Τράφικινγκ καμαριέρων ξενοδοχείων

Του Άγη Βερούτη

Ο τουριστικός κλάδος και η ποντοπόρος ναυτιλία αποτελούν τη βαριά βιομηχανία της χώρας μας και δίνουν δουλειές και εισόδημα στις νησιωτικές και παραθαλάσσιες περιοχές μας, οι οποίες διαφορετικά πιθανόν θα αντιμετώπιζαν φαινόμενα εγκατάλειψης και ερήμωσης. 

Όμως, και στις δυο "βαριές βιομηχανίες” μας έχουν καταστεί απαραίτητοι οι εργαζόμενοι από τρίτες χώρες, για να συμπληρώνουν εκείνες τις θέσεις εργασίας που δεν είναι εφικτό να συμπληρώνονται από Έλληνες, ώστε να λειτουργούν αποδοτικά και αποτελεσματικά.

Με αυτόν τον σκοπό, η Ελλάδα έχει συνάψει διακρατικές συμφωνίες εποχικών εργαζομένων με διάφορες χώρες, μεταξύ αυτών και με τις Φιλιππίνες, τη μόνη κυρίως χριστιανική χώρα της Ασίας. 

Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι καθαρίστριες, το υποστηρικτικό προσωπικό, οι νοσηλεύτριες και οι ναυτικοί από τις Φιλιππίνες είναι ίσως από τους καλύτερους επαγγελματίες στην εξειδίκευσή τους διεθνώς, που είναι διατεθειμένοι να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για εργασία. 

Έτσι συμπληρώνονται οι απαραίτητες κενές θέσεις εργασίας στον τουρισμό μας, και μάλιστα με άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο επιτρέπει στη χώρα μας με τη σειρά της να προσφέρει υψηλής ποιότητας τελικό τουριστικό προϊόν.

Ο ιδανικός συνδυασμός (!) θα έλεγε κάποιος αφελής: έμπειρες καμαριέρες, μαγείρισσες και σερβιτόρες, οι οποίες είναι διατεθειμένες να έρθουν στην Ελλάδα για την περίοδο της υψηλής τουριστικής σεζόν, και μετά να επιστρέψουν στη χώρα τους, για τους υπόλοιπους μήνες του έτους. 

Ακριβώς επειδή οι Φιλιππίνες αντιμετωπίζουν τους εποχικά μεταναστεύοντες εργαζόμενους πολίτες τους συγκροτημένα (υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για το ότι ο εργοδότης οφείλει να καλύπτει τα εισιτήρια από και προς τις Φιλιππίνες, πόσες πρέπει να είναι οι ελάχιστες αμοιβές τους, αλλά και για την υγειονομική και συνταξιοδοτική τους ασφάλιση) όλες οι ανά τον κόσμο πρεσβείες των Φιλιππίνων διαθέτουν ειδικό παράρτημα του Υπουργείου Εργασίας των Φιλιππίνων, εντός τους.

Όλα τέλεια ως τώρα, ε;

Αμ δε!

Το ελληνικό δαιμόνιο, βρήκε ξανά τρόπο να δημιουργήσει πρόβλημα, ακόμα και σε αυτήν τη φαινομενικά ιδανική συνέργεια, ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Φιλιππίνες, όπου εμείς απολαμβάνουμε τις υπηρεσίες των εργαζόμενων τους για όσο τις χρειαζόμαστε, ενώ εκείνοι είναι διατεθειμένοι να επιστρέφουν στη χώρα τους όποτε δεν έχουμε δουλειά για εκείνους, και να μην επιβαρύνουν τα κρατικά συστήματα πρόνοιας.

Ενώ λοιπόν η ανεύρεση των εργαζόμενων και η συμφωνία μαζί τους γίνεται μέσα από ειδικά γραφεία μεσολάβησης, που μετά διαθέτουν τους εργαζόμενους στους ξενοδοχειακούς ομίλους, βρέθηκαν αρκετοί "πονηροί" με τέτοια γραφεία Fly-by-night καουμπόηδες, οι οποίοι δεν τηρούν τα υποχρεωτικά προς τους Φιλιππινέζους και τη χώρα τους!

Έτσι, ενώ οι κανόνες βάσει των οποίων έρχονται οι Φιλιππινέζες καθαρίστριες, καμαριέρες, λατζέρισσες κ.λπ. καθορίζουν ότι ο εργοδότης θα πληρώνει το πανάκριβο αεροπορικό εισιτήριο για να έρθουν στην Ελλάδα και να επιστρέψουν στο τέλος πίσω στη χώρα τους, θα λαμβάνουν συγκεκριμένο καθαρό μισθό μηνιαίως, και θα πληρώνονται συγκεκριμένες ασφαλιστικές εισφορές για εκείνες στις Φιλιππίνες ή στην Ελλάδα, για όσο χρόνο εργάζονται εδώ, ορισμένα "γραφεία μεσολάβησης" βρήκαν τρόπο να μειώσουν το κόστος των προσφορών τους προς τους υποψήφιους εργοδότες ξενοδόχους, μη τηρώντας τους κανόνες. 

Είτε παρακρατούν την εισφορά στις Φιλιππίνες από τα καθαρά της καθαρίστριας, είτε αφήνουν τις ασφαλιστικές εισφορές απλήρωτες, είτε, συχνότερα χρεώνοντας εκ των υστέρων τα πανάκριβα αεροπορικά εισιτήρια και το κόστος έκδοσης άδειας εργασίας στα κοριτσάκια, ακολουθώντας μαφιόζικες τακτικές τύπου "τράφικινγκ” λευκής σαρκός, όπου καμαριέρες εργάζονται δωρεάν, καθώς ο εργοδότης τους παρακρατά όλο τον μισθό τους για να πληρώσει το εισιτήριο το οποίο θα έπρεπε να πληρώσει ο ίδιος εξαρχής.

