Το Ιράν κρύβει εμπλουτισμένο ουράνιο στη Ρωσία

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Είναι αρκετά περίεργα τα πράγματα στη Μέση Ανατολή, με την όλη κατάσταση να οδεύει από το κακό στο χειρότερο, με αποτέλεσμα, η ευρύτερη περιοχή  να βρίσκεται κυριολεκτικά στο μεταίχμιο… λίγο πριν ξεσπάσει η νέα πολεμική λαίλαπα Τραμπ, με στόχο το "απείθαρχο” Ιράν και τις πυρηνικές του
εγκαταστάσεις. Η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι και αυτό σίγουρα μόνο καλό δεν
είναι…


Το γεγονός ότι, η ισχυρή επιρροή του Ιράν στην περιοχή έχει αποδυναμωθεί
από την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ, την εξαύλωση της Χαμάς στη Γάζα και της
Χεζμπολάχ στον Λίβανο από τους Ισραηλινούς και τους αμερικανικούς
βομβαρδισμούς των ΗΠΑ των Χούθι στην Υεμένη, ολοένα και περισσότερο
ενισχύει την άποψη, πως το μέλλον ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής της
Μέσης Ανατολής, σε τίποτα δεν θα θυμίζει το χθες.


Κάπως έτσι, φαίνεται πως εισερχόμαστε για τα καλά πλέον, στην τελική ευθεία
πριν από τα σκληρά στρατιωτικά χτυπήματα της Αμερικής του Τραμπ κατά των
πολυσυζητημένων πυρηνικών  εγκαταστάσεων του Ιράν, αφού όλες οι ενδείξεις
συνηγορούν προς τούτο!


Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι στρατιωτικός αναλυτής, για ν’ αντιληφθεί,
πως μετά την συγκέντρωση μεγάλου αριθμού στρατηγικών βομβαρδιστικών  Β2
spirit της Αμερικανικής Αεροπορίας στη βάση Ντιέγκο Γκαρσία στον Ινδικό
ωκεανό, μια αναπνοή από την εμπόλεμη ζώνη, σύμφωνα με το οποίο, οι
Ιρανοί  δεν έχουν άλλη εναλλακτική, από το να προσπαθήσουν να μεταφέρουν τα
όποια αποθέματά τους  -που δεν είναι αμελητέα σε υψηλά εμπλουτισμένο
ουράνιο, σε τρίτη χώρα, όπως για παράδειγμα η Ρωσία, ως μέρος μιας
προσπάθειας για έμπρακτη αντίσταση στις προθέσεις Τραμπ να εμποδίσει το
πυρηνικό τους πρόγραμμα...


Οι Ιρανοί βλέπουν το απόθεμα τους σε εμπλουτισμένο ουράνιο, που έχουν
καταφέρει να συγκεντρώσουν την τελευταία πενταετία, πρέπει πάση φυσικά να
παραμείνει υπό τον έλεγχο του Ιράν υπό υην επίβλεψη του ΟΗΕ. Γνωρίζουν δε
καλά, πως σε περίπτωση που μια μελλοντική αμερικανική κυβέρνηση αποσυρθεί
από τη συμφωνία, όπως έκανε ο Ντόναλντ Τραμπ στην πρώτη του θητεία, βλέπουν την κίνησή τους για μεταφορά του ουρανίου σε φιλική χώρα, ως προφύλαξη ή έστω, μια μορφή ασφάλισης των συμφερόντων τους.


Αυτό σε γενικές γραμμές είναι το θέμα, που θεωρείται ένα από τα κυρίως
εμπόδια για την οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ των δύο μερών στο μέλλον και
για το λόγο αυτόν, τέθηκε στις αρχικές έμμεσες, ή άμεσες συνομιλίες που
διεξήχθησαν μέχρι σήμερα.


Το Ιράν σε γενικές γραμμές λέει ότι εάν το απόθεμα της εγκαταλείψει τη χώρα
και κάποια στιγμή  η Αμερική με Τραμπ ή οποιονδήποτε άλλον εγκαταλείψουν
την συναφθείσα συμφωνία, τότε το Ιράν θα ήταν υποχρεωμένο να ξεκινήσει πάλι
από το μηδέν για να αποκτήσει πάλι εμπλουτισμένο ουράνιο σε υψηλή
καθαρότητα, κάτι που ουσιαστικά θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία  του Ιράν για
μια παραβίαση της συμφωνίας την οποία διέπραξαν άλλοι…


Εκτός όμως των προαναφερθέντων, η Αμερική ενδέχεται να απαιτήσει κάποια
μορφή ιρανικών διαβεβαιώσεων, πως η ιρανική κυβέρνηση, αν και σχετικά
αποδυναμωμένη δεν θα χρησιμοποιήσουν την οποιαδήποτε εναπομείνασα επιρροή τους για να παρέμβει στην κυριαρχία άλλων κρατών στην ευρύτερη περιοχή.


Οι εξελίξεις οδηγούν τελικά στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά
και η κατάσταση οδεύει από το κακό στο χειρότερο!  Βρισκόμαστε μάλλον, λίγο
πριν ξεσπάσει νέα πολεμική καταιγίδα στην Μ.Ανατολή. Από την μια λοιπόν βρίσκεται  η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν με την φυγάδευση των αποθεμάτων του σε εμπλουτισμένο ουράνιο του, μάλλον στη Ρωσία, εμφανίζεται μάλλον αρνητική ως προς την να ικανοποίηση των απαιτήσεων του απρόβλεπτου  Ντόναλντ Τράμπ,  ενώ από την άλλη έχουμε τον νεοεκλεγέντα Αμερικανό Πρόεδρο να προειδοποιεί τους Ιρανούς μουλάδες για την πιθανότητα  ανελέητων βομβαρδισμών της χώρας τους σε περίπτωση που δεν δεχθούν να ικανοποιήσουν τους σκληρούς όρους που τους έχει θέσει…


Μένει να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και πως αυτή η αστάθεια θα
επηρεάσει την Ελλάδα. Γενικά όμως τα πράγματα δεν είναι απλά και ο
οποιοσδήποτε λάθος χειρισμός εκ μέρους των εμπλεκομένων, θα μπορούσε εν
δυνάμει να περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα πράγματα και τότε μόνον ένας
Θεός θα μπορούσε να προβλέψει τις εξελίξεις.