Όρια και οριοθετήσεις πολιτικού περιεχομένου

Του Γιάννη Πανούση 

Όλα όσα έγραψα ,τα είπαν πρώτα άλλοι
Όλα όσα ανακάλυψα,τα΄χανε ήδη βρει

Μαρία Ζαγκλαρά,Τοπογραφία της νοσταλγίας

Επειδή οι διάφοροι όροι, ορισμοί και κυρίως οι ετικέτες προκαλούν κοινωνικο-ιδεολογικές συγχύσεις, (όπως π.χ Ριζοσπαστική Δεξιά-ΕΡΕ, Ριζοσπαστικό Κέντρο, Ριζοσπαστική Αριστερά ή Λαϊκή Δεξιά, Κεντροδεξιά, Φιλελεύθερη Δεξιά ή ακόμα Λαϊκή Δημοκρατία, Λαϊκή Δικαιοσύνη, περί Δικαίου αίσθημα του Λαού), οφείλουν οι πολιτικοί -κι όχι μόνον- να θέσουν κάποιες, νοηματικές τουλάχιστον, διαχωριστικές γραμμές.

Επειδή υπάρχουν πλείστοι που ομνύουν στο όνομα της Δημοκρατίας, αλλά την υπονομεύουν όταν δεν λειτουργεί σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και δεν την προστατεύουν όταν κινδυνεύει, οφείλουν οι διανοούμενοι ν’ απομυθοποιήσουν "τα δικαιώματα στην όποια αντίσταση και στην όποια ανυπακοή", λόγω ιδεολογικών διαφωνιών.

Επειδή η άνοδος των Άκρων σημαίνει και κάθοδο του Κέντρου κι επειδή οι λεκτικές ακρότητες δια-μορφώνουν κοινωνικά στερεότυπα και ψευδο-ιδεοληψίες, οφείλει ο κάθε πολίτης ν’ απαντήσει -με το χέρι στην καρδιά- στα παρακάτω ερωτήματα.

Ποιός, κατά τη γνώμη του:

- φυλάττει τη χώρα από τους εχθρούς, προφυλάσσει μόνον τους φίλους ή μας φυλάει από τους φύλακες;

- εμπιστεύεται τους δημοκρατικούς θεσμούς,  πιστεύει στην ισοελευθερία ή  είναι πιστός σε ολοκληρωτικά δόγματα;

- υποστηρίζει το εθνικό, καλλιεργεί το εθνικιστικό ή παρασύρεται στο αντεθνικό;

- είναι πολιτικός διώκτης, ιδεολογικός τυχοδιώκτης ή κομματικός εκδιώκτης;

- έχει δίκιο, έχει άδικο ή αδιαφορεί για το θέμα λόγω σκοπιμοτήτων;

- είναι ηθικός, είναι ανήθικος ή δεν παίρνει θέση για ζητήματα ηθικής;

- θεωρείται άχαστος, κατηγορείται για άχρηστος ή εκλαμβάνεται ως αχρείος;

- καταγγέλεται για παράνομες διασυνδέσεις, για κακόβουλες επισυνδέσεις ή για δημοκρατικές αποσυνδέσεις;

Επειδή στη χώρα μας, ιδίως αυτή την περίοδο των πολλαπλών κρίσεων, ο καθείς είναι "ό,τι δηλώσει" (παραδοσιακός δεξιός, γνήσιος αριστερός, νουνεχής κεντρώος) κι επειδή οι "τερατογενέσεις" (ένθεν/κακείθεν) βρίσκονται προ των πυλών του πολιτικού μαιευτηρίου, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να μάθουμε να χρησιμοποιούμε κοινό λεξιλόγιο και κοινή γλώσσα που θα παραπέμπουν σε κοινές αναφορές και παραδοχές.

Εκ του πονηρού, ή μη, έκαστος διεκδικεί το δικαίωμα στη διαφορετική έκφραση, όμως σε μία πατρίδα όπου ουδείς γνωρίζει πώς σκέπτεται ο πλαϊνός του κι εντέλει αγνοεί "ποιός ακριβώς είναι και ο ίδιος", πολύ δύσκολα μπορεί να ισχύει επί μακρόν ένα κοινωνικό συμβόλαιο ειρηνικής και δημιουργικής συνύπαρξης.

ΥΓ. Το ποιός νομίζει ότι μπορεί να κάνει (πολιτικά) θαύματα ή ποιός περιμένει ένα θαύμα για να επιβιώσει συνιστά ένα ακόμα κουίζ.

ΥΓ2.’’Μην τους ακούς
Πιστεύουν το ένα προπατορικό ψέμα μετά το άλλο...
.....ό,τι αγγίζουν γίνεται στάχτη’’ (Μ. Ζαγκλαρά)

* Ο κ. Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη