Και λοιπόν;

Του Άγη Βερούτη

Η ματαιωθείσα συνάντηση ανάμεσα στον Έλληνα πρωθυπουργό και τον Τούρκο πρόεδρο, με πρωτοβουλία της Τουρκίας, υποδηλώνει τον φόβο και την ανησυχία του κ. Ερντογάν ότι τυχόν δηλώσεις ή σχολιασμός των όσων θα συζητούσε με τον κ. Μητσοτάκη, θα έβλαπταν τους στόχους της επίσκεψής του στις ΗΠΑ.

Δεν υπάρχει κάτι στο οποίο ο πρ. Τραμπ να έχει μεγαλύτερη δυσανεξία από τους πολέμους και τις εχθροπραξίες. Αν κάτι μας διδάσκει η ομιλία του στον ΟΗΕ που δυσαρέστησε πολλούς, αυτό είναι ότι βλέπει εαυτόν ως "Ειρηνοποιό" και απαιτεί αναγνώριση, και από τον υπόλοιπο κόσμο, για τις επιδόσεις του στον τερματισμό των εχθροπραξιών σε τουλάχιστον 7 περιοχές του πλανήτη.

Για τον "Ειρηνοποιό-Τραμπ", η διαχρονικά επιθετική και αναθεωρητική συμπεριφορά της Τουρκίας στη Μεσόγειο, και ιδιαιτέρως του κ. Ερντογάν, είναι σαν μια μύγα μέσα στο μπολ με τα δημητριακά και το γάλα του. 

Όσο και αν η πολυδιαφημιζόμενη φιλία ανάμεσα στον Τραμπ και τον Ερντογάν διευκολύνει τη μεταξύ τους επικοινωνία, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Τραμπ θα ανεχθεί μία τουρκική συμπεριφορά που θα δημιουργεί εστίες εχθροπραξιών και η οποία θα θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση τη διεθνή πολιτική της σταθερότητας και της ειρηνοποίησης που πρεσβεύει η δεύτερη θητεία Τραμπ!

Πάρα πολύ καλά το είπε ο Μητσοτάκης στη χθεσινή συνέντευξη του, αναφορικά με τη ματαίωση της συναντήσεώς του με τον Ερντογάν, η δυσφορία της Τουρκίας για τις συμφωνίες πετρελαϊκών ερευνών της Ελλάδας με την Chevron είναι αδιάφορη για την Ελλάδα. 

C’est la vie!

Στα προηγούμενα 20 χρόνια, ενόσω η Τουρκία δημιουργούσε την αμυντική βιομηχανία της, η αμυντική ικανότητα της Ελλάδος ήταν στάσιμη, ουσιαστικά μια ευθεία γραμμή, χωρίς σοβαρές επενδύσεις στον αμυντικό τομέα, χωρίς διαφοροποίηση από την αμυντική μας ικανότητα από τη μια χρονιά στην επόμενη. 

Αποτέλεσμα αυτής της αμυντικής αβελτηρίας ήταν η Ελλάδα να υιοθετήσει μια κατευναστική στάση απέναντι στην Τουρκία διότι είχε αμφιβολίες για την ίδια της την ικανότητα να ανταπεξέλθει σε τυχόν τουρκικό θερμό επεισόδιο. 

Όλα αυτά άλλαξαν στην τελευταία εξαετία, όπου η χώρα επένδυσε στην αναβάθμιση δεκάδων F16 σε 4ης Γενιάς Viper, στην αγορά 24 Rafale 4,5 Γενιάς, σε βαρύ οπλισμό για τα υποβρύχια της χώρας, και σε 3 νέες φρεγάτες Belharra που δεν είναι ένα απλό όπλο, αλλά καθεμία τους είναι ένα πλωτό, πλήρως δικτυωμένο, πλήρως διασυνδεδεμένο, οργανικό στρατηγείο της εθνικής άμυνας της χώρας. 

Η τέταρτη και τελευταία φρεγάτα που παραγγέλθηκε ουσιαστικά θα έχει πολλαπλάσια επιχειρησιακή και στρατηγική δυνατότητα από τις τρεις πρώτες. Αν οι πρώτες 3 πλήρως εξοπλισμένες Belharra ισοδυναμούσαν η καθεμία με 3-5 συμβατικές φρεγάτες, όπως αυτές που διαθέτει η Τουρκία σήμερα, η τέταρτη ισοδυναμεί από μόνη της με έναν συμβατικό στόλο. 

