Δημογραφικό: Πόσο κοστίζει να μεγαλώσεις ένα παιδί, σήμερα

Του Άγη Βερούτη

Μετά τις αναμενόμενες αντιρρήσεις στο χθεσινό μου κείμενο, αλλά και την θερμή αποδοχή από όσους κατάλαβαν τί πραγματικά προτείνει, θα μπούμε σήμερα λίγο βαθύτερα στο Δημογραφικό, το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα της χώρας σήμερα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.

Είναι αντιληπτό ότι παρά τις εξηγήσεις του άρθρου, αρκετοί σχολιαστές (ευτυχώς όχι η πλειοψηφία) δεν διάβασε ότι η διαβάθμιση των συνταξιοδοτικών αποδοχών θα αφορούσε τις μελλοντικές αυξήσεις. Μάλιστα θα πήγαινα ένα βήμα παραπέρα, και θα έλεγα ότι κανονικά αυτό το Δημογραφικό κίνητρο θα πρέπει να δοθεί μόνο σε όσα ζευγάρια δεν έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί ΚΑΙ έχουν τουλάχιστον ένα ανήλικο τέκνο. 

Άρα οι σημερινοί συνταξιούχοι δεν θα έχουν όφελος από αυτό, είτε έχουν 1 τέκνο, είτε έχουν 6. Το ίδιο και όσοι δεν έχουν ανήλικα σήμερα. Η σκοπιμότητα αυτού είναι ότι δεν υπάρχει σήμερα η οικονομική δυνατότητα στην κοινωνία.

Για αρχή, πολλοί εξέφρασαν την ρατσιστική άποψη ότι το σύστημα "συνταξιοδοτικών μπόνους” για την τεκνοποίηση, του χθεσινού άρθρου, απευθύνεται κυρίως στους Ρομά συμπολίτες μας. 

Στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα δεν παίρνει ποτέ σύνταξη, διότι αφενός κανείς δεν τους προσλαμβάνει για να αποκτήσουν ένσημα και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αφετέρου διότι το προσδόκιμο επιβίωσης που έχουν στις δραματικές συνθήκες υπό τις οποίες ζουν, δεν τους επιτρέπει τις περισσότερες φορές να φτάσουν σε ηλικία συνταξιοδότησης. Τα όποια επιδόματα υποχρεωτικά παίρνουν διότι είναι Έλληνες πολίτες, ορθώς τα παίρνουν είμαι βέβαιος, και δεν γνωρίζω καν αν είναι επαρκή, άλλων δουλειά είναι να τα γνωρίζουν αυτά. Αυτό επίσης είναι ένα ολότελα διαφορετικό θέμα από το Δημογραφικό/Συνταξιοδοτικό.

Ας δούμε το θέμα του κόστους να μεγαλώσει έναν Έλληνα ή μια Ελληνίδα η κοινωνία μας, από τα 0 ως τα 23 χρόνια, και ας ψάξουμε να βρούμε πόσο κόστος επιμερίζεται στο ζευγάρι και πόσο στην υπόλοιπη κοινωνία;

Αν αποδεχθούμε τους φυσικούς Δικαστές ως τους πιο ικανούς Επαγγελματίες Κριτές της κοινωνίας μας (εγώ τους αποδέχομαι αβλεπί), τότε το ποσόν που επιμερίζουν σήμερα για διατροφή τέκνων στα διαζύγια είναι €350 - €400 μηνιαίως για τον γονιό που δεν έχει την επιμέλεια, αναλόγως των οικονομικών του και αν δεν συντρέχουν ειδικές συνθήκες.

Έστω λοιπόν ότι ένα παιδί έχει κόστος €350 το μήνα για κάθε γονιό σε όλη την ανήλικη ζωή του, αν και στην εφηβεία και στις σπουδές του, το κόστος ανεβαίνει. Αυτό σημαίνει ότι μεσοσταθμικά και οι δυο γονείς καλύπτουν €700 κόστος ανά παιδί ανά μήνα, όσο αυτό είναι εξαρτώμενο από εκείνους, δηλαδή για 23 χρόνια. Πάντα με βάση τις αποφάσεις των φυσικών Δικαστών.

Άρα ένα ζευγάρι καλύπτει για ένα παιδί στα 23 χρόνια Χ 12 μήνες το χρόνο Χ €700 το μήνα = €193.200 ευρώ, χωρίς ιδιωτικά σχολεία ή φοβερά φροντιστήρια ή τρομερές διακοπές. 

