00:01 08/10
Μια δύσκολή συζήτηση για όλους μας
Το ζήτημα του τί συμβαίνει στη Γάζα και γιατί, πρέπει να συζητηθεί ανοιχτά από την Ελληνική κοινωνία.
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια ανοδική πορεία στους μακροοικονομικούς δείκτες στα τελευταία χρόνια, βασιζόμενη στην άνοδο του ΑΕΠ που επετεύχθη κυρίως από την απορρόφηση των κονδυλίων του ταμείου ανάκαμψης και τα ΕΣΠΑ, αλλά και χάρη στην πολύ χαμηλή παραγωγικότητα που είχαμε στα χρόνια της κρίσης που επακολούθησαν τη χρεοκοπία του 2010.
Είναι εκπεφρασμένη πρόθεση τόσο της κυβέρνησης όσο και των παραγωγικών φορέων της χώρας, να συνεχιστεί αυτή η ανάπτυξη της οικονομίας, με οργανικές επενδύσεις καθώς και επενδύσεις από άλλες χώρες.
Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι η έμφαση στον τουρισμό των τελευταίων λίγων ετών έχει εξαντλήσει την αναπτυξιακή δυναμική της, καθώς ακόμη και για τη συμπλήρωση των εποχικών θέσεων εργασίας αναγκαζόμαστε σε εισαγωγή εποχικών εργαζομένων από χώρες όπως οι Φιλιππίνες.
Τα καινούργια νέα είναι ότι φέτος καταφέραμε να βρεθούμε στην πρώτη θέση παγκοσμίως, ανάμεσα σε 79 χώρες, στον δείκτη "Global Business Complexity Index 2025: Sink or Swim” όπως το λέει και o Κράλογλου χθες!
Είμαστε δηλαδή η πιο δύσκολη χώρα παγκοσμίως για να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά κάποιος, είτε αυτός ο κάποιος είναι συνοικιακό περίπτερο, είτε πολυεθνικός όμιλος που θέλει να φτιάξει ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην Ελλάδα, είτε ξενοδοχειακός κολοσσός που σχεδιάζει το νέο εξάστερο resort στην ηπειρωτική Ελλάδα!
Ε, δεν μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε ανάπτυξη και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας τη μια στιγμή, και την επόμενη να διώχνουμε με κλωτσιές όποιον επίδοξο επενδυτή προτίθεται να φέρει τα ακριβοθώρητα λεφτά του, να τα επενδύσει στη χώρα μας.
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΜΑΣ!
Παρατηρώντας τη μετεωρική άνοδο της χώρας μας στην παγκόσμια κατάταξη πολυπλοκότητας για την επιχειρηματικότητα, συνεχίζοντας να αντιμετωπίζουμε τις καφετέριες και τα περίπτερα με το ίδιο κανονιστικό πλαίσιο που αντιμετωπίζουμε τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης, αξιολογώντας την αδράνεια των υπουργών ενέργειας στην επίλυση των κοστολογικών προβλημάτων που έφερε η υιοθέτηση της Οριακής Τιμής Συστήματος για την ηλεκτρική ενέργεια, όπως εμείς την ερμηνεύσαμε στην Ελλάδα, δεν μπορεί κάποιος παρά να σκεφτεί ότι δεν έτυχε, πέτυχε!
Αυτό δηλαδή που προκύπτει στο μυαλό κάποιου που κοιτάζει όλες τις λανθασμένες προσεγγίσεις που έχουν οδηγήσει στο να μετατρέψουν την ελληνική οικονομία σε τοξικό βόθρο για την επιχειρηματικότητα, είναι ότι αυτή η κατάληξη ήταν εξαρχής η επιθυμητή, και όχι ότι κάτι ξέφυγε.
Εμείς φυσικά που γνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα η κυβέρνηση επιθυμεί να ενισχύσει την επιχειρηματική δραστηριότητα στη χώρα, διότι γνωρίζει ότι αυτή είναι η μόνη λεωφόρος ανάπτυξης που μας απομένει όταν τελειώσει το ταμείο ανάκαμψης και τα ΕΣΠΑ, αναρωτιόμαστε αν υπάρχει κάποιος στα παραγωγικά υπουργεία που να καταλαβαίνει τi πραγματικά συμβαίνει στην οικονομία και γιατί ψοφολογεί;
Δυστυχώς μοιάζει πλέον μονόδρομος η περαιτέρω παρακμή της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας, καθώς οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί φαίνονται απασχολημένοι σε θέματα αύξησης της κανονιστικής πολυπλοκότητας και περαιτέρω υπέρ-ρύθμισης της αγοράς, παρά τους προειδοποιητικούς κανονιοβολισμούς που μας ρίχνουν οι διεθνείς μελέτες!
Και αντί να επικρατεί ανησυχία για το πώς θα επαναφέρουμε τη χώρα σε τροχιά συνθηκολόγησης με την επιχειρηματική και βιομηχανική ανασυγκρότηση, που θα μας πάει παραπάνω στην επόμενη 25ετία, αναλωνόμαστε για το αν μια συνολική υπηρεσία καταναλωτή θα βοηθήσει στο σπάσιμο των ολιγοπωλίων και των καρτέλ, ΠΟΥ ΜΙΑ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΜΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ θα έλυνε το ζήτημα δια παντός!
Είναι δεδομένο ότι με την Ελλάδα στην κορυφή της αντί-επιχειρηματικής κλίμακας παγκοσμίως, δεν πρόκειται να δούμε προκοπή, ούτε τώρα, ούτε αύριο, ούτε ποτέ!
Αν κάποιος περιμένει ότι το διογκωμένο δημόσιο μπορεί να παράγει πλούτο, ας προσλάβουμε μια Φιλιππινέζα στο δημόσιο με €10 δισεκατομμύρια μισθό μηνιαίως και 99,999% κρατήσεις, για να δούμε αν θα γεμίσουν τα δημόσια ταμεία! [Πληροφοριακά ενημερώνω ότι δεν θα δουν ούτε μια δεκάρα αύξηση!]
Η πρόοδος της χώρας, η παραγωγή πλούτου, οι πραγματικές θέσεις εργασίας, η αύξηση των μισθών και της παραγωγικότητας, τα φορολογικά έσοδα και η παραγόμενη προστιθέμενη αξία της οικονομίας, ΟΛΑ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ!
Ας σταματήσουμε λοιπόν να πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε, και ας κοιτάξουμε πώς να εξυγιάνουμε τον τοξικό αντι-επιχειρηματικό βόθρο που έχει καταλήξει το ελληνικό κανονιστικό πλαίσιο. Κατάργηση άχρηστων νόμων και ηλίθιων κανονισμών χρειαζόμαστε! Κατάργηση διαδικασιών χρειάζεται και όχι απλοποίηση!
Διαφορετικά, η πτώση θα είναι οδυνηρή για όλους, καθώς από κάτω καραδοκούν τα όρνια της αντιπολίτευσης που ανυπομονούν να φορολογήσουν τους πλούσιους των €20.000 ευρών το χρόνο, να μοιράσουν κουπόνια στους ψηφοφόρους τους, και να βάλουν φυλακή τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Δηλαδή τη σημερινή κυβέρνηση!