Δεν είναι τυχαία η παράκρουση της τουρκικής πλευράς όταν πριν καιρό αεροπλάνα της που παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο μπήκαν σε κόκκινο συναγερμό διότι κλείδωσαν επάνω τους ελληνικά όπλα, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν από πού έγινε το lock επάνω τους, αν ήταν από πυραυλικό σύστημα ή από πλωτό ή από εναέριο μέσο, στην Κρήτη ή στη Σκύρο ή οπουδήποτε αλλού! 

Με την παράλληλη θωράκιση της χώρας με Κένταυρους που ρίχνουν εχθρικά drones σαν μύγες και ένα iron dome πάνω από κάθε νησί, καμία σχέση δεν έχει η αμυντική ετοιμότητα της Ελλάδος σήμερα, με αυτήν πριν από 7 χρόνια. 

Με αυτά τα δεδομένα, ο Μητσοτάκης μπορεί να λέγει "και λοιπόν;" όταν η Τουρκία κάνει μουτράκια, γνωρίζοντας ότι κανένας δεν θα μπει αψήφιστα σε θερμή αντιπαράθεση με τη χώρα μας. 

Φυσικά, παρά το ότι θα έχουμε τα F35 μαχητικά 5ης Γενιάς σε λίγα χρόνια, και η Τουρκία ίσως λίγα χρόνια αργότερα, (ΑΝ τελικά μπορέσει να πείσει το Αμερικανικό Κογκρέσο να την εξαιρέσει από τον κανονισμό Caatsa που ισχύει για όλες τις χώρες του πλανήτη), όσα δώρα και αν υποσχεθεί στον "Ειρηνοποιό-Τραμπ", η πιθανότητα να καταφέρει ξανά να πλασαριστεί αμυντικά μπροστά από μια Ελλάδα που ήδη εξοπλιστικά βρίσκεται τόσο μπροστά, επαφίεται μόνο στην πιθανότητα η Ελλάδα να ξαναβάλει σε δεύτερη μοίρα την αμυντική της ετοιμότητα. 

Και κάτι τέτοιο σίγουρα δεν μπορεί να συμβεί όσο η Ελλάδα τηρεί την αναλογία άμυνας/ΑΕΠ στο συμφωνηθέν 5% του ΝΑΤΟ. 

Είναι ξεκάθαρο ότι πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος αντιπολιτευόμενος θερμοκέφαλος να πείσει τον Μητσοτάκη να ανεβάσει τις εντάσεις με την Τουρκία. Είναι όμως εξίσου ξεκάθαρο ότι το αμυντικό κόστος θερμού επεισοδίου του οποιουδήποτε με την Ελλάδα, έχει πλέον εκτοξευθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο, που κανένας δεν πρόκειται να ρισκάρει μια μαζική ανταπάντηση από μιάμιση Γενιάς πιο προηγμένα οπλικά συστήματα, συν τις ενεργές συμφωνίες αμυντικής συνδρομής με χώρες όπως η Γαλλία και εν εξελίξει με το Ισραήλ. 

Για αυτό, ο Μητσοτάκης έχει την πολυτέλεια να μειδιά και να λέει, "και λοιπόν;" "c‘est la vie"

Ακόμα και αν θερμοκέφαλοι αντιπολιτευτές προσπαθούν να κλονίσουν με λεκτικές αερολογίες το καινούργιο Αμυντικό Δόγμα της χώρας μας. Βάζοντας τη στείρα μικροπολιτική τους αντιπαράθεση, υψηλότερα από το ανεξίτηλο εθνικό συμφέρον. 

Κάτι τέτοιο είναι πανεύκολο να το καταλάβει ο κάθε Έλληνας πολίτης, ειδικά όσο ανεβάζουν τους τόνους και σκούζουν περισσότερο, κατά της ίδιας μας της χώρας και υπέρ των εντυπώσεων που προσπαθεί να δημιουργήσει ο κακότροπος γείτονας μας, η Τουρκία. 

Και λοιπόν, αυτό!

agissilaos@gmail.com