Υπάρχει ελπίδα αναγέννησης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας;

Του Άγη Βερούτη

Χθες είχα την ευκαιρία να περάσω μερικές ώρες στην έκθεση DEFEA 2025, για να πάρω μια ιδέα για το τί μέλλει για την ελληνική αμυντική βιομηχανία. 

Σε συνέχεια της απόφασης του αμερικανού προέδρου Τραμπ να αποσυρθεί σιγά-σιγά η Αμερική από την εγγύηση ασφαλείας που προσφέρει εδώ και δεκαετίες στις ευρωπαϊκές χώρες, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, η Ευρώπη έβαλε πλώρη για το πρόγραμμα ReArm Europe. 

Καθώς στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος στην επόμενη τετραετία η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει να επενδύσει περισσότερα από €800 δισεκατομμύρια ευρώ για την άμυνά της, είναι αναμενόμενο ότι η ευρωπαϊκή Αμυντική βιομηχανία βρίσκεται σε υψηλή επιφυλακή για να μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτή την πρωτοφανή πρόκληση, ίσως για πρώτη φορά στα τελευταία 80 χρόνια. 

Η DEFEA είναι η πρώτη διεθνής έκθεση αμυντικών προϊόντων που γίνεται σε ευρωπαϊκό έδαφος, μετά τις αναγγελίες του Αμερικανού προέδρου.

Η έκθεση είναι πραγματικά μεγάλη. Εκτός από τα εθνικά περίπτερα πολλών χωρών του ΝΑΤΟ, όπου φιλοξενούν τις μικρότερες εγχώριες εταιρείες του αμυντικού τομέα τους, τεράστια περίπτερα έχουν οι ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες και ειδικότερα εκείνες που προμηθεύουν την Ελλάδα και το ΝΑΤΟ με εξοπλιστικά συστήματα. 

Αξιοσημείωτη είναι η υψηλή προσδοκία που έχουν οι 200 περίπου ελληνικές εταιρείες του αμυντικού τομέα, ενόψει της πρόσφατης ορθής απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης, για απαραίτητη ελάχιστη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών κατά 25% στην κατασκευή συστημάτων για το εξοπλιστικό πρόγραμμα της επόμενης δεκαετίας, που θα φέρει την Ελλάδα σε τεχνολογικό αμυντικό επίπεδο, στην πρώτη 20αδα ή ακόμα και δεκάδα παγκοσμίως. 

Σε αυτό το σκεπτικό ίσως είναι και η μοναδική διερευνητική συμφωνία συμπαραγωγής, που υπεγράφη χθες ανάμεσα στον ΣΕΚΠΥ (σύνδεσμος ~200 ελληνικών εταιρειών του αμυντικού τομέα) και την παγκοσμίως γνωστή Γερμανική DIEHL που κατασκευάζει τους πυραύλους IRIS-T και άλλα δοκιμασμένα στο πεδίο των μαχών διεθνώς πυραυλικά συστήματα.

Αν τελικά αυτή η πρωτοβουλία ευοδώσει, και καταλήξουν να κατασκευάζονται μέρη των γερμανικών πυραύλων στην Ελλάδα, τότε αυτοί πιθανότατα να έχουν εφαρμογή στην πυραυλική Ασπίδα του Αχιλλέα που σκοπό έχει να προστατεύσει τη χώρα μας όπως το Iron Dome του Ισραήλ, από πυραυλικές επιθέσεις, drones και βομβαρδιστικά. 

Πολλά υποσχόμενη επίσης ήταν η παρουσίαση της συνεργασίας της METLEN του ομίλου Μυτιληναίου με την KNDS για την κατασκευή των αρμάτων Leopard. 

Η ελληνική THEON που κατασκευάζει ίσως τα καλύτερα συστήματα παγκοσμίως για νυχτερινή όραση, για πιλότους και για στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων, ήταν επίσης παρούσα με πολύ μεγάλο περίπτερο και μεγάλο ενδιαφέρον από ξένες χώρες και εταιρείες. 

