Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης χάνει πελάτες της;

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 14:42

Του Κώστα Νάνου

Σοβαρό πλήγμα στην ΕΒΖ αναμένεται να προκληθεί αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι η Coca-Cola 3E  περιορίζει την προμήθεια ζάχαρης από την ΕΒΖ.  Ωστόσο, η ελληνική εταιρεία εμφιαλώσεως δηλώνει ότι: "η εταιρεία διατηρεί πολύχρονη συνεργασία με την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση της εταιρείας για διακοπή της συνεργασίας αυτής. Η στήριξη της ελληνικής βιομηχανίας είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα για κάθε επιχειρηματική επιλογή της εταιρείας.Με 7 εργοστασιακές μονάδες σε όλη τη χώρα, 2.430 εργαζόμενους και επενδύσεις 35 εκ. € ετησίως στην ελληνική αγορά, η Coca-Cola Τρία Έψιλον αποδεικνύει έμπρακτα τη δέσμευσή της να συμβάλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας σε εθνικό και τοπικό επίπεδο".

Ενώ το μερίδιο αγοράς για την πάλαι ποτέ κραταιά καθετοποιημένη αγροτική βιομηχανία της χώρας έχει ήδη συρρικνωθεί κάτω από το 50% και η οικονομική χρήση για το τρέχον έτος αναμένεται να κλείσει με ζημίες που θα υπερβαίνουν τα 65 εκατομμύρια ευρώ, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης δέχεται ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr  εταιρείες που προμηθεύονται ζάχαρη από την ΕΒΖ αποκτούν τη δυνατότητα από την Ε.Ε. να εισάγουν πλέον ζάχαρη από τρίτες χώρες σε καλύτερες τιμές. Αυτό σύμφωνα με εκτιμήσεις ενδέχεται να οδηγήσει σε αναθεώρηση των όρων εμπορικών συνεργασιών με την ΕΒΖ, κάτι πάντως που επί του παρόντος δεν επιβεβαιώνεται. 

Η απόφαση της απόσυρσης του 51% της εθνικής ποσόστωσης, το δικαίωμα δηλαδή στην παραγωγή ζάχαρης που έχει η κάθε χώρα της Ε.Ε., είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη εισαγωγής στη χώρα μας σε ετήσια βάση περισσότερων από 150.000 τόνων ζάχαρης για την κάλυψη των αναγκών και την συρρίκνωση του μεριδίου αγοράς που κατείχε η ΕΒΖ.

Με αυτή την απόφαση η Ελλάδα έπαψε να είναι αυτάρκης σε κατανάλωση ζάχαρης, δημιουργώντας ξαφνικά προοπτικές ανάπτυξης στους λιγοστούς εισαγωγείς ζάχαρης στη χώρα μας,. Υπολογίζεται ότι ο ετήσιος τζίρος των εισαγωγέων ζάχαρης φτάνει πλέον έως και τα 70 εκατ. ευρώ.

Μπήκε λουκέτο στα δύο από τα πέντε εργοστάσια της βιομηχανίας με σκοπό την μετατροπή τους σε μονάδες βιοαιθανόλης με παράλληλη είσοδο ιδιωτών στο μάνατζμεντ, αλλά η αβεβαιότητα που προκάλεσαν οι κυβερνητικοί χειρισμοί οδήγησαν σε μαζική αποχή από την καλλιέργεια τεύτλων, καθιστώντας προβληματική την λειτουργία και για τα τρία εναπομείναντα εργοστάσια.

Με τα τρία όμως εργοστάσια επί της ουσίας να υπολειτουργούν, η ΕΒΖ δεν μπορεί παρά να παραμένει «όμηρος» αρνητικών εξελίξεων.

Ενδεικτικό της εικόνας είναι ότι η περυσινή παραγωγή ζάχαρης ανήλθε σε 120.000 τόνους. Το κόστος ανά τόνο έφτασε τα 1.100 ευρώ περίπου με την τιμή πώλησης του από τη βιομηχανία να μην υπερβαίνει τα 600 ευρώ. Ακόμα και φέτος όμως που θα επιτευχθεί ο στόχος της παραγωγής των 158.000 τόνων ζάχαρης, το κόστος ανά τόνο θα φτάσει τα 850 ευρώ, με την τιμή πώλησης να μην μπορεί να υπερβεί τα 600 ευρώ.

Δώρο άδωρο όμως αποδείχθηκε και το κοινοτικό τσεκ των 72 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ που δόθηκε ως αντιστάθμισμα στην ΕΒΖ για την απόσυρση του 51% της εθνικής ποσόστωσης και το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει «εργαλείο» επενδύσεων.

Λόγω κακής εφαρμογής του κοινοτικού κανονισμού για την ΚΟΑ ζάχαρης, τα χρήματα αυτά που έλαβε η χώρα μας εξανεμίστηκαν στη διάρκεια των χρόνων που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα.

Ενδεικτικό της προχειρότητας με την οποία ελήφθησαν οι σχετικές αποφάσεις, είναι ότι οι εισφορές της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Αναδιάρθρωσης λόγω της εφαρμογής του νέου καθεστώτος στην ΚΟΑ ζάχαρης ήταν μεγαλύτερες από ότι αρχικά είχε υπολογίσει η διοίκηση της ΕΒΖ. Συγκεκριμένα, υπήρχε η λανθασμένη εντύπωση ότι η Ελλάδα θα συνεισέφερε στο ευρωπαϊκό ταμείο με βάση την παραγόμενη κάθε φορά ζάχαρη και όχι την ποσόστωση των 150.000 τόνων ετησίως. Άσχετα όμως από το γεγονός ότι τα χρόνια που προηγήθηκαν η Ελλάδα παρήγαγε λιγότερη ζάχαρη, η ετήσια εισφορά για την περίοδο 2006-2009 προέκυπτε από την εθνική ποσόστωση.