08:00 06/09
Οι μαύρες αγκινάρες επιστρέφουν
Ο Αλ. Τσίπρας επανήλθε δριμύτερος, απειλώντας να μας… ξανασώσει!
Δυστυχώς στην Ελλάδα, η εξωτερική πολιτική πάντα ήταν και συνεχίζει να είναι κάπως αποσπασματική – θα έλεγε κανείς – χωρίς διάρκεια και κυρίως χωρίς κανένα ουσιαστικό μεσο-μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
Αυτό δυστυχώς είναι φαινόμενο ολόκληρου του πολιτικού κατεστημένου εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας, και τώρα το βλέπουμε να μας πληγώνει στη Λιβύη και την Αίγυπτο, αλλά ήταν αναμενόμενο… Πάντα οι Έλληνες πολιτικοί αγωνιούσαν και φοβόταν μήπως και δυσαρεστήσουν την Αμερική και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το ένα τραγικό λάθος να διαδέχεται το άλλο, γεγονός που πάντα πληρώνουμε πολύ ακριβά…
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η Τουρκία εδώ και δεκαετίες εφαρμόζει μια έξυπνη, ισορροπημένη και σταθερή εξωτερική πολιτική, που δεν αλλάζει, οποιαδήποτε κυβέρνηση… οποιασδήποτε ιδεολογίας και αν βρεθεί στην εξουσία και τα πηδάλια της χώρας, με αποτέλεσμα να διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο στην περιοχή, που οφείλεται κυρίως στην ισορροπημένη προσέγγιση που υιοθέτησε η Άγκυρα στα της Ουκρανίας, όπου και αρνήθηκε, παρ’ όλο που είναι μέλος της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας, να επιβάλει κυρώσεις κατά της Μόσχας, παρέδωσε UAV’s στον Ζελένσκι και προσφέρθηκε να διαμεσολαβήσει μεταξύ Μόσχας και Κιέβου για την ειρήνη… και κάπως έτσι φαίνεται πως κέρδισε και από τις δύο πλευρές κάτι… που εμείς όχι μόνο δεν κερδίσαμε, αλλά μάλλον κινδυνεύουμε να απωλέσουμε και κάτι από τα κεκτημένα δεκαετιών!
Εμείς καταφέραμε να καταστρέψουμε την πολεμική μας βιομηχανία, να μείνουμε στάσιμοι στο τίποτα, ενώ οι Τούρκοι έχουν αναπτύξει μια ισχυρή βιομηχανία όπλων και εξάγουν πολεμικό υλικό υψηλής τεχνολογίας – αν και κλεμμένο – σε άλλες χώρες.
Αν και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πολύ σημαντικά για την Ευρώπη, εντούτοις, η Ευρώπη και γενικά η Δύση θεωρούν την Τουρκία ως ένα σημαντικό κομμάτι της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας και δεν αντιδρούν καθόλου στην κατάφωρη καταπάτηση κάθε έννοιας ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτή την ακραιφνή ισλαμική χώρα – αντίθετα, την επιβραβεύουν! Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ κατάπιαν αμάσητη, ακόμα και τη φυλάκιση του αντιπάλου δέους του Ερντογάν για την Προεδρία της Τουρκίας, Εκρέμ Ιμάμογλου!
Φαίνεται δε, πως τα κατάφεραν ακόμα και με τους Κούρδους στην Τουρκία, φέρνοντας τον "προδότη” των Κούρδων – Οτσαλάν – με το μέρος τους και αφοπλίζοντας το ΡΚΚ… Ειλικρινά αναρωτιέμαι πώς όλα τους βγαίνουν, ενώ εμείς τρέχουμε μόνιμα από πίσω ασθμαίνοντας…
Γιατί άραγε είναι τόσο ανεπαρκής η ελληνική εξωτερική πολιτική; Γιατί δεν έχουμε διδαχθεί τίποτα από τα ολέθρια λάθη και τις στρεβλές πολιτικές του παρελθόντος; Γιατί δεν εξελιχθήκαμε; Πώς, ενισχύοντας περαιτέρω τις εξωτερικές μας σχέσεις, θα μπορούσαμε ίσως να αντιμετωπίσουμε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον νέο-οθωμανικό αναθεωρητισμό, καθώς οι σημερινοί του εκπρόσωποι επιχειρούν να αλλάξουν την ιστορία και ειδικά το πώς συνέβησαν τα ιστορικά γεγονότα, που οι ίδιοι θεωρούν πως τους αφορούν και η Τουρκία να ανακηρυχθεί σε ηγέτιδα δύναμη του ισλαμικού κόσμου;
Ας αφήσουμε τώρα την Τουρκία και ας επικεντρωθούμε στο τι μπορούμε να κάνουμε εμείς ως χώρα! Καλές οι συμμαχίες με τη Γαλλία, τα ΗΑΕ, το Ισραήλ και ίσως την Αίγυπτο, αλλά οι συμμαχίες αυτές δεν είναι αρκετές – δεν φθάνουν για να δημιουργήσουν αποτρεπτικό ιστό γύρω από την επικράτειά μας!
Οι σχέσεις μεταξύ Ινδίας και Ελλάδας, που βρίσκονται σε πολύ καλό σημείο και δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες, ίσως να προκρίνονται ως λύση, μιας και οι καλές αυτές σχέσεις χρονολογούνται βαθιά στην ιστορία, ενώ οι τωρινές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών είναι ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου με εκατέρωθεν επισκέψεις υψηλού συμβολισμού. Η εφαρμογή όλων των διμερών συμφωνιών, θα είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για την βελτίωση ακόμα περισσότερο των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
Ελλάδα και Ινδία από κοινού, μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά κατά των σχεδίων του Ερντογάν και των νέο-οθωμανών, με κοινές αεροναυτικές ασκήσεις στον Ινδικό Ωκεανό, στο Αιγαίο Πέλαγος και στη Μεσόγειο, κάτι που θα αποτελούσε προειδοποίηση προς την Τουρκία, το Πακιστάν και τα κοινά τους σχέδια κατά Ελλάδας και Ινδίας.
Η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίξει την Ινδία στο ζήτημα του Κασμίρ και η Ινδία την Ελλάδα ενάντια στις απειλές της Τουρκίας και γιατί όχι, μια στρατηγικής σημασίας συνεργασία στην πυρηνική τεχνολογία μεταξύ των δύο πλευρών, που θα ήταν σαφές μήνυμα προς την Τουρκία, να το ξανασκεφτεί δύο και τρεις φορές πριν δημιουργήσει ξανά ευνοϊκές συνθήκες για θερμά επεισόδια και πολεμικές συγκρούσεις!
Η Ελλάδα πρέπει να γίνει πιο αποφασιστική και να αφήσει επιτέλους πίσω της τη φοβία και την ανασφάλεια, που μέχρι τώρα της προξενούσε η Τουρκία. Οι εποχές έχουν αλλάξει και στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε κι εμείς!
*Ο Θοδωρής Γιάνναρος είναι μοριακός βιολόγος - γενετιστής