Ο κ. Πρωθυπουργός δήλωσε ότι είναι ζήτημα τιμής η ασφάλεια των πολιτών

Του Λέανδρου Ρακιντζή 

Στις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις και τις πλέον πρόσφατες και στο ερώτημα τι απασχολεί περισσότερο τους Έλληνες, η έλλειψη δημόσιας ασφάλειας ή η ακρίβεια, οι απαντήσεις διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας και το εισόδημα.

Οι απαντήσεις των ηλικιωμένων και μοναχικών ατόμων και των κατοίκων της υπαίθρου δείχνουν ότι όλοι τους διαβιώνουν με τον συνεχή φόβο, που επιβεβαιώνεται από συχνά περιστατικά, ότι θα γίνουν θύματα ληστείας από συμμορίες ή από μεμονωμένους αδίστακτους κακοποιούς κυρίως αλλοδαπούς ή Ρομά, που όχι μόνο θα τους ληστέψουν αλλά θα τους κακοποιήσουν και δολοφονήσουν. Η μόνη άμυνα για τους κατοίκους της υπαίθρου είναι να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Παραμεθόριες περιοχές της Ηπείρου έχουν αδειάσει από κατοίκους, οι δε κάτοικοι των πόλεων αμύνονται με το να κλειδαμπαρώνονται μόλις σκοτεινιάσει στα οχυρωμένα σπίτια τους, ενώ την ημέρα κυκλοφορούν μετά φόβου θεού -ιδίως στις παλιές καλές συνοικίες της Αθήνας, που οι παλιοί κάτοικοι έχουν γεράσει και ως εκ τούτου είναι τα συνήθη θύματα των κλεπτών και απατεώνων. Ακόμα και στην Κηφισιά (Capital 7-11-23 Οι γονείς βγήκαν περιπολία).. οι ληστείες και οι κλοπές είναι τόσο πολλές, που απλά καταγράφονται από την Αστυνομία, αλλά δεν αποτελούν είδηση για τα ΜΜΕ παρά μόνο, όταν συλληφθεί συμμορία ή υπάρχει δολοφονία.

Φυσικά, οι απαντήσεις όσων -κυρίως οικογενειαρχών- που προσπαθούν καθημερινά να επιβιώσουν, είναι η ακρίβεια του κόστους ζωής, που κατά την τελευταία διετία αυξήθηκε κατά 40% σε πραγματικές τιμές αντί της μόλις χορηγηθείσας αύξησης μισθών και συντάξεων κατά 3%, της τεραστίας αύξησης των ενοικίων, που εκτός του ότι απορροφά το 40% των μέσων εισοδημάτων, θα έχει και επιπτώσεις στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας και ακολουθεί ως απάντηση η Υγεία, κυρίως από τους ηλικιωμένους, μετά την έξαρση του κορονοϊού και της γρίπης και της -για τους λόγους αυτούς- πληρότητας των νοσοκομείων.

Είναι γεγονός, ότι τα τελευταία χρόνια η Αστυνομία είχε πολλές επιτυχίες με τη σύλληψη πολλών συμμοριών, που καταλήστευαν πολλές φορές μοναχικούς και ηλικιωμένους πολίτες με κακοποίηση και φόνο και πολλές φορές με την άδεια του Εισαγγελέα αναρτά τις φωτογραφίες των δραστών, που είναι συνήθως εισαγωγής κυρίως Αλβανοί ή Ρομά νεαρής ηλικίας, στους οποίους -σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας- αποδίδεται το 84% της ελαφριάς εγκληματικότητας, αλλά είχε και αποτυχίες για τις δολοφονίες μελών του υπόκοσμου με εισαγόμενους εκτελεστές.

