Κι όμως το είπε...

Του Άγη Βερούτη

Στη χθεσινή ομιλία του στη Βουλή ο Πρωθυπουργός ανέφερε ξεκάθαρα τι έχει δρομολογήσει από δω και μπρος, ποιες θα είναι οι προκλήσεις, και πολλά άλλα που είναι βέβαιο ότι θα συζητηθούν στις επόμενες ημέρες τόσο στο πλαίσιο της σύστασης της Εξεταστικής για τα Τέμπη (με 297 ψήφους υπέρ) όσο και στη συζήτηση της Πρότασης Δυσπιστίας που κατέθεσε η αξιωματική αντιπολίτευση.

Υπενθυμίζω σε όσους δεν διάβασαν σε προηγούμενο σχετικό μου σημείωμα, ότι στα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης δεν έχει πέσει αυτοδύναμη κυβέρνηση από πρόταση μομφής. Σκοπός είναι στο στρίμωγμα της εκάστοτε κυβέρνησης και η ελπίδα κάτι κάποιος να πει λάθος, που θα μεταβάλλει τα ποσοστά αποδοχής του κυβερνώντος κόμματος στα μάτια της κοινωνίας.

Όπως όλοι ξέρουμε, η ψήφος είναι στην τετραετία, και οι δημοσκοπήσεις που υποκαθιστούν την εικόνα της κάθε κυβέρνησης ανά πάσα στιγμή ανατρέπονται αναφανδόν όταν φτάνει η στιγμή να αποφασίσει πραγματικά το εκλογικό σώμα ποιος θέλει να τον κυβερνήσει και υπό ποιες συνθήκες.

Επιστρέφω όμως σε αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του, το οποίο λογικά πρέπει να έχει ήδη προκαλέσει ριπές ανατριχίλας σε όλο το κοινοβουλευτικό σώμα: την Αξιολόγηση των Υπαλλήλων του Δημοσίου.

Η χώρα μας βρίσκεται σε μια ιδιότυπη ομηρία στο έλεος και την ατιμωρησία των δημοσίων υπαλλήλων.
 
Με την πρόφαση της αποφυγής άδικων και κομματικά στοχευμένων απολύσεων όπου κάθε κυβέρνηση που εκλέγεται θα μπορεί να απολύει τους προσκείμενους στην προηγούμενη κυβέρνηση δημοσίους υπαλλήλους, έχει μπει στο Σύνταγμά μας τις αρχές του προηγούμενου αιώνα στο Σύνταγμα του 1911, η πρόβλεψη να μην επιτρέπεται η απόλυση δημοσίου υπαλλήλου. 

ΟΚ ως εδώ, μπορώ να καταλάβω ότι η κατάχρηση των εξουσιών μιας νέας κυβέρνησης δεν μπορεί να ξεδοντιάζει τον μηχανισμό του δημοσίου σε κάθε θητεία.

Από την άλλη πλευρά, ο Συνδικαλισμός στο δημόσιο έχει καταντήσει καρκίνωμα, όπου ο εκάστοτε επικεφαλής συνδικαλιστής που μπορεί να εκλεγεί με δέκα ψήφους φίλων του σε μια σύγκλιση εκλογής που δεν θα δημοσιευτεί καν, και κατόπιν να συμμετέχει και να συναποφασίζει για τη λειτουργία της Υπηρεσίας, έχει οδηγήσει στην παράλυση και την κατάντια του δημοσίου στην Ελλάδα σήμερα.

Η υποτιθέμενη Ένορκη Διοικητική Εξέταση που συγκαλείται για απόδοση ευθυνών κάθε φορά που κάτι δεν πάει καλά (και είναι συχνό αυτό) λειτουργεί ως ξέπλυμα των λαθών, αποποίηση των πραγματικών ευθυνών και Κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Αυτά όμως ανήκουν σε άλλες εποχές, χωρίς δικλείδες, χωρίς μηχανισμούς ΑΣΕΠ και χωρίς διαφάνεια.

Σήμερα υπάρχουν (πρώην) δικαστές που καθαιρέθηκαν γιατί δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, και (πρώην) ένστολοι που αποστρατεύθηκαν γιατί δεν ήταν οι καλύτεροι για την επόμενη βαθμίδα διοίκησης. Και αυτοί κρίνονται από τους ανωτέρους τους.

