Αντιπολίτευση από τα καλάθια της λαϊκής

Του Άγη Βερούτη

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι καθώς καμία κυβέρνηση ανθρώπων δεν μπορεί να τα κάνει πάντα όλα σωστά, χρειάζεται μια σοβαρή αντιπολίτευση, ώστε να ανησυχούν επαρκώς οι εκάστοτε κυβερνώντες για την απώλεια της εξουσίας στις επόμενες εκλογές, και λόγω αυτού να αποφεύγουν τα κραυγαλέα λάθη. 

Αυτή η ανησυχία για την απειλή απώλειας της πρωτοκαθεδρίας στη βουλή, ενεργεί ως gps για τις σωστές πολιτικές και τον καθορισμό των σωστών προτεραιοτήτων από μια κυβέρνηση. 

Δυστυχώς για την κοινωνία, αλλά και για την Νέα Δημοκρατία, σήμερα ο βασικός εκλογικός αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι κάποιο κόμμα της αντιπολίτευσης αλλά το "Χάος". Ήδη πάνω από τις 30 μονάδες στις δημοσκοπήσεις (οκ, κάποιοι μπορεί να διαφωνούν με τη μία μέθοδο αναγωγής ή την άλλη), η ΝΔ καλείται να απεκδυθεί τον αναποτελεσματικό εαυτό της σε εκείνα που αφορούν την κοινωνία στην καθημερινότητά της. Και αυτό επειδή ΔΕΝ υπάρχει κάποιος αντιπολιτευόμενος με ξεκάθαρο πλάνο και αντιπροτάσεις, που θα απειλούσε να την εκτοπίσει από την εξουσία, αλλά γιατί ο κόσμος, η ίδια η κοινωνία, αργεί να δει την αναμενόμενη βελτίωση σε όλους τους σημαντικούς τομείς που αυτή κρίνει ότι χωλαίνουμε ως χώρα.

Δεν ξέρω πραγματικά αν η εσωκομματική φαγωμάρα της ΝΔ είναι ικανός κινητήρας εσωτερικής αντιπολίτευσης προς βελτίωση της διακυβερνησης, ή αν και αυτή αντιμετωπίζεται από τον απλό πολίτη με την ίδια καχυποψία που αντιμετωπίζει τις προτάσεις των αντιπολιτευόμενων κομμάτων τα οποία έχουν απαξιωθεί πολιτικά. 

Τόσο η σημερινή κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση, έχουν πέσει θύματα της θεαματικής αποτελεσματικότητας της πρώτης θητείας Μητσοτάκη. 

Κόσμος που είδε μια διακυβέρνηση "τρένο επάνω σε ράγες" στην περίοδο ‘19-‘23, όπου τόσο τα προγραμματισμένα όσο και τα απρόβλεπτα γεγονότα αντιμετωπίζονταν με θεαματική αποτελεσματικότητα, βλέπει σήμερα ως αβελτηρία τις καθυστερήσεις μέσω ημίμετρων στην ελάφρυνση της κοινωνίας από φορολογικά βάρη, ως αντίβαρο στην τεράστια πλέον εισπραξιμότητα των πάντων, και την ανταπόδοση του σχεδόν διπλασιασμού των φορολογικών εσόδων της χώρας. 

Άλλωστε, τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα που στραγγίζουν την αγορά από ρευστότητα, αφήνουν πολλές απορίες καθώς επίσης ο μέσος μισθός διολισθαίνει στην πανευρωπαϊκή κατάταξη. 

Με άλλα λόγια, ο απλός πολίτης αναρωτιέται γιατί στην διάθεση του υπερπλεονάσματος, η πρώϊμη αποπληρωμή μακροχρόνιων δανειακών υποχρεώσεων (που υπάρχει περιθώριο να πληρωθούν αργότερα κανονικά χωρίς πέναλτι) έχει προτεραιότητα έναντι της μείωσης όλων των εξόδων του πχ με μείωση του ΦΠΑ καθολικά κατά 4 μονάδες, ή γιατί τα τέλη κατανάλωσης παραμένουν εκεί που ήταν επί κρίσης, ή γιατί οι προμηθευτές ιατροτεχνολογικών στα νοσοκομεία πληρώνονται σε ορίζοντα διετίας-τριετίας, ενώ το υπερπλεονασμα υπερ-επαρκεί για να  κυκλοφορήσει χρήμα. 

Ακόμα ακόμα, γιατί άραγες οι οφειλές 4 εκατομμυρίων ΑΦΜ συσσωρεύονται και ανεβαίνουν, όταν και ο παρατελευταίος λούστρος ξέρει ότι αν οφείλεις στο κράτος θα σου πάρει ο διάολος το κεφάλι και θα σου τα κατάσχουν όλα.

Εφόσον βασικά μεγέθη όπως οι ιδιωτικές οφειλές προς-το-κράτος ανεβαίνουν ασταμάτητα, ο μέσος μισθός έχει μικρότερη αύξηση από όση στην υπόλοιπη Ευρώπη, και η αγορά γκρινιάζει για έλλειψη ρευστότητας η οποία όμως επιβεβαιώνεται από την χαμηλότερη στην 15ετία Μ1 νομισματική διαθεσιμότητα (€4-€6 δισεκατομμύρια ευρώ) σε λογαριασμούς όψεως, εταιρικά ταμεία και ελεύθερα μετρητά, τότε δεν μπορεί να έχουν όλοι οι πολίτες άδικο και να έχουν δίκιο όσοι επικαλούνται την υπερβολή αντιδράσεων των Ελλήνων.

Επίσης δεν μπορούμε πλέον να επικαλούμαστε την κατάργηση ενός φόρου αλλά να τον αντικαθιστούμε με κάποιον με άλλο όνομα και να νομίζουμε ότι ο μέσος πολίτης δεν ξέρει αριθμητική. 

Και δεν υπάρχει σκληρότερη αριθμητική από την ημερομηνία στην οποία τελειώνει ο μισθός σε ένα μέσο νοικοκυριό.

Δεν ξέρω πραγματικά ποιο είναι το πολιτικό και οικονομικό σχέδιο του "Χάος", για να παίρνει 42% έναντι 30% του Μητσοτάκη, προ των ενεργειακών συμφωνιών με τους Αμερικανούς, οι οποίες όμως θα ξεχαστούν πολύ πριν την επόμενη κάλπη, καθώς αφορούν σε μακροπρόθεσμα ωφελήματα για την ελληνική οικονομία.

Ούτε έχω την βεβαιότητα ότι οι προτάσεις της σημερινής αντιπολίτευσης (όπου υπάρχουν) είναι καλύτερες από τις μη-προτάσεις του "Χάος". 

Ξέρω όμως ότι όταν ένα τόσο μεγάλο ποσοστό απλών πολιτών γκρινιάζει σταθερά στα τελευταία δύο χρόνια για την ακρίβεια και το (μη) διαθέσιμο εισόδημα τους, τότε κάθε κυβερνητικό σχόλιο της μορφής:

-"έλα μωρέ τώρα, δεν ξέρουν τί λένε" ακολουθούμενο από γενικότητες και γενικεύσεις, 

- ή χειρότερα "λίγο υπομονή ακόμα…", 

- ή το χείριστο όλων "ναι, αλλά όμως στο τάδε άλλο ζήτημα, μπλα μπλα μπλα…) και η μπάλα εξέδρα, 

όταν ο άλλος πνίγεται, αυτά τα σχόλια εκλαμβάνονται ως παρότρυνση υπέρ του "Χάους"…

Και δεν χρειάζεται καν να λειτουργεί σωστά η αντιπολίτευση.

agissilaos@gmail.com