Έτος ΔΕΗ το 2008

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Η αποφασιστικότητα του Π. Αθανασόπουλου και η αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού της επιχείρησης ώστε να «ακολουθήσει» τις ευρωπαϊκές συνθήκες ανταγωνισμού φέρνουν στο επίκεντρο τη ΔΕΗ για το επόμενο έτος. Τιμολόγια, στρατηγικό πλάνο «τεμαχισμού» της επιχείρησης, συνεργασία με RWE, νέοι διαγωνισμοί και το κυριότερο, προσπάθεια αντιστροφής της αρνητικής πορείας των οικονομικών μεγεθών είναι μόνο μερικά από τα «καυτά» θέματα που απασχολούν τη διοίκηση, την Κυβέρνηση, τους συνδικαλιστές και φυσικά τους καταναλωτές της επιχείρησης. Όλα συντείνουν, στο ότι το 2008 θα είναι έτος ΔΕΗ, με το οικονομικό επιτελείο να στηρίζει πολλά στην «ευτυχή» κατάληξη των προσπαθειών της διοίκησης Αθανασόπουλου. Και στο βάθος, παραμένει πάντα ανοικτή η προοπτική περεταίρω ιδιωτικοποίησης...

Συνθήκες εξαιρετικά περίπλοκες δημιουργούνται στην ελληνική αγορά ενέργειας (μια από τις πλέον αναπτυσσόμενες στη χώρα μας) με επίκεντρο τη ΔΕΗ. Η Κυβέρνηση προβληματίζεται προκειμένου να επιταχύνει την απελευθέρωση της αγοράς, με τη δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψουν το ελεύθερο ανταγωνισμό, διατηρώντας παράλληλα τον έλεγχο μιας πραγματικά στρατηγικής επιχείρησης και κυρίως ελέγχοντας την εξέλιξη των τιμολογίων που απασχολεί όλους τους Έλληνες και οι αυξήσεις των οποίων μπορεί να δημιουργήσουν σημαντικά προβλήματα στο κοινωνικό προφίλ της. Τέσσερα είναι βασικά τα θέματα που αναμένεται να βρεθούν στο επίκεντρο και οι αποφάσεις για τις περαιτέρω κινήσεις είναι λίγο-πολύ ειλημμένες.

Τα τιμολόγια βεβαίως αποτελούν την αιχμή του δόρατος. Είναι ήδη γνωστό ότι το νέο έτος και ειδικότερα τον Ιούνιο, ολοκληρώνεται η «μεταρρύθμιση» των τιμολογίων με πολλαπλές επιπτώσεις. Αφενός θα εισρεύσουν στα ταμεία της επιχείρησης, σε ετήσια βάση περί τα 600 εκατ. ευρώ περισσότερα, σε σχέση με το 2007. Επιπλέον από τον Ιούνιο επέρχεται η πρώτη απελευθέρωση «προάγγελος», για τα τιμολόγια υψηλής τάσης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι τιμές δεν θα καθορίζονται πλέον με υπουργική απόφαση αλλά μετά από διαπραγμάτευση με τους πελάτες, στη συγκεκριμένη περίπτωση τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες. Δεν αποκλείεται οι διαπραγματεύσεις ΔΕΗ – Πελατών ΥΤ, να λάβουν θεσμική μορφή και εκ μέρους των βιομηχανιών να διαπραγματεύεται ακόμη και ο ΣΕΒ. Με δεδομένο πάντως ότι σήμερα δεν υπάρχει λύση εναλλακτικού προμηθευτή, έχει τεθεί πλαφόν 10% στις αυξήσεις της υψηλής τάσης. 

Επιπλέον, η ΔΕΗ καλείται σε συνεργασία με τη ΡΑΕ να καταρτίσει νέα δομή στα τιμολόγιά της, προκειμένου να αντικατοπτρίζονται τα πραγματικά κόστη της ενέργειας. Τα τιμολόγια αυτά, σε μεταγενέστερο στάδιο, θα αποτελέσουν τη βάση για την απελευθέρωση της αγοράς και στους υπόλοιπους καταναλωτές, εφόσον υπάρξουν εναλλακτικοί προμηθευτές.

