Του Άγη Βερούτη
Στα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έξαρση της βίας στην κοινωνία μας.
Είτε η αύξηση των συμμοριών της νύχτας, είτε η αύξηση των ανθρωποκτονιών για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, είτε η δολοφονία δημοσιογράφων και αστυνομικών, είτε οι βανδαλισμοί και οι εμπρησμοί, είτε η καλπάζουσα ενδο-οικογενειακή βία κατά των γυναικών που καταλήγει σε δολοφονίες, είτε τελικά η έξαρση της ανήλικης εγκληματικότητας που ξεκινάει από το λεγόμενο bullying και καταλήγει σε μαχαιρώματα και ληστείες μετά ξυλοδαρμών, φαίνεται να έχουν αύξηση της συχνότητας και της έντασης ολοένα και περισσότερο.
Οι ποινές που αυτά επισύρουν, σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας, δεν αποτελούν επαρκές αντικίνητρο για τους θύτες. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι σε ένα ακραίο περιστατικό βίας όπως η δολοφονία ενός νεαρού αστυνομικού, του Λυγγερίδη, μπροστά σε δεκάδες ή εκατοντάδες αυτόπτες μάρτυρες, 4 μήνες μετά το συμβάν δεν έχει προχωρήσει η ανακριτική διαδικασία.
Η υπόθεση των παιδεραστών του 12χρονου κοριτσιού από τον Κολωνό, το οποίο εξέδιδε ο καταδικασμένος πλέον Μίχος, έφτασε σχεδόν στο 18μηνο για να πάει σε δίκη.
Σε υποθέσεις ανηλίκων εγκληματιών που αποδεδειγμένα διαπράττουν κακουργήματα, ακόμα και αν δεν λάβουμε υπόψιν ότι οι ποινές είναι σχεδόν χάδια, φτάνουν να δικάζονται τόσα χρόνια μετά το κακούργημα που οι ανήλικοι εγκληματίες να έχουν πλέον ενηλικιωθεί, και να καταλήγουν να βρίσκονται εικοσάχρονοι σε δομές με ανήλικα.
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ως αντικίνητρο στην αυξημένη εγκληματικότητα οι ποινές που ορίζει ο νομοθέτης θα μπορούσαν να είναι αυστηρότερες.
Όμως και πάλι, όταν η δικαιοσύνη χρειάζεται σήμερα περισσότερες από 1.450 ημέρες μεσοσταθμικά για να αποφανθεί την ενοχή ή όχι ενός κατηγορούμενου και την ποινή για όσους κρίνονται ένοχοι, ενώ μπορεί να κρατήσει κάποιον προφυλακισθέντα κατά μέγιστο για 18 μήνες, είναι να απορείς που δεν έχουμε ακόμα μεγαλύτερη εγκληματικότητα.
Όταν ο καθένας εγκληματίας γνωρίζει ότι και να τον πιάσει η αστυνομία, η δικαιοσύνη θα τον αφήσει ελεύθερο σε μια-δυο μέρες, και μετά μπορεί να φύγει και να γυρίσει στη χώρα του αν είναι αλλοδαπός ή να διαφύγει σε ξένη χώρα για 19 χρόνια, αν είναι Ελληνίδα, και να γυρίσει ένα χρόνο πριν την παραγραφή ώστε να κάνει έναν χρόνο φυλακή και μετά να βγει κυρία, κάτι πρέπει να κάνουμε ώστε να γίνει λειτουργική η Δικαιοσύνη.
Και μόνο η καθυστέρηση της εκδίκασης εμπορικών υποθέσεων, ώστε κάποιος να έχει χρεοκοπήσει ήδη μια δεκαετία πριν δικαιωθεί, ισοδυναμεί με αρνησιδικία.
Και μόνη η εργαλειοποίηση της καθυστέρησης της Δικαιοσύνης από επιτήδειους για να ματαιώσουν επενδύσεις που δεν τους αρέσουν (πχ ανεμογεννήτριες) ή για να εκβιάσουν τους επενδυτές (πχ ξενοδοχειακές μονάδες) και να αποσπάσουν χρήματα, μπορούν να καθυστερήσουν ως και δυο δεκαετίες μια επένδυση.