Η κοινωνία από την άλλη, επιμερίζεται ένα μέρος του κόστους του παιδιού. Αυτό των εκπαιδευτικών υποδομών για τη δωρεάν παιδεία. Ας πούμε λοιπόν ότι από τον παιδικό σταθμό ως το πανεπιστήμιο το κράτος παρέχει για 2+12+4=18 έτη παιδείας. Επίσης αν το κόστος της παιδείας ανά παιδί είναι €250 το μήνα, τότε η κοινωνία με τους φόρους της (και μαζί με τους φόρους των γονέων του κάθε παιδιού) καλύπτει 18 χρόνια Χ 12 μήνες ανά έτος Χ €250 ανά μήνα = €54.000 ευρώ.

Για να βγει λοιπόν μια Ελληνίδα ή ένας Έλληνας με τα σημερινά κόστη (ούτε του 1980 ούτε του 2050), θα πρέπει η οικογένεια του παιδιού και η κοινωνία να ξοδέψουν μαζί ~€247.200 ευρώ ώσπου το παιδί να γίνει αυτάρκης και ανεξάρτητος πολίτης!

Η ανταμοιβή για αυτή την πραγματικά σημαντική επένδυση των οικογενειών είναι η αγάπη, και για την κοινωνία είναι η αναπλήρωσή της και η συνέχιση της ύπαρξης της χώρας μας, η διαιώνιση της κοινωνίας δηλαδή.

Ο επιμερισμός του κόστους ανατροφής ανά παιδί είναι πάνω κάτω: ή οικογένεια πληρώνει το κόστος, και η κοινωνία το ΦΠΑ. Ένα προς τέσσερα περίπου δηλαδή.

Επειδή η δομή του συνταξιοδοτικού είναι αναδιανεμητική, δηλαδή οι εισφορές του καθενός εργαζόμενου πηγαίνουν για να καλύψουν τις συντάξεις καθενός συνταξιούχου, εξαρτώμεθα από τον επαρκή αριθμό εργαζόμενων για να μπορούμε να πληρώνουμε τους συνταξιούχους.

Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος από προσωπική επιλογή ή από φυσική επιλογή δεν τεκνοποιήσει, ή δεν κάνει 2 παιδιά ώστε να αναπληρώνεται η κοινωνία, τότε θα γλυτώσει μεν σχεδόν €200 χιλιάδες για κάθε παιδί που δεν έκανε (και θα πάρει ακριβότερο αμάξι, καλύτερες διακοπές, καλύτερο σπίτι κλπ κλπ) ενώ η κοινωνία θα εξοικονομήσει τα €50 χιλιάρικα που δεν θα κοστίσουν τα παιδιά του για την εκπαίδευση και τα εμβόλια τους.

Όμως η σύνταξή του θα πληρωθεί από τα παιδιά των άλλων. 

Η επίκληση ότι πλήρωσε τις δικές του εισφορές θα είχε έννοια αν το σύστημα ΔΕΝ ήταν αναδιανεμητικό. Είτε έδωσε πολλά είτε λίγα, αυτά πήγαν στους προηγούμενους συνταξιούχους. Δεν υπάρχουν πλέον, και μάλιστα όσα δίνει τώρα συμπληρώνονται από φόρους στο 11% του ΑΕΠ για το συνταξιοδοτικό.

Ευτυχώς, μόνο λίγοι πολίτες είναι αρκετά τσινάρηδες για να φέρουν αντιρρήσεις για τα επιδόματα των πολυτέκνων. Δεν καταλαβαίνω γιατί έχουν τόση αντίδραση αν επεκταθούν στη σύνταξη κάποια Δημογραφικά κίνητρα (μπόνους παραπάνω σύνταξης) αναλογικά με τον αριθμό των παιδιών που έχει αναστήσει ο καθένας;

Έτσι κι’ αλλιώς, τα παιδιά τους θα υπερκαλύπτουν τα κόστη αυτά, ενώ όσοι χάρηκαν τα €200 χιλιάρικά τους μένοντας άτεκνοι δεν χάνουν κάτι από το ότι δεν θα μοιραστούν από την αναλογική δρομολόγηση σε όσους στερήθηκαν για να αναστήσουν παιδιά! 

Τσ τσ τσ τσ...

Για να καταλάβουμε από που προέρχονται οι αντιρρήσεις, στην Ελλάδα σήμερα, προσεγγιστικά 70% των ζευγαριών έχουν 0-1 παιδιά, 25% έχουν δυο παιδιά, 4,5% έχουν 3 παιδιά, και 0,5% έχουν 4 ή περισσότερα παιδιά.

