Ο μικρομέτοχος το μαθαίνει πάντα τελευταίος

Ο μικρομέτοχος το μαθαίνει πάντα τελευταίος

Γιατί οι επιχειρηματίες αντί να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση θολώνουν το τοπίο με τον καπνό από τα πούρα τους; 

Απ’ όλα έχω, λέγετε

Δεν υπάρχει καλύτερο έδαφος για την ανάπτυξη φημολογίας από τις περιόδους αβεβαιότητας, τότε που κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα συμβεί το αμέσως επόμενο λεπτό. Σαν λίπασμα, πρέπει να προσθέσει κανείς και τον παράγοντα χρόνο. Όσο πιο πολύ διαρκεί η αβεβαιότητα, τόσο περισσότερο αναπτύσσεται  η σπέκουλα. Κάπως έτσι συμβαίνει με τους νεοσύλλεκτους στο στρατό που μη γνωρίζοντας τις διαδικασίες και τη νοοτροπία των αξιωματικών, περιμένοντας ατέλειωτες ώρες για να μάθουν τι κάνουν και πότε, αναπτύσσουν διάφορες θεωρίες που αποτελούν ένα κράμα πληροφοριών που είχαν συλλέξει νωρίτερα, μύθων που με κάποιο περίεργο τρόπο κυκλοφορούν για χρόνια μέσα στα στρατόπεδα και φυσικά υπερβολής που είναι το αποτέλεσμα της διάδοσης από στόμα σε στόμα.

Τις τελευταίες ημέρες, με την κρίση να έχει σκεπάσει τις αγορές, κυκλοφορούν διάφορες φήμες από στόμα σε στόμα. Καχύποπτοι τραπεζίτες που δεν χορηγούν ούτε τα συμβολαιοποιημένα δάνεια στις επιχειρήσεις,  υπέρογκα και ξεχασμένα για καιρό χρέη που αποτελούν θηλιά στο λαιμό των εταιρειών, σχέδια που ματαιώνονται, σύμμαχοι που αναμένονται και ό,τι άλλο βάλει ο νους του ανθρώπου. Απ’ όλα έχω, λέγετε. Εκτός λαμπρών εξαιρέσεων και όσων έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία, στις περισσότερες περιπτώσεις επικρατεί ο νόμος της σιωπής. Ακόμη και σε περιπτώσεις για τις οποίες έχουν γραφτεί περισσότερες αράδες απ’ όσες περιλαμβάνει η Ιλιάδα και η Οδύσσεια μαζί, οι επιχειρηματίες προτιμούν να κρατούν κλειστά τα χαρτιά, τα στόματα και τα παράθυρα των γραφείων τους.

VS

Μια μικρή δόση αλήθειας

Είναι βέβαιο ότι απ’ όσα ακούγονται τα περισσότερα είναι εντελώς ανυπόστατα. Δε γίνεται όμως μέσα σε τόση φημολογία να μην υπάρχει και μια -μικρή έστω- δόση αλήθειας. Κανείς δεν πιστεύει ότι θα τη βγάλουν όλοι λάδι μόλις «κάτσει» η σκόνη. Όσοι δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα φαντάζομαι ότι θα βγουν κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα έχοντας βαρεθεί να βλέπουν τη φάτσα τους στις εφημερίδες και στον τίτλο του άρθρου ερωτηματικά. Οι υπόλοιποι, αν τελικά αντιμετωπίσουν πρόβλημα, θα βγουν «στη γύρα» με το ύφος του Βασιλάκη Καϊλα και δώδεκα καντάρια έτοιμης αυτοκριτικής για να περιφέρουν όπου τους καλέσουν. Τότε όμως θα είναι αργά για όλους. Κυρίως για την εταιρεία που πλέον δεν θα σώζεται, για τους μετόχους που αν δεν είναι «ψυλλιασμένοι» θα κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και φυσικά για την αξιοπιστία των θεσμών που υπερασπίζουν την αρχή της ισότιμης ενημέρωσης.

Για μια εταιρεία που αγωνίζεται με κάθε τρόπο να σωθεί, δεν είναι σοβαρή εξέλιξη η ανάπτυξη φημολογίας και ενδεχομένως αρνητικής δημοσιότητας γύρω απ’ τα’ όνομά της; Προφανώς όχι και γι’ αυτό κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει. Να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Αντίθετα, επιλέγουν να δημιουργούν προπέτασμα καπνού με τα μεγάλα πούρα τους. Να αφήνουν τους πάντες να σχολιάζουν και οι ίδιοι να μιλούν με μισόλογα και αινίγματα.

Ακόμη και αν η φήμη γίνει συγκεκριμένη και οι αρχές τους απευθύνουν ερωτήσεις, παίρνουν μία από τις «φασόν» ανακοινώσεις που περιλαμβάνει δόσεις εχεμύθειας, προστασίας των μετόχων και συνεχούς προσπάθειας για την ανεύρεση λύσης με ολίγη από αξιοπιστία που χαρακτηρίζει την εταιρεία και την αποστέλλουν στον ερωτώντα μέσω του συστήματος και με mail όπου γνωρίζουν ότι θα βρουν αποδοχή.

Σταμάτης Ζαχαρός 

stamatis.zacharos@capital.gr

* Μπορείτε να σχολιάσετε τις σημερινές "Καραμπόλες" στο blog στην εξής διεύθυνση: http://zacharos.capitalblogs.gr/listArticles.asp