Θεωρώ, ότι η μη άμεση σύλληψη και ενδεχόμενα διαφυγή του Αλβανού μπράβου, που πυροβόλησε αναίτια και τραυμάτισε Έλληνες πολίτες στο Γκάζι, αποτελεί μέγιστη αποτυχία της Αστυνομίας, γιατί ήταν γνωστό πρόσωπο του υπόκοσμου με ποινικό παρελθόν και χρησιμοποιείτο χωρίς έλεγχο ως μπράβος από καταστηματάρχες διασκέδασης και ενδεχόμενα με τη βοήθεια των γνωριμιών του διέφυγε. Εξάλλου τις τελευταίες ημέρες η Αστυνομία πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος με τρεις δολοφονίες αστυνομικών, καθόσον ο θάνατος του αστυνομικού κατά την καταδίωξη μπορεί να αποδοθεί σε ενδεχόμενο δόλο του διωκομένου, γιατί γνώριζε και αποδεχόταν, ότι με τους ελιγμούς του μπορεί να προκαλέσει το ατύχημα και πρέπει η Πολιτεία να θεσπίσει διάταξη πιο αυστηρής τιμωρίας για τις περιπτώσεις θανάτου αστυνομικού, που σαφώς θα τύχουν γενικής αποδοχής.

Είναι γεγονός ότι ενώ πολλές φορές αστυνομικοί με κίνδυνο της ζωής τους συλλαμβάνουν κακοποιούς, που παραπέπονται να δικαστούν για πλημμελήματα κατά την αυτόφωρη διαδικασία, ζητούν αναβολή, η υπόθεση αναβάλλεται σε ρητή δικάσιμο, αφήνονται ελεύθεροι, εξαφανίζονται για να συνεχίσουν τη δράση τους. Ετσι, αν συλληφθούν ξανά επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία, γιατί η κράτηση τους εναπόκειται στην κρίση του δικαστή (αρθ.423 ΚΠοινΔ), που συνήθως διστάζει να συνεχίσει την κράτηση, ενώ πρέπει να θεσπισθεί, ότι εφόσον ο κατηγορούμενος ζητά αναβολή η κράτηση τους να είναι υποχρεωτική.

Το ζήτημα της ασφάλειας των πολιτών έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη και έχει επαρκώς προβληθεί με άρθρα και μελέτες, αναφέρομαι δε ιδιαίτερα στα "Capital 4-2-21 Η κοινωνία βιώνει έλλειμμα έννομης τάξης", "Capital 4-6-21 Ο χορός της εγκληματικότητας καλά κρατεί", "Capital 6-6-23 Κάτι πρέπει να γίνει με τη δημόσια ασφάλεια", "Capital 4-12-23 Επείγει η προστασία της δημόσιας ασφάλειας".

Μεγάλο όμως πρόβλημα αποτελεί η δικαστική αντιμετώπιση της βαριάς εγκληματικότητας. Το 2021 ο τότε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης παρέδωσε στον τότε Εισαγγελέα ΑΠ φάκελο-μελέτη στον οποίο περιγράφεται η βάρια εγκληματικότητα της χώρας. Στον ίδιο φάκελο υπάρχουν 200 υποθέσεις που εκκρεμούν στα δικαστήρια για τις οποίες φαίνεται ότι υπάρχουν βάσει αξιόπιστων στοιχείων ερωτηματικά για τη δικαστική τους πορεία, για τις οποίες ο τότε Εισαγγελεύς ΑΠ ανέθεσε σε Αντ/λέα ΑΠ τη διερεύνηση και συντονισμό της όλης έρευνας από τα αρμόδια όργανα. Έκτοτε άκρα του τάφου σιωπή. Ελπίζω ο τότε και νέος Υπουργός Προστασίας Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης να ζητήσει από την νυν Εισαγγελέα ΑΠ σχετική πληροφόρηση και να προβεί σε ανακοινώσεις με τη διαφύλαξη όμως των προσωπικών δεδομένων.

Η δημόσια ασφάλεια των πολιτών εξασφαλίζεται με τη σωστή νομοθέτηση για την πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας, που θα εφαρμόσει ο δικαστής και την αποτελεσματική αστυνόμευση, που προϋποθέτει επαρκείς αστυνομικές δυνάμεις. 