Με τη σημερινή αναλογία 1,3 παιδιά ανά Ελληνίδα μάνα, δηλαδή ~4 παιδιά για κάθε 3 ζευγάρια, ανά 30 χρόνια θα χάνουμε το 33% του πληθυσμού μας. Αυτό είναι το το Δημογραφικό και για αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα, που πρέπει να λυθεί πάσει θυσία!

Όσο και αν τσινάνε κάποιοι τσινάρηδες!

_______________________

Ακολουθεί η συγκλονιστική επιστολή αναγνώστη που έλαβα για το χθεσινό άρθρο της στήλης. 

Ο συγκεκριμένος σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα θα είχε βοήθεια στο σπίτι και εισόδημα ανά παιδί για να τα αναθρέψει:

"Καλησπέρα,

Με λένε Α. είμαι 46 και είμαι πατέρας 7 ανήλικων παιδιών από 4 ως 14 ετών, και όλα στο σχολείο. Έχουμε ένα επαρχιακό φαρμακείο και δουλεύουμε 2 άνθρωποι εκεί και δεν είμαστε ούτε Ρομά, ούτε δημόσιοι υπάλληλοι.

Τα κόστη μας είναι τα εξής ανα χρόνο:
Αγγλικά.......................... 3500
Φροντιστήρια..................2500
Λογοθεραπείες............... 1200
Δραστηριότητες...............1200
Παιδοψυχολόγος........... 3500
Ένδυση/ Υπόδηση......... 1200
Ρεύμα............................. 4100
Νερό................................ 600
Βόθρος.............................980
Ασφάλειες Υγείας............1400
Δόση Σπιτιού................. 8400
Καύσιμα/Μετακινήσεις... 3000
Συντήρηση σπιτιού...........800
Ασφάλειες αυτ/των.........1000
Ιντερνετ και τηλ/να..........1460

Έχουμε φτάσει 34800/χρόνο και δεν έχουμε βάλει ακόμα το σούπερ μάρκετ και το κρεοπωλείο!
Σουπερ μαρκετ..2500 χ 12 =30000 [σσ. €250/άτομο περίπου]
Κρεοπωλειο .......250 χ 12 = 3000

Σύνολο 67800 το χρόνο

Και αυτά χωρίς να χαλάσει τίποτα πχ ψυγείο – τηλεόραση – αυτοκίνητο – αλλαγή ελαστικών – συντήρηση αυτοκ/νων κτλ. Και χωρίς να αρρωστήσουμε ή να πάθουμε κάτι. Αν τύχει κάτι ξεπερνάμε τις 70000/χρόνο. Βέβαια πολλές χρονιές κόψαμε από ασφάλειες, συντηρήσεις και κρεοπωλείο και σούπερ μάρκετ για να τα βγάλουμε πέρα.

Τα επιδόματα πολυτέκνων κόβονται στα 48500/χρόνο, καθώς θεωρούμαστε πλούσιοι.

Οι επιδοτήσεις ρεύματος το ίδιο.

Εμείς βγάζουμε κάθε χρόνο γύρω στις 55-60.000 μετά φόρων και κάθε χρόνο τα δάνεια μας αυξάνονται. Είμαστε στους τυχερούς! Που επειδή είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες μπορούμε και έχουμε πρόσβαση στο δανεισμό, προς το παρόν. Γιατί σε λίγο καιρό που θα πάει το πρώτο παιδί να σπουδάσει τα έξοδα θα αυξηθούν τραγικά.

Και ρωτώ που είναι η ανταποδοτικότητα του κράτους στις υπερπολύτεκνες οικογένειες;

Εμείς πληρώνουμε γύρω στις 18-23000 ευρώ φόρους κάθε χρόνο, έχουμε φαρμακείο και δεν μπορούμε να κρύψουμε τίποτα καθώς το 70-80% των συναλλαγών μας είναι με το κράτος. Και το υπόλοιπο είναι με τιμολόγια. Και 100 depon που λέει ο λόγος να μην χτυπήσω πιο πολύ κινδυνεύω να με γράψουν παρά να κερδίσω κάτι. 

Είμαστε λοιπόν στην μικρή ομάδα που πληρώνει τους φόρους της νομιμότατα. 

Θα μου πείτε ας πρόσεχες, να μην έκανες 7 παιδιά, να έκανες άλλο επάγγελμα κτλ. 
Όπως μου έχουν αναφέρει πολλοί. 

