00:01 05/09
Το μεγάλο στοίχημα της φετινής ΔΕΘ
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί μία καινούργια προσέγγιση ως απαραίτητη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τις προάλλες γράψαμε για την δύστυχη κατάσταση της αντιπολίτευσης, όταν αδυνατεί να προτείνει λύσεις για τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, και αντί αυτού αναλώνεται στην εκμετάλλευση της φρίκης.
Εξίσου μπουνταλάδικη προσέγγιση της αντιπολίτευσης είναι να βγαίνει και να παρουσιάζει ως μαύρα και άραχνα, αλλά χωρίς αντιπρόταση, οτιδήποτε κι αν κάνει η εκάστοτε κυβέρνηση: πάντα όχι, σε όλα όχι!
Με αυτό τον τρόπο, όταν κάποιος έχει μία μανιχαϊστική προσέγγιση στα πολιτικά δρώμενα, λαμβάνει την ετικέτα του, και παύει πλέον η κοινωνία να ενδιαφέρεται για το τί έχει να πει. Ήδη ξέρει από πριν!
Υπάρχει όμως και μία δεύτερη κατηγορία μανιχαϊστικής πολιτικής ανάλυσης, Εκείνη της μαζορέτας.
Μαζορέτες, θυμίζω, επιθυμούσε να δημιουργήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ- Μεγαλοοικονόμου - Παπακώστα, με τα πλείστα καταδιωκτικά του τύπου νομοσχέδια, που κατόπιν έπεφταν στη δικαιοσύνη.
Μαζορέτες είναι εκείνοι οι σχολιαστές των πολιτικών πεπραγμένων που τα βλέπουν όλα λαμπερά και σωστά, όταν η κοινωνία βιώνει κάποια θετικά και κάποια αρνητικά. Οι μαζορέτες λοιπόν κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από όσους τα βλέπουν όλα μαύρα. Δημιουργούν μια αίσθηση στην πραγματική κοινωνία ότι ο σχολιασμός τους έχει εξαγοραστεί. Και στην κυβέρνηση ότι τα κάνει όλα καλά, απομακρύνοντας την από την κοινωνική πραγματικότητα.
Δεν μπορείς να βλέπεις μπροστά σου γυμνό το βασιλιά, και να αναφωνείς: "Τί αραχνοΰφαντος που είναι ο καινούργιος βασιλικός μανδύας!"
Γελάει ο κόσμος…
Δεν μπορείς πχ, ενώ πριν έξι χρόνια κατακεραύνωνες την τότε κυβέρνηση Τσίπρα, ότι θα σκορπίσει τη μιζέρια με το πρωτογενές πλεόνασμα στο 2,5% του ΑΕΠ που είχε διαπραγματευτεί με την Τρόικα, και να έρχεσαι να λες τώρα με αναλύσεις "υψηλής γλειφτικής” ότι με 4,8% υπέρ-πλεόνασμα όλα είναι καλά και "έχουμε κουμπαρά για καλά πράματα!"
Εκτός από το ότι γίνεσαι γελοίος ως σχολιαστής, βλάπτεις την σημερινή κυβέρνηση και την εφησυχάζεις, όταν στην πραγματικότητα η κοινωνία και ειδικότερα οι μικροί και οι μικρομεσαίοι στενάζουν από την έλλειψη ρευστότητας που προκάλεσε αυτή η αστοχία της συλλογής φόρων, κατά 4,8% του ΑΕΠ παραπάνω από όσα χρειάζεται το κράτος για να λειτουργεί! Πώς να το κάνουμε; Λείπουν από την αγορά €11,4 δισεκατομμύρια ευρώ ρευστού!
Το ίδιο ισχύει και με την ακρίβεια, που για τις μαζορέτες πάντα φταίνε οι εξωγενείς παράγοντες, και πότε τα ημίμετρα της κυβέρνησης, ποτέ η ανοχή στα ολιγοπώλια που έχουν δημιουργηθεί, ποτέ οι παράλογοι φόροι με ΦΠΑ επί του φόρου κατανάλωσης, τους οποίους 15 χρόνια μετά από την χρεοκοπία ακόμη κουβαλάμε.
Δυστυχώς θα πρέπει να μάθουν οι πολιτικοί αυτά που ήδη ξέρει η κοινωνία στην πλειοψηφία της: κανείς δεν είναι δυνατόν να τα κάνει ούτε όλα σωστά ούτε όλα λάθος. Αντίστοιχα, κανείς δεν μπορεί να τα βλέπει όλα λάθος ούτε όλα σωστά.
Για να μπορέσει κάποιος να διορθώσει εγκαίρως κάτι επιβλαβές, που αναπόφευκτα θα κάνει σε μια κυβερνητική θητεία, πρέπει πρώτα να καταλάβει ποια είναι τα λάθη. Αν οι μισοί είναι σε όλα "μαζορέτες" και οι άλλοι μισοί είναι σε όλα "νεκροθάφτες", τότε όλα μοιάζουν ίδια.
Η κοινωνία όμως βγάζει από το ραντάρ ενδιαφέροντος τόσο όσους τα βρίσκουν πάντα λάθος, όσο και όσους τα βρίσκουν πάντα σωστά. Θα μου πείτε, αν μπορεί να το κάνει η κοινωνία, γιατί δεν μπορούν να το κάνουν και οι πολιτικοί; Εμ, αν μπορούσαν δεν θα είχαν αφήσει το θέμα των Τεμπών να σαπίζει στα συρτάρια δύο χρόνια, εφησυχασμένοι!
Δυστυχώς, σε αυτό φταίνε τόσο όσοι άκουσαν μόνο αυτό που τους άρεσε να ακούνε, όσο και εκείνοι που τα έβλεπαν όλα σωστά. Η ζημιά από τις μαζορέτες φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, και τελικά στην κάλπη.
Μέτρον άριστον! έλεγαν στο χωριό μου.