Νέοι φόροι έναντι δήθεν "πακέτων ανάπτυξης"

Του Ευθύμη Μαραμή
 
 
Απο το 2012 οι αυστριακής επιρροής οικονομικοί αναλυτές, έχουν πει πως oι (όποιες) ελληνικές κυβερνήσεις θα αυξήσουν τους φόρους, σε συνδυασμό με τα μέτρα λιτότητας για την μείωση των ελλειμμάτων. Η αύξηση των φόρων θα επηρεάσει την είσπραξη των εσόδων αρνητικά με δύο τρόπους. Οι υψηλότεροι φόροι θα μειώσουν την οικονομική ανάπτυξη και επομένως θα οδηγήσουν σε μείωση των φορολογικών εσόδων. Επιπρόσθετα, οι υψηλοί φόροι, θα οδηγήσουν περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις σε αφανισμό. Ως εκ τούτου, μακροπρόθεσμα, οι αρνητικές συνέπειες της αύξησης των φόρων θα υπερβαίνουν κατά πολύ την αρχική πρόθεση για αύξηση των εσόδων. Όσο θα συνεχίζονται τα πακέτα διάσωσης της ελληνικής κυβέρνησης το χρέος θα αυξάνεται και θα επέλθει πληθωρισμός. Ο πληθωρισμός που προκύπτει για τη διάσωση αναποτελεσματικών ή υπερτιμημένων παραληπτών των πόρων, όπως η κυβέρνηση και τα εργατικά συνδικάτα, αδειάζει την δεξαμενή των πραγματικών αποταμιεύσεων των παραγωγών πλούτου. Σε αντίθεση με τις τραπεζικές πιστώσεις, οι οποίες παραμένουν σε κυκλοφορία (που λανθασμένα πιστεύεται ότι είναι παραγωγικές, σύμφωνα με την κεϋνσιανή θεωρία του πολλαπλασιαστή), οι πραγματικές αποταμιεύσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο μία φορά. Οι ευνοημένοι του Bailout υπερισχύουν των παραγωγών πλούτου καθώς απορροφάν τις αποταμιεύσεις ματαιώνοντας τις πιθανές επενδύσεις και σταδιακά εξαντλώντας και την υπάρχουσα παραγωγή. Αν δεν υπάρχουν αρκετά πραγματικές αποταμιεύσεις για να καλύψουν τα έξοδα συντήρησης και αποσβέσεων των επιχειρήσεων, τότε η αξία των αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται, ο πραγματικός πλούτος της κοινωνίας, θα αρχίσει να μειώνεται.

Δυστυχώς η επιβεβαίωση τρία χρόνια μετά είναι αμείλικτη. 

Όπως βλέπουμε και στο γράφημα 1, οι τρομακτικές μειώσεις των μισθών σε συνδυασμό με την άγρια φορολογία, έχει διατηρήσει τις τιμές στα ύψη, παρουσιάζοντας έναν πληθωρισμό της τάξης του 35%. Η όποια κερδοφορία των επιχειρήσεων, δεν επιστρέφει στην οικονομία με ανάλογη μείωση τιμών, καθώς οι επιχειρήσεις γδάρθηκαν απο την εφορία. 
 
Γράφημα 1

Ανάλογη έκθεση του ινστιτούτου εργασίας, καταδεικνύει την αποεπένδυση κατά 10% στην χώρα, καθώς και την κατεύθυνση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων στις ανάγκες του κράτους, μέσω της άγριας φορολογίας, χωρίς να μειώνονται οι τιμές βασικών αγαθών¹.  
 
Γράφημα 2
 
  

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα (βλέπουμε στο γράφημα 2) τσακίστηκαν άδικα, καθώς όλα τα εισοδήματα που μειώθηκαν, πηγαίνουν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Το βαρέλι αυτό λέγεται ελληνικό και ευρωπαϊκό κράτος.

Η περαιτέρω χρηματοδότηση του κράτους με δήθεν "πακέτα ανάπτυξης" απο την ευρωζώνη, με αντάλλαγμα την συνέχιση και την εντατικοποίηση της άγριας φοροεπιδρομής, είναι ένας φαύλος σοσιαλιστικός κύκλος ο οποίος θα αποτελειώσει τον πληθυσμό της ιδιωτικής οικονομίας.