Αυτή είναι η χώρα που θέλουμε; 
Είναι τόσες πολλές πια οι υπερπολύτεκνες οικογένειες και δεν μπορεί το κράτος να τις βοηθήσει;

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ 1519 οικογένειες έχουν πάνω από 6 παιδιά στην Ελλάδα. 
Εμείς στην Ελλάδα νιώθουμε κυνηγημένοι, μας στραβοκοιτάνε που προσπαθούμε και μεγαλώνουμε αξιοπρεπώς μια τόσο μεγάλη οικογένεια!!

Το κράτος μας σκίζει και δεν ανταποδίδει σχεδόν τίποτα. Έχουμε 2 παιδιά στο φάσμα του αυτισμού και τρέχουμε σαν παλαβοί, Δεν έχουμε βοήθεια ούτε από τους γονείς μας, ούτε από κανέναν, ούτε οικονομική ούτε τίποτα. Το κράτος δίνει 240 ευρώ το μήνα για εργοθεραπείες κτλ και τέλος.

Θα μου πεις γιατί μένεις Ελλάδα; Γιατί εδώ ξεκινήσαμε και δεν είναι εύκολο να φύγεις με 7 παιδιά και δανεισμό που φτάνει τα 160 χιλ ευρώ, σε προσωπικό επίπεδο.

Και ρωτώ, είναι κακό που θέλω το κράτος σύμμαχο και όχι εχθρό;
Είναι κακό που θέλω να ζω αξιοπρεπώς και εγώ και τα παιδιά μου;

Και στο κάτω κάτω έχω την αγωνία των παιδιών μου κάθε μέρα, για την υγεία τους και την ασφάλεια τους, είμαι νομοταγής δεν έκλεψα κανένα και αυτό σίγουρα φαίνεται στον τραπεζικό μας λογαριασμό με συνολικά δάνεια 240.000 και συνολικές καταθέσεις 0-10.000 ανάλογα την ημερομηνία, γιατί να έχω και το κράτος στο σβέρκο να με κυνηγάει και σαν επαγγελματία και σαν πολίτη. 

Οι παροχές του κράτους είναι ψεύτικες, μόνο για δημόσιους υπαλλήλους. Όταν είσαι νομοταγής είσαι θύμα. Αυτό πρέπει να αλλάξει! Αν δεν αλλάξει αυτό, όχι ασφαλιστικό, όχι συνταξιοδοτικό, τίποτα ούτε μέλλον δεν έχει η χώρα ούτε τίποτα. Ο νομοταγής πολίτης πρέπει να πριμοδοτείται από το κράτος παραδειγματικά και να είναι φωτεινός φάρος στην κοινωνία μας, ώστε να ακολουθούν και οι υπόλοιποι.

Θυμάμαι σε μια συζήτηση που ανέφερα τα προβλήματα μας, με ειρωνεύτηκαν δύο δημόσιοι υπάλληλοι λέγοντας πως με τα χρήματα που βγάζω δεν θα έπρεπε να ζητάω ελεημοσύνη. Αυτοί είμαστε και είμαστε έτσι γιατί σε αυτήν την κοινωνία ζούμε. 

Κοροϊδεύουμε τον νομοταγή και χρεώνουμε ψεύτικες υπερωρίες στο δημόσιο για να λαμβάνουμε παραπάνω στην πλάτη του.

Ο κόσμος θα ψάξει να βρει την ατιμία σου πλέον, να πει κοίτα αυτός κλέβει και μπορεί να έχει τόσα παιδιά.

Αυτό πρέπει να αλλάξει, η νοοτροπία των πολιτών και του κράτους. 
Όταν αρχίζει να ανταμείβει το κράτος τους νομοταγείς πολίτες και όχι τα λαμόγια και αρχίζει να το διαφημίζει, τότε θα αρχίζει να αλλάζει και η κοινωνία και να λέει, κοίτα αυτός έχτισε σπίτι γιατί ήταν νομοταγής είχε πολλά παιδιά και ανταμείφθηκε. 

Και όχι όπως σήμερα κοίτα πόσα σπίτια έχει ο τάδε που δουλεύει μαύρα.

Παρακαλώ πολύ αν το ανεβάσετε να μην δημοσιευτούν τα στοιχεία μου. 
Ευχαριστώ.
Στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία.”

_____________________

Συγκλονιστικά στοιχεία. 
Καλά να είναι ο άνθρωπος, να αντέχει!
Α., θα επανέλθω.

agissilaos@gmail.com