Ως καταναλωτής, θα ήθελα πολύ να κοινοποιήσει κάποιο Υπουργείο μια λίστα, ποιοι είναι αυτοί οι μεγάλοι, πλούσιοι και διάσημοι, που προσλαμβάνουν Φιλιππινέζες καμαριέρες χωρίς λεφτά!!!

Αυτά φυσικά δεν μένουν μυστικά, τα ξέρουν και οι μεγάλοι ξενοδοχειακοί όμιλοι που προσλαμβάνουν αυτές τις εργαζόμενες "χωρίς έξτρα κόστη”, και φυσικά τα ξέρει και η Ελληνική Κυβέρνηση (υποθέτουμε το Υπουργείο Εξωτερικών και ίσως και το Υπουργείο Εργασίας), προκαλώντας τη μήνη της κυβέρνησης των Φιλιππίνων για την αθέτηση των συμφωνιών, όχι μόνο προς τα γραφεία αυτά, αλλά και προς τους ξενοδοχειακούς ομίλους που είναι ο τελικός εργοδότης. 

Δυστυχώς, χαρακτηρίζεται από αυτά και η χώρα μας συνολικά, που δεν διασφαλίζει τη νομιμότητα και τήρηση των συμβάσεων στην επικράτειά της. Από ό,τι μάλιστα έχω πληροφορηθεί, έχουν αποστείλει επισήμως δύο επιστολές διαμαρτυρίας προς την ελληνική κυβέρνηση και προς τους ξενοδοχειακούς ομίλους, για αυτές τις μαφιόζικες τακτικές! 

Φυσικά, οι Έλληνες αρμόδιοι ένθεν-κακείθεν  αδιαφορούν… 

Σιγά μην νοιάζονταν για κάτι που δεν είναι γκλάμουρ!!!

Το ζήτημα για την Ελλάδα δεν είναι αν ο ΧΨΩ ξενοδοχειακός όμιλος θα μπει σε black-list από την φιλιππινέζικη κυβέρνηση [μακάρι να μπει και καλά να πάθει], ούτε αν θα τους απαγορευτεί να προσλαμβάνουν καμαριέρες ή σερβιτόρες από τις Φιλιππίνες στην επόμενη σεζόν.

Το αν εκείνοι οι ίδιοι επιλέγουν να μπουν σε μαύρη λίστα ξένης χώρας ως εργοδότες, για μερικά χιλιάρικα, αυτό αφορά μάλλον τους ίδιους.

Ο αληθινός κίνδυνος είναι, από την απάτη κάποιων "πονηρών” να μπει ολόκληρη η χώρα μας σε μαύρη λίστα, διακινδυνεύοντας όχι μόνο το ευρύτερο τουριστικό προϊόν επειδή αυτοί τα έκαναν ρόιδο και καλά να πάθουν, αλλά πλέον να διακινδυνεύουν και τη ναυτιλία της χώρας, όπου Φιλιππινέζοι ναύτες είναι πιθανόν οι πολυπληθέστεροι στον ελληνόκτητο στόλο, και συμπληρώνουν τις θέσεις στην ελληνική ναυτιλία όταν δεν υπάρχουν αρκετοί Έλληνες για να τις καλύψουν!

Σε μια πολιτισμένη χώρα, θα διαγκωνίζονταν οι υπουργοί Μετανάστευσης, Τουρισμού, Εξωτερικών, Εργασίας και Ναυτιλίας για το ποιος θα δώσει λύση στο θέμα πρώτος, και το ποιος θα αποκαταστήσει το δίκαιο για τα χιλιάδες κοριτσάκια που έχουν πέσει θύμα αυτού του κυκλώματος παράνομου τράφικινγκ καμαριέρων! 

Θα έπεφταν πρόστιμα δεκαχίλιαρα στο κεφάλι, θα ανακαλούνταν ξενοδοχειακές άδειες λειτουργίας, ενώ θα ξεκινούσαν ποινικές διαδικασίες εναντίον των νομίμων εκπροσώπων των ομίλων που κλέβουν μισθούς επιλεκτικά από ανυπεράσπιστα αλλοδαπά κοριτσάκια που δεν ξέρουν τη γλώσσα. Μετά θα έστελναν από υψηλά ιστάμενους απαντητική επιστολή συγγνώμης, προς πρεσβεία των Φιλιππίνων, και γενικά κανείς δεν θα τολμούσε να συνεχίσει το μαφιοζιλίκι!

Σε μια πολιτισμένη χώρα όλα αυτά!

Στην Ελλάδα, είναι απλώς Δευτέρα…

Τελικά όμως το πρόβλημα ίσως και να είναι κυρίως ηθικό. 

Αν για να βγάλει €1,5 ευρώ παραπάνω στη διανυκτέρευση ένας διεθνής ξενοδοχειακός όμιλος, χρειάζεται να κλέβει από τις αλλοδαπές κοπελίτσες, μεροκαματιάρισσες καμαριέρες, λατζέρισσες, γκαρσόνες και καθαρίστριες, καλύτερα να το κλείσουν ή να το δώσουν σε κάποιον άλλον, που να μπορεί να το τρέξει νόμιμα.

Έτσι, τουλάχιστον δεν θα διασύρεται και η χώρα μας διεθνώς. 

Πώς το καταφέρνουμε, να εξοργίζουμε για μια χούφτα κ@λο-δολάρια, όποια φίλα προσκείμενη χώρα πάει να ανοίξει κανάλια συνεργασίας μαζί μας, ακόμα με εκπλήσσει στην προκεχωρημένη ηλικία μου!

agissilaos@gmail.com