Το αυτογκόλ ως πολιτικό δόγμα

Του Ηλία Ψυχογιού

Έχουμε επανειλημμένως αναφέρει ότι η ομοβροντία λαθών σε όλο το πολιτικό φάσμα, δεν πέτυχε, έτυχε! Ας το πούμε λοιπόν για ακόμα μια φορά:

Ο λόγος που η κυβέρνηση κάνει τόσες στραβοτιμονιές, χωρίς να υφίσταται ουσιαστικές επιπτώσεις, είναι γιατί δεν έχει αντιπολίτευση. Τυχαία φυσικά. Οι μόνοι που δεν έχουν καταλάβει πως είναι οι χειρότεροι αντίπαλοι του εαυτού τους, είναι ορισμένοι (αρκετοί) στην ίδια την κυβέρνηση και την κυβερνητική παράταξη. 

Σε αντίθεση βέβαια με τις "μαριαντουανέτες”, ο Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται πλήρως τις κυβερνητικές αρρυθμίες και γνωρίζοντας πως ο ίδιος είναι το ισχυρό "χαρτί” της ΝΔ, πήρε επάνω του το "παιχνίδι”. Έχει πυκνώσει τις δημόσιες εμφανίσεις, συνεντεύξεις και παρεμβάσεις του. Σε αυτές προβάλει το κυβερνητικό έργο, απολογείται για τα αναπόφευκτα λάθη και εκφράζει το όραμά του για τη χώρα. Ακριβώς ό,τι θα έπρεπε να κάνουν και οι υπόλοιποι της ΝΔ, αντί να κατηγορούν και να διαβάλλουν όσους γράφουν πως οι πολίτες δεν έχουν παραισθήσεις όταν λένε ότι δεν βγαίνει ο μήνας… 

Στην αντιπολίτευση από την άλλη, παρότι έχουν καταλάβει πως "κάτι δεν κάνουν καλά”, δείχνουν να δυσκολεύονται στον εντοπισμό αυτού του "κάτι”. Είναι βλέπετε και η ιδεολογία των περισσότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης που τα εμποδίζει να κάνουν αναλύσεις βασισμένες στην πραγματικότητα και όχι στο δικό τους ιδεολογικό δόγμα. 

Αν η ιδεολογία σου ορίζει π.χ. ότι η Δύση είναι κακιά και πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας προς την Ανατολή, πώς θα κάνεις ουσιαστική αντιπολίτευση στις νέες απολύτως θετικές για τη χώρα, ενεργειακές συμφωνίες με τις ΗΠΑ; 

Αν η εκπεφρασμένη πολιτική σου είναι ότι το Ισραήλ είναι "ο δαίμονας της Μέσης Ανατολής”, πώς θα κάνεις ουσιαστική αντιπολίτευση στις νέες συνεργασίες που ετοιμάζει ο Δένδιας με το Ισραήλ; Είτε αυτές αφορούν στην "Ασπίδα του Αχιλλέα” που θα διασφαλίζει τα σύνορά μας από τον τραμπούκο γείτονα, είτε την στενή συνεργασία για ανταλλαγή πληροφοριών που αφορούν την εθνική ασφάλεια. 

Αν το μανιφέστο σου ορίζει ότι το τέλος του Καπιταλισμού είναι αναπόφευκτο, πώς θα κάνεις ουσιαστική αντιπολίτευση για το εισόδημα των λαϊκών τάξεων το οποίο πρέπει να αυξηθεί;

Όταν λοιπόν δεσμεύεσαι με ιδεολογικές αλυσίδες και δεν είσαι ανοιχτός να αλλάξεις άποψη, πώς θα μπορέσεις να προσαρμοστείς στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες; Πώς θα υπερασπιστείς το συμφέρον του ελληνικού λαού, χωρίς επιχειρήματα; Όταν δεν έχεις αντιληφθεί, λόγω στεγανών προερχόμενων από το πολιτικο σου παρελθόν, ότι ο κόσμος κινείται ιδεολογικά και πολιτικά προς τα δεξιά, πώς θα μπορέσεις να εκφράσεις αντιπολιτευτικό λόγο με απήχηση; 

Είναι απλό. Δεν θα μπορέσεις!

Και καθώς δεν θα μπορέσεις να κάνεις ουσιαστική αντιπολίτευση, αναγκαστικά θα αναλώνεσαι σε συνθήματα. Αλλά και όποτε κάνεις ουσιαστική αντιπολίτευση με δομημένες προτάσεις, π.χ. για το στεγαστικό πρόβλημα, αυτές δεν θα περνούν στην κοινωνία. Γιατί; Γιατί ενώ οι προτάσεις σου είναι διαμορφωμένες με προσανατολισμό κέντρου, σε σέρνουν στα άκρα μεταγραφές "αεροδρομίου” από την Αριστερά. Γιατί δεν έμαθες ποτέ ότι τις εκλογές τις κερδίζει το κέντρο και το μέτρο, όχι τα άκρα και η υπερβολή. Κι όταν είχες την ευκαιρία να βάλεις τα απαραίτητα όρια, εσύ επέλεξες να ανοίξεις την πόρτα σε όποιον σου υποσχόταν ότι μαζί του θα κερδίσεις τον Μητσοτάκη. 

Αμ δε! Αντί να ψάχνεις ποιος θα κερδίσει τον Μητσοτάκη, έπρεπε να ψάχνεις πώς θα κερδίσεις τον Μητσοτάκη.

Πιστεύεις ότι η ΝΔ κέρδισε το 2019 και το 2023 επειδή είχε πρόεδρο τον Μητσοτάκη και ο ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρο τον Τσίπρα; Σοβαρά; Δηλαδή το 2015 αν η ΝΔ είχε πρόεδρο τον Μητσοτάκη, υπήρχε έστω και μία πιθανότητα να κερδίσει; Όχι βέβαια! 

Η ΝΔ κέρδισε το 2019 και το 2023 γιατί εστίασε στο πώς θα κυβερνήσει και όχι στο ποιος θα κυβερνήσει. Το ίδιο που έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2012 - 2015 (άλλο αν η κωλοτούμπα έγινε τότε το εθνικό μας σπορ).   

Η πολιτική ιστορία λέει ότι οι ηγέτες στα κόμματα σταθεροποιούνται όταν κάνουν την πρώτη διαγραφή στην κατάλληλη στιγμή. Δυστυχώς, για το ΠΑΣΟΚ ο κατάλληλος χρόνος για τις απαραίτητες διαγραφές πέρασε. Αν γίνουν τώρα, θα συμπαρασύρουν όλο το Κίνημα.

Όχι τίποτα άλλο αλλά με ετούτα και με εκείνα, το ΠΑΣΟΚ έκανε πάλι τον Τσίπρα ρυθμιστή της κεντροαριστεράς… Το λες και κατόρθωμα.