Απόηχος…

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Άφησα μερικές μέρες να περάσουν, πριν σχολιάσω… Άφησα μερικές μέρες περιθώριο στον εαυτό μου, μέχρι να χωνέψω τα τελευταία τεκταινόμενα που με άφησαν άναυδο και οργισμένο και να αναπολήσω άλλα… με νόημα του παρελθόντος… Ανατρίχιασα συνειδητοποιώντας σχετικά με την επικίνδυνη ρότα που έχουμε δυστυχώς χαράξει ως χώρα!

Ήταν η δεύτερη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον σουλτάνο της Τουρκίας, μετά την Αθήνα, στην Άγκυρα. Η συνάντηση αυτή σφραγίστηκε από μια αποχρώσα διάθεση να σταθούν οι δύο πλευρές στα θετικά, χωρίς από την άλλη να λείπουν οι σημαντικές διαφωνίες, που δεν θέλησαν, ούτε καν προσπάθησαν να κρύψουν ή έστω να εστιάσουν σε αυτές, όπως π.χ. για την Αγιά Σοφιά, τη Μονή της Χώρας, τις μειονότητες στις δύο χώρες, το Κυπριακό ζήτημα που βαλτώνει εδώ και 50 χρόνια, το λαθρομεταναστευτικό που τροφοδοτείται από τον ίδιο τον Ερντογάν και την τρομοκρατική αγέλη της Χαμάς, την οποία εκθειάζουν οι Τούρκοι και στοχοθετεί ο δυτικός κόσμος.

Μίλησαν δηλαδή για τα πάντα, εκτός όλων εκείνων που θρέφει με συμπεριφορές και έμπρακτες κινήσεις η Τουρκία, εναντίον της ακεραιότητας της Ελλάδας, της ιστορίας και της πολιτιστικής της κληρονομιάς, των εδαφών της, των θαλασσών της και του αέρα της!

Όλα εκείνα τα ζητήματα που δε θίχτηκαν στην κοινή συνέντευξη τύπου έχουν ενδιαφέρον, καθώς κανείς δε γνωρίζει τι πραγματικά συνέβη πίσω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες, με τι ανταλλάγματα συμφωνήθηκε ότι συμφωνήθηκε, όπως για παράδειγμα το μορατόριουμ-ηρεμίας στο Αιγαίο Πέλαγος ή τα ενεργειακά θέματα, όπως οι γεωτρήσεις για τους ποθητούς υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο και συνολικά στην Ανατολική Μεσόγειο και βέβαια στα νερά την Κύπρου ή το περίφημο casus belli  - η διαρκής τουρκική απειλή κατά της χώρας μας, εδώ και 30 χρόνια…

Ότι και να συμφώνησαν όμως περί… Υγείας και Πολιτικής Προστασίας, καθώς και για την ίδρυση Ελληνοτουρκικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου, δεν αλλάζουν ούτε στο ελάχιστο το γενικό τοπίο στα ελληνοτουρκικά, μιας και τα αγκάθια δεν μπορεί να πει κανείς πως είναι και λίγα και σίγουρα δεν θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας από το προσκήνιο, μιας και η τουρκική εξωτερική πολιτική, δεν αλλάζει, όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν.

Είδα τους δύο πολιτικούς να κάθονται δίπλα-δίπλα στις λευκές πολυθρόνες, με τη γλώσσα του σώματος να λέει πάντα την αλήθεια! Ο Ερντογάν καθόταν σοβαρός και αγέρωχος  - θα έλεγα ίσως και λίγο βλοσυρός, ενώ ο δικός μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν λίγο χαμογελαστά αμήχανος, μην ξέροντας που να βάλει τα χέρια του και αυτό φαινόταν… Δεν είναι και εύκολο να πας κάπου και να παίξεις θέατρο, γνωρίζοντας πως ο συνομιλητής σου δεν σε συναντά για να δώσει, αλλά για να προετοιμάσει το έδαφος για να πάρει! Ποτέ δεν είχαν μπέσα οι Τούρκοι, ούτε θα αποκτήσουν ποτέ στο μέλλον! Ακόμα και οι κινήσεις καλής θέλησης ή τα δήθεν μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που συζητούν, είναι προσχεδιασμένα εδώ και καιρό, όπως όλες οι ταραχές και οι νηνεμίες μεταξύ των δύο χωρών.

Καλά λοιπόν είναι τα χαμόγελα και τα δείπνα στην Κωνσταντινούπολη, αλλά μην φθάσουμε και στο σημείο, ο απέναντί σου να σου αφαιρεί το εσώρουχο και εσύ να χασκογελάς, επειδή… γαργαλιέσαι!

* Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι μοριακός βιολόγος-γενετιστής