Συνήθως στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές μετέχουν με πολιτική επιλογή δικηγόροι και καθηγητές πανεπιστημίου με παραγωγή άριστης κατά τη θεωρία  ατελούς όμως κατά το αποτέλεσμα ποινικής  νομοθεσίας. Στην επιτροπή που επεξεργάζεται τώρα τις μεταρρυθμίσεις του ΠΚ και ΚΠΔ μετέχουν μόνο συνταξιούχοι και εν ενεργεία δικαστικοί λειτουργοί και ελπίζω, ότι αφού λάβουν υπόψη τα σχόλια από τη διαβούλευση του νομοσχεδίου, που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, θα παρουσιάσουν ένα αξιόπιστο και λειτουργικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων των κωδίκων που θα βοηθήσει την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης με την προϋπόθεση ότι η Πολιτεία δεν θα  υποκύψει στις πιέσεις των δικηγορικών συλλόγων που, με την απειλή της συνέχισης της αποχής των δικηγόρων από τα καθήκοντα τους ζητούν την τροποποίηση κάποιων διατάξεων όπως του άρθρου 187 παρ.6 ΠΚ. Δηλαδή η έφεση για τους καταδικασθέντες πρωτόδικα για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση να έχει αναστέλλουσα δύναμη κατά την κρίση του δικαστηρίου (Capital 15-11-23 Οι δικηγόροι και η μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση). Εκείνο όμως που μου κάνει εντύπωση, ότι ενώ με τις μεταρρυθμίσεις του ΠΚ επιδιώκεται η αυστηροποίηση της ποινικής καταστολής δεν επαναφέρεται το κεφάλαιο του παλιού ΠΚ περί υπότροπων και καθ’ έξη εγκληματιών (Capital 10-9-20 Η εξαφάνιση του υπότροπου εγκληματία).  

Σύμφωνα με πληροφορίες από ΜΜΕ στη χώρα μας υπηρετούν περίπου 60.000 αστυνομικοί εκ των οποίων το 70% υπηρετεί βάσει ειδικών νόμων στην επαρχία και στον τόπο καταγωγής τους, ποσοστό δυσανάλογο προς τον πληθυσμό και τις ανάγκες της υπηρεσίας στην επαρχία, που σαφώς αποτελεί διαχρονική παροχή των πολιτικών στους ψηφοφόρους τους με αποτέλεσμα και κατόπιν της διάθεσης  8.000 αστυνομικών για τη φύλαξη ευπαθών στόχων που βρίσκονται στην Αττική, να μην υπάρχει επαρκής αριθμός αστυνομικών στην περιοχή της Πρωτεύουσας για την αποτελεσματική αστυνόμευση της και την εξασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας.

Στις ετήσιες εκθέσεις πεπραγμένων σαν ΓΕΔΔ για τη βελτίωση της Δημόσιας Διοίκησης πρότεινα στις εκάστοτε κυβερνήσεις τη θέσπιση κωλύματος εντοπιότητας για υπαλλήλους ή λειτουργούς σε κρίσιμους ή ιδιαίτερους τομείς του κράτους, όπως δικαιοσύνη, αστυνομία, λιμενικό σώμα, εφορία/κτηματικές υπηρεσίες, πολεοδομία, επιθεώρηση κλπ, γιατί οι υπάλληλοι, που υπηρετούν στον τόπο της καταγωγής τους έχουν βαρίδια, που τους εμποδίζουν  στην εκτέλεση του καθήκοντος. Γνωρίζω, ότι η άμεση εφαρμογή του κωλύματος εντοπιότητος όχι μόνο είναι ανέφικτη, αλλά θα επιφέρει και κοινωνική και οικογενειακή αναστάτωση σε όσους αφορά, τουλάχιστον όμως η κυβέρνηση ας μελετήσει το ζήτημα και ας κάνει την αρχή με τη μεταφορά στην Πρωτεύουσα των αστυνομικών που πλεονάζουν στην επαρχία.

Νομίζω, ότι για να υλοποιηθεί η παραπάνω πρόσφατη δήλωση του Πρωθυπουργού πρέπει η Πολιτεία να αποφασίσει επιτέλους να σπάσει αυγά στο να θεσπίσει και εφαρμόσει μέτρα, που διασφαλίζουν την ασφάλεια των πολιτών χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. 

* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.