Εξίσου σημαντική και φυσικά ιδιαίτερα επίπονη για την Κυβέρνηση είναι και η απόπειρα ανεύρεσης στρατηγικού επενδυτή. Μπορεί η ΔΕΗ να έχει ξεκαθαρίσει ότι η συνεργασία με την RWE δεν είναι στρατηγική, ωστόσο δεν παύει να έχει βαρύνουσα σημασία. Έτσι, ήδη από τις πρώτες ημέρες του νέου έτους, αναμένεται να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για τη συνεργασία που αλλάζει πολλά στις ισορροπίες που επικρατούν σήμερα στην αγορά της ενέργειας. Εάν τελικώς προχωρήσει η συνεργασία, μετά τις Edison, Endesa, Enel και Edf, εισέρχεται στη χώρα μας ένας ακόμη ισχυρός ευρωπαϊκός παίκτης, με προνομιακούς –κατά πολλούς– όρους. Ο ίδιος ο κ. Αθανασόπουλος πάντως δηλώνει με κάθε ευκαιρία ότι είναι έτοιμος να συζητήσει προτάσεις με οποιονδήποτε παίκτη της αγοράς υπό την προϋπόθεση ότι θα αφορούν project τα οποία από μόνη της η ΔΕΗ δεν μπορεί να υλοποιήσει. Μάλιστα σε πρόσφατη συνάντηση με δημοσιογράφους υποστήριξε ότι εκτός από την RWE υπάρχουν έως τέσσερις άλλες προτάσεις που βρίσκονται υπό εξέταση, χωρίς να δώσει περαιτέρω διευκρινίσεις. Ωστόσο, ο κ. Αθανασόπουλος τονίζει ότι το ζητούμενο για τη ΔΕΗ δεν είναι το ρευστό (αφού αυτό έχει βρεθεί μέσω των αυξήσεων στα τιμολόγια) αλλά η προστιθέμενη αξία.

Σε κάθε περίπτωση πάντως (ακόμη και αν δεν βρεθεί στρατηγικό εταίρος για την επιχείρηση), η Κυβέρνηση μέσω του αρμόδιου υπουργείου οφείλει να «βρει» τις ισορροπίες με τους υπόλοιπους παίκτες της αγοράς και φυσικά την Ευρωπαϊκή Ένωση που βλέποντας την υστέρηση της απελευθέρωσης θέτει κανόνες. Το περίφημο στρατηγικό πλάνο που προέβλεπε τον τεμαχισμό της ΔΕΗ σε οκτώ επιχειρήσεις θυγατρικές, υπό τον έλεγχο της μητρικής, μετατέθηκε για συζήτηση στους πρώτους μήνες του 2008. Η εξέλιξη της υπόθεσης RWE έδειξε ότι όταν ο κ. Αθανασόπουλος μεταθέτει μια απόφαση, αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει υποχώρηση. Με αυτό το δεδομένο, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η έκβαση της κόντρας με τη ΓΕΝΟΠ, η οποία έχει χαρακτηρίσει την προοπτική τεμαχισμού της ΔΕΗ, casus belli. Και θα πρέπει να σημειωθεί ότι πράγματι ο «τεμαχισμός» σε θυγατρικές, καθιστά ευκολότερη την περαιτέρω μετοχοποίηση – ιδιωτικοποίηση της εταιρείας. Από κυβερνητικής πλευράς πάντως υποστηρίζεται κατηγορηματικά ότι σε αυτή τη φάση προέχει μόνο η εξυγίανση και ο εκσυγχρονισμός της ΔΕΗ...

Το συγκεκριμένο θέμα του εκσυγχρονισμού αναμένεται να «πυροδοτήσει» και τις εξελίξεις στον τομέα των επενδύσεων. Μετά από περίπου τέσσερα χρόνια ανυπαρξίας επενδύσεων, το 2008 έχει προαναγγελθεί ότι θα πραγματοποιηθούν τεράστιες επενδύσεις στον τομέα της παραγωγής αλλά και τον τομέα των δικτύων. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά μόνο στον τομέα της παραγωγής, μέσα στο πρώτο τρίμηνο αναμένεται να έχουν προκηρυχθεί τέσσερις διαγωνισμοί (Μεγαλόπολη 5 τον Ιανουάριο, Αλιβέρι και Λάρυμνα τον Φεβρουάριος Μελίτη 2 τον Μάρτιο) ενώ τον Ιούλιο θα προκηρυχθεί ακόμη ένας (Πτολεμαΐδα 5). Μαζί με τη μονάδα φυσικού αερίου στο Αλιβέρι, το ύψος των συγκεκριμένων επενδύσεων ξεπερνά τα 4,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται αναμφίβολα για το μεγαλύτερο επενδυτικό πρόγραμμα ελληνικής επιχείρησης, χωρίς να περιλαμβάνονται οι επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν στα δίκτυα.