Του Άγη Βερούτη
Η πολιτική κατάσταση σήμερα έχει μεγαλύτερη ρευστότητα από όση έχουμε να δούμε από την εποχή των μνημονίων.
Η Νέα Δημοκρατία εμφανίζει την κόπωση έξι ετών διακυβέρνησης και πλήθους δύσκολων καταστάσεων που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει, το ΠΑΣΟΚ αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο 8% των προ-προηγούμενων εκλογών και το 12% που εμφανίζεται στις τωρινές δημοσκοπήσεις, ενώ αριστερά του οργιάζει μια κοσμογονία κομμάτων προερχομένων από το ΣΥΡΙΖΑ του 17%, που όμως δεν ανέχονται ο ένας τα χνώτα του αλλουνού, και ανάμεσα σε όλα αυτά φουντώνουν τα κουτσομπολιά για το αν ο Τσίπρας τελικά θα καταφέρει να κάνει νέο κόμμα "απελευθερωμένο" από τα παλαιά κομματικά στελέχη που τον έκαναν στο παρελθόν πρωθυπουργό, ενώ οι εικασίες για το "επωαζόμενο" κόμμα Σαμαρά τη μια εβδομάδα εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι θα το κάνει, και την επόμενη ότι σίγουρα δεν θα το κάνει. Ταυτόχρονα στα δεξιά της κυβερνητικής παράταξης, τα φιλορωσικά κόμματα μοιάζουν να έχουν σταθεροποιήσει την διείσδυση τους στο εκλογικό σώμα της χώρας, ενώ η ευρύτερη "ξυλολιακή συμμαχία" πιάνει το συνολικό εύρος του πολιτικού φάσματος.
"Και λοιπόν;" θα μπορούσε να πει κάποιος.
"Έχουμε σχεδόν 22 μήνες ως τις επόμενες εκλογές" λένε, χωρίς όμως να λογαριάζουν ότι τον Ιούνιο του 2027 η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που θέλει λίγους μήνες προετοιμασίας.
Πιο σημαντικό όμως από τις ενωσιακές υποχρεώσεις και διαδικασίες, είναι η σταδιακή εμπέδωση από την κοινωνία, μιας ευρύτερης αντίληψης περί σκανδάλων και διαφθοράς που φαίνεται ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση δεν κάνει αρκετά ή για να τα διαλευκάνει εφόσον ισχύουν, ή για να τα αποκρούσει εφόσον δεν ισχύουν.
Ανάμεσα στις καθησυχαστικές κυβερνητικές ομιλίες ότι όλα βαίνουν καλώς στην οικονομία, στις γκρίνιες της μεσαίας τάξης που κινδυνεύει να γίνει "πρώην μεσαία τάξη" λόγω ακρίβειας και καλπαζόντων φορολογικών εσόδων και επιβάρυνσης, η κοινωνία δεν τείνει να πιστεύει τις ομιλίες.
Και εκεί έγκειται το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης!
Οι αντουανετισμοί κυβερνητικών και κομματικών στελεχών, με ακριβά κοστούμια και λαμπερά ρολόγια, που αμφισβητούν τη σημασία των αριθμών, περισσότερο θυμό προκαλούν στο εκλογικό σώμα παρά καθυσηχάζουν κανέναν.
Δεν μπορεί λογικά να αμφισβητεί κάποιος δηλαδή ότι η χώρα μας έχει εκπέσει στην προτελευταία θέση της Ευρώπης σε αγοραστική δύναμη μια θέση πάνω από τη Βουλγαρία, να μην αναγνωρίζει ότι κατακτήσαμε την παγκόσμια πρωτιά στη δυσκολία του επιχειρείν (GBDI), να αρνείται ότι έχουμε δυσανάλογα μεγάλο δημόσιο τομέα για τις υπηρεσίες που παρέχει το δημόσιο, και να σφυράει κλέφτικα για το γεγονός ότι μετά από 40 χρόνια προσπαθειών εξυγίανσης της Δικαιοσύνης συνεχίζουμε να έχουμε την ίδια καθυστέρηση στην απονομή της, καταλήγοντας σε ευρωπαϊκά πρόστιμα για 19ετή καθυστέρηση, να αμφισβητεί ότι βρισκόμαστε στον πάτο της κλίμακας χωρών στην οικονομική ελευθερία, στο σύνολο της Ευρώπης (πλην Ρωσίας) και να περιμένει οι συνομιλητές του να συνεχίζουν να τον παίρνουν στα σοβαρά!
Η άρνηση της πραγματικότητας δεν συνιστά πολιτικό πλάνο!
Αντιθέτως, ο αντουανετισμός επιδεινώνει δραματικά την εικόνα που έχει η ευρύτερη κοινωνία για την κυβέρνηση και την επαφή της με την πραγματικότητα, πλην όσων συμμετέχουν σε αυτή την παρουσίαση της εικονικής πραγματικότητας. Αυτά θυμίζουν δυστυχώς περιόδους Σημίτη με δηλώσεις "Όποιος έχει στοιχεία…", περιόδους ΓΑΠ με "Λεφτά υπάρχουν", και περισσότερο βλάπτουν παρά ωφελούν.
Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει τουλάχιστον δεκαετή εξαίρεση από τις ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές χρεώσεις στην ηλεκτρική ενέργεια.
Τα καινούργια νέα είναι ότι φέτος καταφέραμε να βρεθούμε στην πρώτη θέση στον δείκτη "Global Business Complexity Index 2025: Sink or Swim".
Το ζήτημα του τί συμβαίνει στη Γάζα και γιατί, πρέπει να συζητηθεί ανοιχτά από την Ελληνική κοινωνία.
Το Ισραήλ, με αμυντική αριστεία και ενέργεια που μπορεί να συνδεθεί με την Ευρώπη μέσω Ελλάδας, είναι φυσικός σύμμαχος.
Το ελληνικό δαιμόνιο βρήκε ξανά τρόπο να δημιουργήσει πρόβλημα ακόμα και στη φαινομενικά ιδανική συνέργεια Ελλάδας και Φιλιππίνων.
Η επίσκεψη της Ευρωπαίας Εισαγγελέως έφερε όχι καταιγίδα, αλλά ένα ανάλαφρο αεράκι, τόσο όσο αρκεί για να σκορπίσει τις ψευδαισθήσεις.
Όσο η Ρωσία αποδυναμώνεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία, τόσο δορυφοροποιείται και μετατρέπεται σε εξαρτώμενη οικονομία.
Στην Ελλάδα σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση που απειλεί την λειτουργία της χώρας, της οικονομίας και της κοινωνίας μας.
Το διαθέσιμο εισόδημα συμπιέζεται ανάμεσα στις συμπληγάδες της αύξησης του φορολογικού αποτυπώματος και της ταυτόχρονης αύξησης των τιμών.
Κάνεις δεν μπορεί να κατηγορήσει τη σημερινή κυβέρνηση ότι δεν είναι η δική της η αποτελεσματικότερη αντιπολίτευση!
Πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος αντιπολιτευόμενος θερμοκέφαλος να πείσει τον Μητσοτάκη να ανεβάσει τις εντάσεις με την Τουρκία.