Η άρνηση όμως της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσίων υπαλλήλων να αξιολογηθεί η δουλειά τους, είτε είναι εκπαιδευτικοί, είτε διοικητικό προσωπικό, είτε τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να ανταμειφθούν όσοι κάνουν σωστά και αποτελεσματικά τη δουλειά τους, συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στη βελτίωση του κρατικού μηχανισμού. Η κατάντια και ανευθυνότητα του οποίου οδήγησε στο αποκορύφωμα της ανικανότητας, με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη να μετράει 57 νεκρούς ανθρώπους. Αυτό έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα.

Θυμίζω την περασμένη δεκαετία τον περίφημο πυροσβέστη σε νησί που είχε 7 χρόνια να πατήσει στον πυροσβεστικό σταθμό γιατί είχε μετακομίσει μακρύτερα από το σπίτι του, αλλά και γιατί διατηρούσε επιχείρηση ενοικίασης μοτοποδηλάτων. Το αποτέλεσμα ήταν να φαίνεται στη δύναμη της τοπικής πυροσβεστικής και να μη μπορούν να πάρουν άλλον που να δουλεύει κανονικά. Τελικά τον απάλλαξε το δημόσιο με κάποια πρόφαση, και με συνταξιοδότηση από τα 37 του...

Φυσικά αυτό που συνέβη στα Τέμπη το ξεπερνά σε απειροστό βαθμό, μέχρι την επόμενη εγκληματική ανικανότητα που θα αφεθεί να σκοτώσει Έλληνες Πολίτες!

Είναι προφανές ότι ο Μητσοτάκης σήκωσε το γάντι, και είναι προφανές ότι θα θέσει τόσο τους βουλευτές του, όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης προ των ευθυνών τους. 

Αυτό θα το κάνει όταν θα φέρει σε ψηφοφορία σύστημα για την αξιολόγηση του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων, όπως απαιτεί η βελτίωση του Ελληνικού δημοσίου σε όρους 21ου αιώνα, που αξιώνουν και δικαιούνται οι Έλληνες πολίτες! Ας μη ξεχνάμε φυσικά ότι με τις Κρίσεις, το σύνολο των ένστολων δημοσίων υπαλλήλων αξιολογείται τακτικά ήδη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, χωρίς προβλήματα όπως εκείνα που προσπαθεί να αποφύγει το Σύνταγμα του 1911.

Όταν η πρόταση Αξιολόγησης έρθει στη βουλή για ψήφισμα επί της Αρχής (ας αφήσουμε τις λεπτομέρειες για μετά), θα αποκαλυφθεί ποιος εκ των φωνασκόντων εννοεί πραγματικά ότι θέλει να εξωθήσει σε εξυγίανση το Ελληνικό Δημόσιο και ποιος θέλει να προστατέψει τα εκλογικά "πελατάκια” του. 
Ονομαστικά.
Λεβέντικα.

Ο Μητσοτάκης έπιασε το μαστίγιο.

Θα φανεί ποιος μπορεί να ακολουθήσει τον μετασχηματισμό και την "πραγματική επανίδρυση” του Ελληνικού κρατικού μηχανισμού, από το ποιος θα ψηφίσει την κατάργηση του κομματικού Συνδικαλισμού στο δημόσιο που θεσμοθετήθηκε στην πρώτη θητεία του Ανδρέα το 1982, ποιος θα ψηφίσει ανεξάρτητες ΕΔΕ από φυσικούς δικαστές ή εξειδικευμένη υπηρεσία κατά το πρότυπο του Τμήματος Εσωτερικών Υποθέσεων, και ποιος θα ψηφίσει την υποχρεωτικότητα της εφαρμογής της πραγματικής αξιολόγησης που είναι θέσφατο για όποιον δουλεύει στην πραγματική οικονομία αλλά ταμπού για όποιον έχει διοριστεί στο δημόσιο!

Τελικά θα πρέπει κάποια στιγμή να αποκτήσει και τη δυνατότητα το δημόσιο να επιλέγει τους καλύτερους από όσους θέλουν να μπουν σε αυτό, χωρίς επετηρίδες που είναι τα καταφύγια των μετρίων. 

Θα φανεί ποιος θα αντέξει να ακολουθήσει...

Αν ήμουν αντιπολίτευση σήμερα θα είχα μεγάλη ανησυχία, διότι ο τρόπος που θα ψηφίσουν όλα αυτά ονομαστικά, θα ξεγυμνώσει πολλούς που κόπτονται σήμερα να υπερασπιστούν τα δίκια του Λαού, "αλλά, όχι και να αξιολογούνται οι πελάτες μας ρε παιδιά!”

agissilaos@gmail.com