Η παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα απο το 1960 ως το 2001 αναπτύχθηκε κατα 600% . Απο το 2002 και μετά έπεσε κατα 26%. ²
 
Η Ελλάδα, δεν έχει κάποιον σπουδαίο εξαγωγικό τομέα, ώστε να ευνοηθεί απο ένα αδύναμο νόμισμα. Πρέπει συνεπώς να εξασφαλίσει ικανό τριτογενή τομέα υπηρεσιών καθώς και να απαλλαγεί απο τους περιορισμούς στον πρωτογενή τομέα. Όλα αυτά εντός ευρώ αποκλείεται να συμβούν. Το πρόβλημα είναι σύνθετο και προϋποθέτει σχέδιο. Που και πως θέλουμε να πάμε δηλαδή. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει βιομηχανική χώρα και πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό. Εύλογο όμως είναι το ερώτημα: Ποιος θα επιτρέψει εντός ευρώ στην Ελλάδα, να αναπτύξει τριτογενή τομέα (πχ χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες) όταν είδαμε όλοι τι έκαναν στην Κύπρο οι Ευρωκράτες, καταστρέφοντας το τραπεζικό της σύστημα; Ή πως θα θεσπιστεί μια πολύ μικρή φορολογία, όταν οι Βρυξέλλες οραματίζονται κατάργηση του φορολογικού ανταγωνισμού με "ενιαίο φορολογικό συντελεστή" για τις χώρες του ευρώ; ³
 
Οι βιομηχανικές χώρες από την άλλη που έχουν πληγεί πραγματικά απο το ευρώ, είναι η Ισπανία και η Ιταλία, καθώς το ευρώ δεν ανταποκρίνεται σε πραγματική αποτίμηση της παραγωγής τους. Κερδισμένη είναι η Γερμανία καθώς εξάγει με σκληρό νόμισμα στις χώρες τις οποίες έπληξε το ευρώ. Πως συνέβη (και συμβαίνει) αυτό; Με δανεικά, καθώς οι μαζικές πιστωτικές επεκτάσεις καθώς και οι επιδοτήσεις προς τις νότιες χώρες, κατέστρεψαν την παραγωγική τους δομή καθώς προτιμούσαν τα καλύτερα ποιοτικά γερμανικά προϊόντα. Σημειωτέον πως τα γερμανικά πλεονάσματα τα στερήθηκαν και οι απλοί Γερμανοί, καθώς τα απέσπασε η βιομηχανία και οι διεφθαρμένες κορπορατικές ελίτ (Siemens, Bayer, Rheinmetall κλπ). 

Ένα ακόμα σημείο αναφοράς, είναι η καταστροφή του νομισματικού ανταγωνισμού, καθώς το σύστημα ισοτιμιών καταστράφηκε με το ευρώ, καθιστώντας τις απαραίτητες οικονομικές πληροφορίες προς τις εμπλεκόμενες αγορές, αδύνατες δημιουργώντας έναν ιδιότυπο ενιαίο επιχειρηματικό κύκλο, ανάμεσα σε εντελώς ανόμοιες αγορές. Το σύστημα των τιμών στρεβλώθηκε απίστευτα στις χώρες του νότου καθώς υπερτιμήθηκε το νόμισμά τους και προέκυψε τερατώδης πληθωρισμός τιμών. Τα γερμανικά πλεονάσματα κρύφτηκαν στην κλειδωμένη ισοτιμία και τα ελλείμματα του νότου επίσης. Όταν αυτή η φούσκα έσκασε, το 2008, ήταν πλέον πολύ αργά. Σήμερα δημιουργείται μια νέα φούσκα με νέες επεκτάσεις (ποσοτική χαλάρωση) η οποία χρηματοδοτεί ελλειμματικές κυβερνήσεις, χωρίς δημοσιονομικά πλέον κριτήρια (πάνε στράφι όλες οι συνθήκες περί μη χρηματοδότησης ελλειμματικών κυβερνήσεων απο την ΕΚΤ). Η ευρωζώνη, όχι απλά απέτυχε παταγωδώς, αλλά θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή. Οι ηγέτες της βρίσκονται σε πανικό. Για τις ελληνικές κυβερνήσεις, μάλλον δεν αξίζει καν κάποιος συλλογισμός. Είναι απλά ανύπαρκτες εντολοδόχοι, όμηροι και έρμαια σε αποφάσεις μέτριων εώς ανεπαρκών ανθρώπων, μιας αποτυχημένης τεχνοκρατικής ευρω-ελιτ, εκτός ελληνικής πραγματικότητας. 

¹http://www.inegsee.gr/ekdosi/etisia-ekthesi-2014-i-elliniki-ikonomia-ke-i-apascholisi/
 
² http://www.zerohedge.com/news/2015-06-19/greek-contagion-abyss-looms-%E2%80%93-wealth-preservation-strategies
 
³http://www.out-law.com/en/articles/2015/june/commission-common-corporate-tax-base-should-be-mandatory-as-part-of-eu-wide-tax-transparency-package/

* O κ. Ευθύμης Μαραμής έχει διατελέσει επιχειρηματίας μεταποίησης μετάλλου, τουριστικών υπηρεσιών, ενώ σήμερα ασχολείται με επενδύσεις. Είναι ανεξάρτητος αναλυτής της Αυστριακής σχολής οικονομικών και κοινωνικής οργάνωσης.