Πόσο σύντομα το "όχι τώρα" γίνεται "ποτέ"

Του Πέτρου Τρουπιώτη*

Όταν ο Γερμανός θεολόγος και μεταρρυθμιστής Μαρτίνος Λούθηρος τον 16ο αιώνα, έλεγε την φράση αυτή, δεν είχε προφανώς υπόψιν του την ελληνική πολιτική ζωή του 20ου και 21ου αιώνα, όμως φαίνεται ότι η φράση αυτή απηχεί πολλές από τις ελληνικές κακοδαιμονίες.

Μια από αυτές, αν όχι η κυριότερη, είναι η μη ύπαρξη αποτελεσματικότητας. Η μη ύπαρξη σχεδιασμού για κινήσεις, με άμεσα αποτελέσματα.

Το "αστό για αύριο", που ακούγεται σε όλες τις πτυχές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μας εδώ και δεκαετίες, δυστυχώς προκάλεσε και προκαλεί σειρά από προβλήματα.

Και δυστυχώς οι πολιτικοί μας, οι περισσότεροι για να μην είμαστε άδικοι, έχουν ενστερνιστεί την πολιτική αυτή. Έχουν μπει για καλά στο πετσί του ρόλου "άστο για αύριο", "άστο γι αργότερα", " ας το κάνει κάποιος άλλος" αλλά και του "γιατί να μπλέκω εγώ τώρα"…

Και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα -θεωρώ- προβλήματα της ελληνικής πολιτικής ζωής, διαχρονικά και διακομματικά.

Η προσπάθεια να περάσουν ορισμένοι "λάθε βιώσας", γιατί φοβούνται πως αν κάνουν κάτι, αν πάρουν μια απόφαση και προσπαθήσουν να την εφαρμόσουν, ίσως θα έχουν πολιτικές επιπτώσεις, οδηγεί σε συνεχείς αναβολές και στο να μην προχωρά κάτι.

Και βέβαια δικαιολογίες υπάρχουν πολλές. "Οι συνθήκες δεν ήταν ώριμες", "δεν ήταν έτοιμος ο μηχανισμός", "δεν προλαβαίναμε ως τις εκλογές" και άλλα παρόμοια.

Μόνον πού, τώρα πια, στην εποχή που η πληροφορία από παντού φτάνει σε δέκατα του δευτερολέπτου στις οθόνες μας, δεν υπάρχει δικαιολογία για "άστο για αύριο". Γιατί τώρα πια "το αύριο είναι κάτι άλλο".

Ο μέσος πολίτης ζητά από τους πολιτικούς άμεσα αποτελέσματα, που θα βελτιώσουν κομμάτια της ζωής του.

Από γενικόλογες υποσχέσεις και ευχολόγια χόρτασε.

Και από μεν τους κυβερνώντες ζητά έργα "εδώ και τώρα", συγκεκριμένα, με ορατά αποτελέσματα, από τους δε αντιπολιτευόμενους ζητά συγκεκριμένες "αντιπροτάσεις", που να μπορούν να εφαρμοσθούν στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και με τα συγκεκριμένα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα της χώρας.

Όλα τα άλλα είναι "νάχαμε να λέγαμε" ή όπως ευφυώς λέει ο λαός "παραμύθια της Χαλιμάς". Και από τέτοια, από υποσχέσεις για λύσεις "με ένα νόμο και ένα άρθρο", χορτάσαμε τα τελευταία χρόνια.

Γι αυτό εκτιμώ πολιτικούς που έχουν όχι μόνον όραμα, αλλά και σχεδιασμό για το σήμερα. 

Πολιτικούς που μελετούν, σχεδιάζουν και εφαρμόζουν άμεσα, με ορατά αποτελέσματα για τους πολίτες, έστω και αν κάποιες φορές κάνουν λάθη.

Εξάλλου, λάθη δεν κάνουν μόνον όσοι  δεν κάνουν τίποτα... 

Πολιτικούς που εφαρμόζουν πολιτικές άμεσα, που αρνούνται να υποκύψουν στα δεδομένα και στα κατεστημένα και προχωρούν σε κινήσεις που θεωρούν σωστές και φέρνουν άμεσα, ορατά αποτελέσματα.

Ομολογώ πως δεν είναι πάρα πολλοί αυτοί που θα μπορούσα να αναφέρω.

Θέλω να μείνω σε δυο σημερινούς υπουργούς.

Ο ένας είναι ο σημερινός υπουργός Υγείας, Αδ. Γεωργιάδης. Δεν έχει καμμιά σημασία αν συμφωνείς ή διαφωνείς με τις ιδεολογικές του απόψεις, με την συγκρουσιακή πολλές φορές ρητορική του ή με την γενικότερη πολιτική του φιλοσοφία.

Σημασία έχει ότι ο κ Γεωργιάδης, "πέφτει με τα μούτρα" σε όποιον τομέα αναλαμβάνει και προχωρά άμεσα αλλαγές ακόμα και με συγκρούσεις. Αλλαγές που βελτιώνουν τους συγκεκριμένους τομείς. Δεν έχει σημασία αν έχει αντιδράσεις, αν κάνει λάθη, σημασία έχει πως δρα και έχει αποτελέσματα. Και αυτό μετρά για τον μέσο πολίτη. Αυτό θέλει θέλει ο πολίτης.

Ο δεύτερος είναι ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών, Κ. Κυρανάκης. Νέος πολιτικός, με όρεξη και όπως φαίνεται αποφασισμένος να κάνει την διαφορά. 

Στην προηγούμενη θέση του ασχολήθηκε και με το Κτηματολόγιο, που χρόνια λίμναζε και το θέμα προχώρησε και λύθηκε.

Τώρα ασχολείται με τις μεταφορές και ήδη φαίνεται πως υπάρχουν άμεσα αποτελέσματα. Από κάποια που φαίνονται ήδη (π.χ. 24ωρη λειτουργία μέσων μεταφοράς Παρασκευή και Σάββατο), μέχρι οργάνωση των σιδηροδρόμων και άμεση εφαρμογή νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.

Σημασία λοιπόν δεν έχει αν όλες οι κινήσεις είναι σωστές, αν υπάρχουν λάθη, αν ίσως δεν θέλουμε όλοι αυτές τις προτεραιότητες. Σημασία έχει να υπάρχουν αποτελέσματα. 

Άμεσα, μετρήσιμα που να βελτιώνουν στο σήμερα, τομείς της ζωής του μέσου πολίτη.

Αυτό λείπει από την χώρα. Αποτελεσματικότητα.

*O Πέτρος Τρουπιώτης είναι δημοσιογράφος

ptroupiotis@yahoo.gr