Το γεγονός ότι αποτελεί απειλή για έναν επενδυτή η ανέξοδη για τον εκβιαστή προσφυγή στο ΣτΕ, καταδεικνύει ότι ο τρόπος που λειτουργεί η δικαιοσύνη στη χώρα μας είναι εμπόδιο στην επιβίωση της χώρας.
Δεν ξέρω αν χρειαζόμαστε διπλάσιους δικαστές, ή διπλάσιους γραμματείς, ή αλλαγή στον τρόπο που καλείται ένας δικαστής να αιτιολογήσει την απόφασή του, ώστε να τη βγάζει νωρίτερα από τα 1-2 χρόνια.
Ξέρω όμως με βεβαιότητα ότι ενώ η προσφυγή στη Δικαιοσύνη θα έπρεπε να προσφέρει λύσεις σε θέματα ποινικά ή εμπορικά ή επενδυτικά ή ακόμη και οικογενειακά, αντίθετα προκαλεί προβλήματα.
Η σκοπούμενη μείωση των καθυστερήσεων απονομής δικαιοσύνης από το μέσο όρο των 1.450 ημερών σε 900 ημέρες δεν παρηγορεί κανέναν, δεν λύνει κανένα πραγματικό πρόβλημα.
Πρέπει ως χώρα να επανασχεδιάσουμε τις διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης από τα θεμέλια και να χτίσουμε ένα στιβαρό σύστημα που δεν θα αφήνει περιθώρια δημιουργίας παραδικαστικών κυκλωμάτων, δικηγόρων συγγενών δικαστών που να έχουν υψηλότερα ποσοστά αθωώσεων των πελατών τους, ή προφασιστικές υποθέσεις που ώσπου να δικαιωθούν να έχει πάψει η επιθυμία ενός επενδυτή να βάλει τα λεφτά του στη χώρα, ή να έχει ως τότε καταστραφεί ολοσχερώς.
Πρέπει κάτι ριζικό να γίνει για τον επαναπροσδιορισμό της Δικαιοσύνης που να μην είναι τσιρότο...
Το 2050, η χώρα μας θα έχει συρρικνωθεί από τα 10 εκατομμύρια σήμερα σε 8 εκατομμύρια, ενώ την ίδια στιγμή ο πληθυσμός της Τουρκίας (που σήμερα είναι 85 εκατ.) θα έχει αυξηθεί κατά 10 εκατομμύρια…...
Σύμφωνα με κάποιους, το πλήθος των Ευρωπαίων ηγετών που αντιμετώπισε τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, θύμιζε όσο τίποτε άλλο σχολιαρόπαιδα που είχαν κληθεί στο γραφείο του...
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί μία καινούργια προσέγγιση ως απαραίτητη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η χρηματοδότηση μέσω τραπεζικού δανεισμού αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης για κάθε επιχείρηση, ιδίως στις μικρομεσαίες. Ωστόσο, η διαδικασία έγκρισης δανείου είναι πολυεπίπεδη και οι τράπεζες...
Κοιτάξτε γύρω σας σήμερα. Στις καφετέριες, στο Μετρό, στα λεωφορεία, στα τραπέζια των οικογενειών: πρόσωπα σκυμμένα πάνω από μια οθόνη.
Η επιστροφή του κ. Τσίπρα έχει προγραμματιστεί με σταυροβελονιά δια χειρός της γαλλικής εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων Publicis.
Αν κάποιος νομίζει ότι η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα είναι σήμερα το κεντρικό πολιτικό ζήτημα, κάνει λάθος.
Ο Ερντογάν υπόσχεται στο εσωτερικό ότι θα εξαφανίσει τους Κούρδους από τα σύνορα της Τουρκίας και θα στήσει μια "ζώνη ασφαλείας" στη Συρία.
Από την εποχή Μνημονίου Τσίπρα απομένουν δυο εξαιρετικά οδυνηρές θηλιές στον λαιμό των μικρών επιχειρήσεων που απειλούν τη βιωσιμότητά τους.
Η κυρία Μαίρη είναι 73 ετών. Γέννησε και μεγάλωσε πέντε παιδιά, τρεις κόρες και δυο γιούς.
Εδώ και πολλές δεκαετίες, το brand name "Mykonos" ακολουθεί μια δική του ανεξάρτητη πορεία, σχεδόν αποκομμένο από την ελληνική πραγματικότητα.
