Αποσύνθεση αξιών

Του Θοδωρή Γιάνναρου 

Ειλικρινά, ποτέ δεν περίμενα να φτάσει σε τέτοιο κατάντημα η χώρα, ώστε να καταδεχόμαστε ν’ ακούμε νουθεσίες κατώτερων ανθρώπων και να τις ακολουθούμε σαν πρόβατα οποιονδήποτε ευφυή τυχάρπαστο…

Και κάπως έτσι, ο άνθρωπος έχει καταντήσει πραμάτεια εν μέσω βαρύ κοινωνικού χειμώνα, με οικία καταρρέουσα και καρδιά ρημαγμένη. Μοναξιά γύρω του, ανία, κόσμος βαρύς, κακός, ανάλγητος και ανέντιμος, υγεία κατεστραμμένη χωρίς ελπίδα, σώμα και ψυχή βασανισμένα, φθαρμένα και σωθικά λιωμένα. Πώς άραγε να μπορέσει κάποιος να συνεχίσει να ζει, να αισθάνεται και να χαίρεται.

Ο εθελοντισμός και η γενναιοδωρία κατάντησαν εμπόριο φθηνό και προϊόν που εύκολα καταπίνουμε μέσα στην άγνοιά μας, ειδικά όταν επικρατεί αυτό το "κάτι σαν ενσυναίσθηση”, να μας οδηγεί σε λανθασμένα μονοπάτια και ατραπούς που κλέβουν την αξιοπρέπεια και την όποια αλτρουιστική μας πρόθεση. Κάποιοι δυστυχώς έχουν ανάγει σε σκοπό στη ζωή τους, να εξασκούν με... μαεστρία τη γενναιοδωρία των άλλων...

Είναι αυτοί που όπως φαίνεται, έχουν ξεχάσει πως όταν δίνεις χωρίς να θυμάσαι και παίρνεις χωρίς να ξεχνάς, είναι αυτό που σε καθιστά "Ανθρωπο” με Α-κεφαλαίο, μιας και κατά την άποψή τους, τα προς το ζην δεν κερδίζονται από αυτά που κάποιος δίνει, αλλά μάλλον από αυτά που με την πονηριά του στοχεύει και παίρνει.

Κάπως έτσι φθάσαμε και στα κοινωνικά έπη της δομής "Κιβωτός του Κόσμου” και της κοινωνικής κουζίνας, "Ο Άλλος Άνθρωπος” και μακάρι η κατηφόρα να σταματήσει εκεί, αν και πολύ φοβάμαι ότι οι εκπλήξεις θα διαδέχονται η μια την άλλη!

Κάπως έτσι κάποιοι λίγοι "έξυπνοι”, κατάφεραν να εξαπατήσουν πολλούς και να θησαυρίσουν με τον οβολό τους, αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο. Και ήταν αναμενόμενο όταν Πολιτεία και πολίτες εντυπωσιάζονται από το λαμπερό περιτύλιγμα, δεν ξέρουν τι είναι κρυμμένο από κάτω και εκπλήσσονται όταν με κάποιο τρόπο, το περιτύλιγμα αυτό σκιστεί και χυθεί προς τα έξω το αληθινό περιεχόμενο.

Τελικά, και όπως φάνηκε, η έρευνα για την "Κιβωτό του Κόσμου” και τον παπά-Αντώνιο, οδήγησε στον "Άλλο Άνθρωπο” και στον, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, επαγγελματία τζογαδόρο Πολυχρονόπουλο, που ήδη βρισκόταν στο στόχαστρο των αρχών για τη "διαχείριση” της κοινωνικής του κουζίνας.

Όταν η εισαγγελική έρευνα ανέδειξε την υπόθεση της "Κιβωτού”, ξεκίνησε αμέσως έρευνα για ξέπλυμα μαύρου χρήματος από εγκληματικές οργανώσεις σε όλες τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα… και προέκυψαν όλα αυτά τα διαμάντια, που μας έκαναν να νιώθουμε "ηλίθιοι”…

Η υπέρ-δημοσιότητα του Πολυχρονόπουλου ήταν η εντυπωσιακή σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της ανοχής και παρ’ όλο που εσκεμμένα δεν ήταν ΜΚΟ, προκειμένου επί σειρά ετών να μην ελέγχεται από το κράτος και τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς, κίνησε τις υποψίες, αφού ήδη υπήρχαν αρκετές αποχρώσες ενδείξεις σχετικά με το… έργο του. Βλέπετε ο άνθρωπος αυτός είχε εξαπατήσει ακόμα και την ίδια την ΠτΔ μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο παρουσία εκατοντάδων επώνυμων καλεσμένων (Βέβαια στη συνέχεια κακολόγησε την ΠτΔ)

Οι αναρτήσεις του στα social media ήταν καθρέφτης των σχεδίων του και τον πρόδωσαν. Αποκαλούσε "γατάκια” όσους αναρωτιούνταν γιατί απέφευγε πεισματικά να μετατραπεί η προσωποπαγής οργάνωσή του σε "Μη Κερδοσκοπική”, γράφοντας πως "…μας κατηγορείτε πως δεν έχουμε νομική μορφή. Ναι δεν έχουμε, ούτε γουστάρουμε να έχουμε! Στο σπίτι του ο καθένας μπάζει όποιον θέλει, χωρίς να του ζητάει ταυτότητες, εκκαθαριστικά και χωρίς να μπορεί κανείς να του προσάψει κάτι, γιατί τότε θα ήταν υποχρεωμένος να ελέγξει όλα τα σπίτια. Καταλάβατε γατάκια γιατί δεν έχουμε νομική μορφή;”.

Ο άνθρωπος αυτός όπως και αρκετοί… "συνάδελφοί” του είναι εξαιρετικός πωλητής στην "τέχνη της συμπόνιας” καθώς κατάφερε για μεγάλο χρονικό διάστημα -13 συναπτά χρόνια, να προσελκύει πλούσιους και φτωχούς, έξυπνους και ανόητους, χοντρούς και αδύνατους, μορφωμένους και αμόρφωτους… όλους δηλαδή. 

Είμαστε ψυχοπονιάρηδες ως λαός και οι διάφοροι επιτήδειοι το έχουν πάρει χαμπάρι για τα καλά και γελούν στην πλάτη μας. Είναι καιρός ως πολίτες να σταματήσουμε να είμαστε ανόητα ευκολόπιστοι και να γίνουμε λίγο πιο υποψιασμένοι. Είναι καιρός, η Πολιτεία να θεσπίσει αυστηρότερα κριτήρια για τον εθελοντισμό και επιτέλους να νομοθετήσει ένα αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας του εθελοντισμού, με βαριές ποινές για τους απατεώνες που ανάγουν τον ανθρώπινο πόνο σε εργαλείο πλουτισμού.