Σε πλήρη ανάπτυξη με πολλές από τις θυγατρικές εταιρείες του ήταν επίσης ο Τσεχικός αμυντικός όμιλος CSG, που έχει ήδη ιδρύσει θυγατρικές στην Ελλάδα για την υλοποίηση του ευρωπαϊκού ASAP. Εκεί θα επενδυθούν αρχικά ~€86 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα από τους Τσέχους και την ΕΕ, που μπορεί να φτάσει ως και άνω των €200 εκατ. Τα παραπάνω πάντα σε συνεργασία με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, για την παραγωγή στην Ελλάδα των βλημάτων 155, για να χτιστεί το δεύτερο στην Ευρώπη εργοστάσιο παραγωγής ΤΝΤ, και σε μετέπειτα ανάπτυξη για πολλά άλλα αμυντικά προϊόντα σε συνεργασία πάντα με τα ΕΑΣ. 

Αυτή η συνεργασία ήταν αποτέλεσμα χρόνων διαπραγμάτευσης του φίλου Ν. Κωστόπουλου που πλησιάζει στο σημείο έναρξής της σήμερα, σχεδόν μισό χρόνο μετά την ολοκλήρωση της 5ετους θητείας του, ως Διευθύνων Σύμβουλος, εκεί.

Σε συζήτηση που είχα χθες με την υπεύθυνη επικοινωνίας της NAVAL, που κατασκευάζει τις γαλλικές φρεγάτες Belh@ra, στο περίπτερό τους, έμαθα ότι για την πιθανή παραγγελία 4ης φρεγάτας βρίσκονται στην διαδικασία διαπραγμάτευσης και μέρος αυτής της διαπραγμάτευσης είναι αν θα πραγματοποιηθεί 25% της κατασκευής ή και παραπάνω στην Ελλάδα. 

Γενικότερα μοιάζει να υπάρχει πολύ μεγάλη κινητικότητα και ενέργεια από τις ελληνικές εταιρείες για συνεργασίες και υπεργολαβίες σε αμυντικούς κολοσσούς της Ευρώπης, ενώ κατασκευαστές κυρίως από την Ευρώπη ίσως και το Ισραήλ, βλέπουν ως ευκαιρία την αξιοποίηση των ελληνικών αμυντικών εταιρειών όχι μόνον ως εισιτήριο για συμμετοχή στα ελληνικά αμυντικά προγράμματα της επόμενης δεκαετίας, αλλά και πιθανόν ως υπεργολάβους κατασκευαστές κάποιων συστημάτων για το γενικότερο αμυντικό πρόγραμμα της Ευρώπης, στο πνεύμα που λειτουργούν πολλές αμερικανικές εταιρείες της Άμυνας, όπου πρόσμενες φορές είναι ανταγωνιστές για κάποια προγράμματα και ταυτόχρονα συνεργάτες σε άλλα. 

Περισσότερα θα σας πω αύριο, στη δεύτερη ημέρα της έκθεσης, όπου θα επισκεφτώ περισσότερες εταιρείες, για καλύτερη ανάλυση τι μέλλει να γίνει με τις ελληνικές αμυντικές κατασκευαστικές εταιρείες, αλλά και για να δω περισσότερα αμυντικά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη. 

Παράδειγμα είναι η ισραηλινή εταιρεία Robotican Autonomous Robotics που κατασκευάζει και πουλάει ένα drone εδάφους-αέρος (στη φωτό) το οποίο μπορεί να επιχειρεί σε εχθρικούς εσωτερικούς χώρους, όπως κτίρια και υπόγεια τούνελ για χαρτογράφηση επιχειρήσεων, όπου δηλαδή δεν μπορεί να λειτουργήσει ο τηλεχειρισμός. 

Αύριο τα υπόλοιπα. 

agissilaos@gmail.com