Οι ΗΠΑ έγιναν Υπερδύναμη ξανά;

Του Άγη Βερούτη

Ίσως αξίζει να ανακαλέσουμε πως μέχρι πριν 15-20 χρόνια οι κυρίες ισλαμικές αναθεωρητικές χώρες, περιφερειακής στρατιωτικής εμβέλειας, ήταν τέσσερις: Η Λιβύη, το Ιράκ, η Συρία και το Ιράν. 

Για λόγους που ήταν ίσως ξεκάθαροι στις κυβερνήσεις τους, αλλά όχι στον περισσότερο κόσμο, επέλεξαν να χρηματοδοτήσουν και να υποστηρίξουν τρομοκρατικές ομάδες και οργανώσεις οι οποίες στόχευαν να προκαλέσουν χάος και αστάθεια σε δυτικές κυρίως χώρες, αλλά και σε άλλες μη-αναθεωρητικές ισλαμικές χώρες.

Πού βρίσκονται σήμερα αυτές οι χώρες; Όλοι γνωρίζουμε την απάντηση. Ακόμα κι εκείνοι που ως χθες, έβλεπαν ως παραίτηση από τη διεθνή σκηνή, την απροθυμία των ΗΠΑ να συνεχίσουν στο ρόλο του παγκοσμίου χωροφύλακα έναντι αναθεωρητών, στην προεδρία Τραμπ. Ή όπως το αποκαλούσαμε παλαιότερα: Υπερδύναμη. 

Ίσως μάλιστα, αυτή να είναι η καλύτερη ερώτηση που μπορεί να απευθύνει η παγκόσμια διπλωματία απέναντι στις βλέψεις της Τουρκίας, περί περιφερειακής στρατιωτικής αναβάθμισης της, και περί αναθεώρησης των "συνόρων της καρδιάς της". 

Καμπανάκι…!

Το αποτέλεσμα των χθεσινών βομβαρδισμών, στις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, ίσως είναι η καταστροφή του προγράμματος δημιουργίας πυρηνικών όπλων του, ίσως πάλι το Ιράν να είχε φυγαδεύσει τα 400 κιλά ουρανίου που ήδη είχε εμπλουτίσει στο 60%, ίσως πάλι και να μην έγινε και τρομερή ζημιά. 

Στην πραγματικότητα, είναι σχεδόν αδιάφορο τι από τα παραπάνω συνέβη. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι ΗΠΑ πήραν θέση και κεντρικό ρόλο στην ουδετεροποίηση μιας περιφερειακής και ανερχόμενης σε πυρηνική δύναμη με ισχυρά αναθεωρητικά και τρομοκρατικά στοιχεία. 

Ο ισχυρότατος συμβολισμός της εμπλοκής των ΗΠΑ ουσιαστικά αλλάζει την γεωπολιτική ισορροπία των τελευταίων αρκετών ετών, και ψαλιδίζει τα φτερά όσων επίδοξων δημιουργών αστάθειας και αποσταθεροποίησης ακόνιζαν τα νύχια τους τα τελευταία λίγα χρόνια. 

Ο συμβολισμός του διαγγέλματος εναντίον των ΗΠΑ από τον υπουργό εξωτερικών του Ιράν, βιντεοσκοπημένου στην Κωνσταντινούπολη, με γραμμένο το Istanbul σε όλο τον τοίχο από πίσω του, ίσως είναι περισσότερο ειρωνικός από όσο είναι εξαρχής φανερό.

Μη αναθεωρητικές χώρες όπως η Σαουδική Αραβία πιθανόν να ανέπνευσαν με ανακούφιση από την απόφαση του προέδρου Τραμπ να πάρει τη σκυτάλη από το Ισραήλ, το οποίο αντιμετώπιζε υπαρξιακό κίνδυνο σε περίπτωση απόκτησης πυρηνικών από το Ιράν. 

Ανεξαρτητα αν το υπουργικό συμβούλιο του Ιράν αποφασίσει να κλείσει τα στενά του Ορμούζ ως αντίποινα για τον τερματισμό του πυρηνικού του προγράμματος, εφόσον ο Τραμπ αποφάσισε εμπλοκή των ΗΠΑ, το θέμα έχει τελειώσει.

Το αν θα αλλάξει το καθεστώς ή όχι είναι πλέον ζήτημα των ίδιων των Ιρανών κοσμικών πολιτικών. 

Ο Νετανιάχου έκανε το ασίστ και ο Τραμπ κάρφωσε τη μπάλα στο καλάθι. Υποψιάζομαι ότι οι ίδιοι Τούρκοι αναλυτές που έλεγαν ότι ο Τραμπ απομακρύνθηκε από τον Νετανιάχου γιατί στήριζε τον Ερντογάν, οι ίδιοι που διεμήνυαν ότι ο Ερντογάν έγινε "παίκτης" (ακόμα και αν δεν του δίνουν μοντέρνα αεροπλάνα για να έχει αξιόμαχη αεροπορία) τώρα θα κάνουν γαργάρες με αναθεωρητικό αλατόνερο. 

Καλό κουράγιο.

Η Αμερική επιστρέφει στην παγκόσμια ενεργή εμπλοκή. Και πολλοί θα λουφάξουν μετά από αυτό. 

agissilaos@gmail.com