοτεί όποιον προάγει την επαναφορά και επέκταση του Χαλιφάτου.
Όποιος το καταλάβει αυτό, θα αντιληφθεί γιατί το κοσμικό κράτος του Ισραήλ αντιμετωπίζει τον Ερντογάν και την Τουρκία ως υπαρξιακή απειλή.
Μην περιμένετε φυσικά ότι οι ισλαμικοί πληθυσμοί θα ενσωματωθούν ποτέ στην Ευρώπη, όσο προτεραιοποιούν την υπακοή στη θρησκεία τους από την πίστη στο σύνταγμα της χώρας που τους φιλοξενεί. Η παρουσία τους σε περιοχές με τις οποίες θεωρούν θρησκευτικά ότι βρίσκονται σε συνεχή κατακτητικό πόλεμο, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει ειρηνική πλην αν απαρνηθούν τις επιταγές της θρησκείας τους.
Άλλωστε γι αυτό και η κυβέρνηση Τραμπ εξετάζει την κήρυξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως τρομοκρατική οργάνωση, διότι διοχέτευε τα χρήματα του Κατάρ και των σχετικών ΜΚΟ σε επιθετικές ενέργειες και στην υποστήριξη εξτρεμιστικών ισλαμιστικών οργανώσεων ενάντια σε διάφορους στόχους μεταξύ των οποίων και το Ισραήλ. Αν αυτό συμβεί θα δούμε φυσικά πολύ δραστικές αλλαγές στις σχέσεις των τοπικών ευρωπαϊκών κοινωνιών και των ισλαμιστών μεταναστών ποτά φιλοξενούνται από αυτές.
Ως τότε, οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση, ή τουλάχιστον να ξέρουμε για τί ακριβώς μιλάμε. Το Ισλάμ είναι φυσικά και θρησκεία, αλλά κυρίως είναι ένα σύστημα διακυβέρνησης των λαών.
Για αυτό και το Ισλάμ είναι ασύμβατο με τη δημοκρατία. Ουσιαστικά η Δημοκρατία είναι αντίθετη με τον τρόπο λειτουργίας των ισλαμικών κοινωνιών.
Αν θέλουμε πραγματικά να βρούμε πώς μπορεί να ενσωματωθούν οι μουσουλμάνοι μετανάστες και πρόσφυγες στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, θα πρέπει πρώτα να απαντήσουμε στο ερώτημα του πώς θα γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στον τρόπο λειτουργίας μιας Ισλαμικής κοινωνίας και μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Πώς οι γυναίκες και τα παιδιά θα θεωρούνται άνθρωποι και όχι ιδιοκτησία; Πώς το δίκαιο ορίζεται από δικαστήρια και ότι τον Κατή; Πώς οι πιστοί και οι άπιστοι μπορούν να έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή;
Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι η αρχή του μίτου για την λύση της μη-ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων μεταναστών, ακόμη και μετά από δύο, τρεις ή και παραπάνω γενιές.