Το πολιτικό Halloween του Αλέξη 2.0

Του Άγη Βερούτη

Το Halloween είναι μια Οκτωβριανή γιορτή μασκαρεμένων στις ΗΠΑ, όπου οι ανήλικοι φοράνε "φοβιστικές" στολές με σκελετούς, αράχνες και σκουπόξυλα, και χτυπώντας επίμονα τα κουδούνια των γειτόνων τους απαιτούν "trick or treat" δηλαδή "πείραγμα ή κέρασμα" από όποιον ανοίξει την πόρτα, ειδεμή θα κάνουν σκανταλιές στον κήπο του, θα αναποδογυρίσουν τις εορταστικές κολοκύθες του και θα κάνουν γκράφιτι στο λευκό και περιποιημένο φράχτη του κήπου του. 

Αυτό μοιάζει πάνω-κάτω να είναι το  πλάνο του ταλαντούχου κ. Τσίπρα 2.0 προκειμένου για να σαλπίσει τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς να συστρατευτούν μαζί του, χωρίς τους νοικοκύρηδες, ή μάλλον σε κόστος των παραδοσιακών κεντροαριστερών δυνάμεων.

Στο μεταξύ η δημόσια συζήτηση σήμερα περιστρέφεται γύρω από κόμματα που δεν έχουν ιδρυθεί και βιβλία που δεν έχουν κυκλοφορήσει. Η συζήτηση περιστρέφεται επίσης γύρω από τα θέματα του ανέκδοτου βιβλίου, άρα ο σωστός τρόπος να αναφερθούμε στα περιγραφέντα γεγονότα, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι ότι ανταλλάσσουμε ανέκδοτα.

Όσο για την διείσδυση του μη-ιδρυθέντος κόμματος Τσίπρα, ενώ αυτή υπολογιζόταν αρχικά στο 18%, τώρα βρίσκεται στο 10-12%. Υποψιάζομαι ότι με την ίδρυσή του θα πέσει κι’άλλο, για να μην αρχίσουμε να μαντεύουμε τί θα πάρει στις εκλογές του 2027, σε 20 μήνες...

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και αν θέλουμε να ξεχάσουμε ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι στην απέραντη σοφία μας επιλέξαμε Τσίπρα το 2015, ώστε να αποφύγουμε την επιβολή μέτρων €1 δισεκ. μέσω email-Χαρδούβελη, η σημερινή πραγματικότητα δεν μας αφήνει!

Δυστυχώς καταλήξαμε σε περισσότερα από €100 δισεκ. ζημίες μετά από capital controls, πλήρη απώλεια κυριότητος των τραπεζών και αναχρηματοδότηση των χαμένων κεφαλαίων τους μέσω deferred tax credits, και την δέσμευση των πάγιων περιουσιακών της χώρας για 99 χρόνια, εν μέσω εκπεφρασμένων προσπαθειών του "τσίρκου" να ελέγξουν την ενημέρωση με μαϊμού χρηματοδότηση αντισυνταγματικών αδειών λειτουργίας καναλιών ως και με εγγυήσεις βοσκοτόπια μοναστηριών, και τη δικαιοσύνη διαμέσου τοποθετήσεων ξεκάθαρα κομματικοποιημένων προσώπων με βαθιές αριστερές χωρίστρες. 

Όλα αυτά, τα πληρώνουμε ακόμα μέσω των υποχρεωτικών πρωτογενών πλεονασμάτων που ανακαλύφθηκαν τότε, ενώ η φαιδρότητα των τότε ενεργούντων μόνο με τσίρκο φρικ-σόου μπορεί να παρομοιαστεί. 

Ε, αυτούς λοιπόν, μια αυτόκλητη "επιχειρηματο-εκδοτική συμμαχία" θα προσπαθήσει στους επόμενους μήνες να τους περάσει ως αποδεκτή διάδοχη κατάσταση της σημερινής κυβέρνησης, επειδή προφανώς ο Μητσοτάκης δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις τους. 

Κανείς φυσικά δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Μητσοτάκη, ότι δεν βοηθάει αυτές τις αυτόκλητες συμμαχίες και δεν ενισχύει τα σχέδια τους, με τις επανειλημμένες κακοφωνίες της σημερινής κυβέρνησης, με την απαράδεκτη παρεμπόδιση του επιχειρείν από την ανεπιτυχή απλοποίηση των διαδικασιών με την ψηφιοποίηση (καταντήσαμε παγκοσμίως πρώτοι στη δυσκολία του επιχειρείν GBDI), την καταδίωξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ως και με τεκμήρια, την αδυναμία της ή "απροθυμία" της να επιβάλλει την διάσπαση των καρτέλ και την παρεπόμενη ακρίβεια που μαστίζει την ελληνική κοινωνία χάρη σε αυτά τα καρτέλ, στην πλήρη αποτυχία της στο να μειώσει το λαθρεμπόριο καυσίμων, στην υπερφορολόγηση που καταντά σε καταστροφική για την οικονομία είσπραξη δεκάδων παραπανίσιων δισεκατομμυρίων ευρών φόρων ως υπερ-υπερ-υπερπλεονασμάτων, ως τα σκάνδαλα κακοδιαχείρισης διαφθοράς που έχουν φτάσει να σκάνε με συχνότητα ανεπίτρεπτη. 

Από εκεί όμως, ως τού να επιβληθεί να ξανακυβερνήσει μια κακοφωνία από πολιτικά ζόμπι τύπου Τσίπρα που μόνο σε δευτεροκλασάτη ταινία τρόμου παραπέμπει, γιατί κάποιοι εκδότες δεν γουστάρουν Μητσοτάκη, όχι γιατί κάνει τόσο κακά τη δουλειά του αλλά γιατί δεν τους κάνει τα χατήρια, έχει πολύ δρόμο λερωμένο με αίμα και σπέρμα, σαν τις ταινίες τρόμου που βγαίνουν στις αμερικανικές αίθουσες τέτοια εποχή, και μόνο κακό μπορεί να προκαλέσουν στην έτσι κι’αλλιώς εύθραυστη παραγωγική οικονομία της Ελλάδας. Κυρίως στο κομμάτι της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που αποδεικνύεται από την πραγματικότητα ότι η έκθεση Πισσαρίδη λανθασμένα στοχοποιούσε ως αίτιο της κακοδαιμονίας μας.

Απλά, χρειάζεται κάποιος να πει στο "περιβάλλον" να ξεκαβαλήσουν τα καλάμια, και να σκύψουν πάνω από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, κάποια εκ των οποίων δημιούργησαν οι ίδιοι στα τελευταία 2-3 χρόνια, και να σταματήσουν να δίνουν συνεχή τροφή στους "αυτόκλητους" με το εκάστοτε "σκάνδαλο της εβδομάδας". 

Το κεντρικό μήνυμα πρέπει τώρα να γίνει "σεμνά και ταπεινά", όπως επιτυχημένα είχε πει ο λιγότερο επιτυχημένος π. πρωθυπουργός Κ.Α.Καραμανλής, πριν λακίσει δια των εκλογών και παραδώσει την εξουσία στην καταστροφική κυβέρνηση ΓΑΠ, και την εφεύρεση των "ισοδύναμων". 

Σεμνά και ταπεινά, χωρίς τη μύτη κολλημένη στο μέτωπο, και χωρίς αντουανετισμούς!

Άραγε ο ιστορικός του μέλλοντος θα γελάει μαζί μας, η απλά θα τραβάει τα μαλλιά του. 

Νομίζω πως η εκδοχή του γέλιου είναι προτιμητέα.

agissilaos@gmail.com