Παίξτε βρε και τη Ζωή, μην είστε τέτοιοι

Του Ηλία Ψυχογιού 

Δεν ξέρω πόσοι από τους αναγνώστες παρακολουθούν την πολιτική δραστηριότητα της κας Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ανεξάρτητα από το αν τη συμπαθεί κάποιος ή όχι, θεσμικά, είναι αρχηγός κόμματος και είναι χρήσιμο να γνωρίζουν οι πολίτες τα πεπραγμένα τόσο της ιδίας όσο και των υπολοίπων βουλευτών και στελεχών της. Τι είπατε; Δεν γνωρίζετε κανένα στέλεχός του κόμματός της; Δεν βγαίνει κανείς άλλος από το κόμμα της στα κανάλια και στη δημόσια σφαίρα; Αυτά είναι "υπερβολές του κίτρινου τύπου” κύριοι...

Η αλήθεια είναι πως η κα Κωνσταντοπούλου κατάφερε, με κόπο, αγώνα και μεγάλη αφοσίωση, να φέρει στα μέτρα της το επικοινωνιακό παιχνίδι σχετικά με την τραγωδία των Τεμπών. Κατάφερε να είναι ο μόνος πολιτικός "παίκτης” που κέρδισε από αυτό το συμβάν, ανεξάρτητα αν δεν ήταν η πρώτη που το προέταξε ως πολιτικό ζήτημα αλλά είχαν προηγηθεί ο κ. Ανδρουλάκης και ο κ. Βελόπουλος. Απλά ο κ. Ανδρουλάκης, ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ που έχει κυβερνήσει για δεκαετίες, δεν μπορούσε να πείσει τον κόσμο για τις καλές προθέσεις του κόμματός του και ο κ. Βελόπουλος με τα "εξαφανισμένα βαγόνια”, τα ξυλόλια, τα μυγάκια και τις άλλες θεωρίες του, είχε ανταπόκριση από ένα πολύ συγκεκριμένο τμήμα του εκλογικού σώματος και όχι από την ευρύτερη κοινωνία. 

Η κα Κωνσταντοπούλου μάλιστα κατάφερε ταυτόχρονα, να φέρει τα άλλα κόμματα να παίξουν μπάλα στο δικό της γήπεδο, με την κοινή υποβολή πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης πριν από ενάμιση μήνα. Επειδή όμως στο βούρκο του λαϊκισμού νικάει πάντα αυτός που έχει την μεγαλύτερη εμπειρία, από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αυτό που βγήκε κερδισμένο δημοσκοπικά από την πρόταση μομφής ήταν η Πλεύση Ελευθερίας. 

Και όσο κι αν προσπάθησε τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά να δείξουν ότι διαφοροποιούνται, στην πραγματικότητα το μόνο που έκαναν ήταν να ανεβάσουν τους τόνους της ασύνορης αντιπολίτευσης, ανταγωνιζόμενοι την κα Κωνσταντοπούλου σε κορώνες και υπερβολές. Έμοιαζαν σαν τον λαγό που βγαίνει να παίξει μπροστά στα φώτα των αυτοκινήτων, παρότι ξέρει ότι θα τον χτυπήσουν…

Επειδή όμως όλα τα όμορφα πράγματα κάποια στιγμή τελειώνουν, έφτασε και η ώρα να τελειώσει, ή τουλάχιστον να έρθει η αρχή του τέλους, του φλερτ της Ζωής Κωνσταντοπούλου με το θυμό της κοινωνίας.

Η αρχή έγινε με την αμφισβήτηση του κυρίαρχου αφηγήματος αναφορικά με την πυρόσφαιρα και των αιτιών που την προκάλεσαν (αναφέρθηκα σε αυτό στο άρθρο μου "Τα Τέμπη και ο καλός πολίτης Κώστας Κάπος”). Στη συνέχεια, ήρθαν τα βίντεο που απέδειξαν ότι δεν υπήρχε καμία δεξαμενή πάνω στην εμπορευματική αμαξοστοιχία όπως επίσης δεν υπήρχαν επιπλέον παράνομα βαγόνια. Ήρθε κι αυτός ο εφέτης ανακριτής και ζήτησε τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα των τεχνικών συμβούλων των οικογενειών των θυμάτων και, ω του θαύματος, οι πολίτες άρχισαν να υποψιάζονται ότι ίσως, ίσως λέω, κάποιος να τους παραμύθιασε. Ίσως κάποιος να εκμεταλλεύτηκε την οργή τους και τη φυσική ψυχική τους σύνδεση με τα άτυχα θύματα (όλοι μας έχουμε ταξιδέψει με το τραίνο, και όσοι έχουμε παιδιά τρέμουμε στη σκέψη μην πάθουν κάτι κακό). 

Και έχει μείνει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, μόνη της να προσπαθεί να κρατήσει στην πολιτική επικαιρότητα το πολιτικά επικερδές για την ίδια ζήτημα των Τεμπών. Γιατί τα υπόλοιπα κόμματα, ακόμα και σε θέματα που ίσως θα μπορούσαν να συμφωνήσουν και να συμπορευτούν μαζί της, αντιλήφθηκαν ότι η συμπόρευση ακόμα και για τα πιο απλά ζητήματα έχει δύο αποτελέσματα: α. την εκμετάλλευση από την κα Κωνσταντοπούλου της όποιας συμπόρευσης και β. την πολιτική, δημοσκοπική και εκλογική υποβάθμιση των άλλων κομμάτων.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρόταση της Ζωής Κωνσταντοπούλου πριν από δύο ημέρες για κοινή υποβολή πρότασης για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον Κώστα Καραμανλή, το ΠΑΣΟΚ απάντησε ΑΜΕΣΑ με ένα εμφατικό όχι. Ο Νίκος Ανδρουλάκης επέλεξε την αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το ζήτημα. Και για την κα Κωνσταντοπούλου θα ήταν μεγάλη αβάντα αν το ΠΑΣΟΚ και η υπόλοιπη αντιπολίτευση συμπορεύονταν μαζί της, θα της έδιναν πολιτικό οξυγόνο. Την άκουσα μάλιστα σε βίντεο που δημοσίευσε πριν δύο ημέρες: δύο φορές κάλεσε σε "συνεννόηση” τα κόμματα και τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης. Παραθέτω τα αποσπάσματα: 1. "Θα πρέπει άμεσα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και οι αρχηγοί τους να συνεννοηθούν προκειμένου να καταθέσουμε πρόταση για τη σύσταση και λειτουργία προανακριτικής επιτροπής...”, 2. "Καλώ ξανά όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και τους αρχηγούς τους να συνεννοηθούμε και να συμπράξουμε προς την κατεύθυνση της απόδοσης δικαίου, προς την κατεύθυνση της πραγματικής απονομής δικαιοσύνης…”. 

Αυτά τα λόγια δεν θυμίζουν σε τίποτα τη Ζωή των προηγούμενων μηνών, με την απροσμέτρητη αυτοπεποίθηση. Αυτά τα λόγια μοιάζουν περισσότερο με πολιτικά παρακάλια.

Κι αν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις με την ελαφρά πτώση των ποσοστών του κόμματός της είχαν τέτοιες επιπτώσεις, θα έχουν πολύ ενδιαφέρον οι αντιδράσεις της αν οι επόμενες δημοσκοπήσεις δείξουν την Πλεύση Ελευθερίας να πέφτει ακόμα χαμηλότερα. 

ilpsychogios@gmail.com