Συνεχης ενημερωση

    Παρασκευή, 27-Ιουν-2008 09:49

    ΑΕΓΕΚ: Από την Κόλαση, ξανά στον Παράδεισο;

    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου
    Του Φάνη Γαβρινιώτη
    Το... φιλί της ζωής στην πολύπαθη ΑΕΓΕΚ θα επιχειρήσει να δώσει ο κατασκευαστής Γιάννης Μαρούλης, ο οποίος –μετά από την πρόωρα διακοπείσα προσπάθεια των Ινδών του ομίλου DS Constructions– παίρνει στα χέρια του την τύχη της ιστορικής εταιρείας με διττό στόχο: Αφενός να εξυγιάνει οικονομικά την εισηγμένη, αφετέρου να εξασφαλίσει για τον όμιλό του μια θέση ανάμεσα στους ισχυρούς «παίκτες» του εγχώριου κατασκευαστικού κλάδου. Αν επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί εξαρτάται εν πολλοίς από τους όρους βάσει των οποίων θα γίνει η μεταβίβαση του 33% της ΑΕΓΕΚ στον όμιλο Μαρούλη και ειδικότερα το ύψος των υποχρεώσεων που θα συνεχίσουν να βαρύνουν τη επιχείρηση. 

    Η καταρχήν συμφωνία που επετεύχθη χθες ανάμεσα στις πιστώτριες τράπεζες και τον Γιάννη Μαρούλη, τουλάχιστον τα σημεία της που έγιναν γνωστά, δεν διευκρινίζει με σαφήνεια ποια ακριβώς θα είναι τα χρέη της ΑΕΓΕΚ που τελικά θα διαγράψουν οι τράπεζες και αν η επιχείρηση θα περιέλθει στην κατοχή του στρατηγικού επενδυτή ελεύθερη υποχρεώσεων, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει η πλευρά του. Αυτό που αναφέρεται είναι ότι η ΑΕΓΕΚ θα προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου με καταβολή μετρητών ύψους 75 εκατ. ευρώ που θα καλύψουν αποκλειστικά οι πιστώτριες τράπεζες, τα χρήματα της οποίας θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή τραπεζικών υποχρεώσεων. Επίσης, αναφέρεται ότι στη συνέχεια η κατά 100% θυγατρική ΑΕΓΕΚ Κατασκευαστική (στην οποία έχει μεταβιβαστεί το εργοληπτικό πτυχίο 7ης τάξης και όλα τα αναληφθέντα από την ΑΕΓΕΚ έργα) θα προχωρήσει σε διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου συνολικού ποσού 96 εκατ. ευρώ που θα καλύψει η μητρική εταιρεία. Μέρος των αντληθέντων κεφαλαίων θα διατεθεί και πάλι για την πληρωμή τραπεζικών υποχρεώσεων. Επιπλέον, ορισμένα από τα ακίνητα της ΑΕΓΕΚ που έχουν δεσμευτεί από τις πιστώτριες τράπεζες (Ελαφόνησος, Κτήμα Μέρλιν) θα επιστρέψουν σ’ αυτή και τα χρήματα που θα καταβληθούν από την εισηγμένη θα διατεθούν επίσης για τη μείωση του τραπεζικού δανεισμού. Υπενθυμίζεται πως στα τέλη του περασμένου Μαρτίου τα χρέη του ομίλου ΑΕΓΕΚ προς τις τράπεζες ήταν της τάξεως των 113 εκατ. ευρώ. 

    Έργα στο «κόκκινο»

    Δεν είναι, όμως, μόνο η μείωση των τραπεζικών υποχρεώσεων που θα προσδιορίσει το πλαίσιο της προσπάθειας για επιβίωση της ΑΕΓΕΚ υπό τη νέα της διοίκηση. Σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα έργα που έχει στο χαρτοφυλάκιό της η εταιρία, το ανεκτέλεστο υπόλοιπο των οποίων αγγίζει τα 700 εκατ. ευρώ. Μεγάλο μέρος του ανεκτέλεστου ποσού αφορά το έργο του μετρό της Θεσσαλονίκης, οι εργασίες του οποίου –όπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες– δεν προχωρούν με το ρυθμό που θα έπρεπε. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως η εξαγορά της ΑΕΓΕΚ από τον κατασκευαστικό όμιλο Μαρούλη βάζει τον τελευταίο στο «παιχνίδι» των έργων μετρό (αναμένονται αρκετές νέες εργολαβίες από την Αττικό Μετρό τα επόμενα χρόνια, τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη), μιας και χρειάζεται προηγούμενη εμπειρία στην εκτέλεση τέτοιου είδους υποδομών προκειμένου μια εταιρεία να συμμετάσχει στους σχετικούς διαγωνισμούς. Την εμπειρία αυτή δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή καμία από τις τεχνικές εταιρείες του κ. Μαρούλη. Παράλληλα, ο όμιλος Μαρούλη εισέρχεται και στον τομέα των παραχωρήσεων, καθώς η ΑΕΓΕΚ κατέχει το 10% του οδικού έργου Μαλιακός – Κλειδί Ημαθίας.

    Επιπλέον, επιδίωξη του κατασκευαστή ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία του ομίλου του, η εταιρεία Ιόνιος ΑΕ, να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στην ανώτερη εργοληπτική κατηγορία (το Capital.gr είχε αναφερθεί στην επιθυμία αυτή από τον περασμένο Οκτώβριο), κάτι που πλέον ο κατασκευαστικός όμιλος πετυχαίνει άμεσα με την εξαγορά της ΑΕΓΕΚ. Επισημαίνεται πως η ΑΕΓΕΚ θα διατηρήσει την επωνυμία και τη θέση της στο Χρηματιστήριο μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας. Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί πως η απόφαση του κ. Μαρούλη να εξαγοράσει την ΑΕΓΕΚ χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα "τολμηρή" από αρκετούς συναδέλφους του κατασκευαστές, οι οποίοι –χωρίς φυσικά να γνωρίζουν επ’ ακριβώς τους όρους της συμφωνίας με τις πιστώτριες τράπεζες– θεωρούν πολύ δύσκολο το εγχείρημα εξυγίανσης της εισηγμένης.     

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