Τι είναι ο Δανέζικος συμβιβασμός για τις τράπεζες και ποια οφέλη θα φέρει - Αποφάσεις από το 2026 και μετά

Του Νίκου Κωτσικόπουλου

Πολλαπλά οφέλη με βασικό πλεονέκτημα την αύξηση των ιδίων κεφαλαίων τους CET 1 κατά 400 εκατ. ευρώ για τη Eurobank και 350 εκατ. ευρώ για την Πειραιώς, αντί μείωσής τους λόγω εξαγοράς, προβλέπονται αν εγκριθεί η διαδικασία μετασχηματισμού τους σε Χρηματοπιστωτικούς Ομίλους, για τις εξαγορές των Eurolife και Εθνικής Ασφαλιστικής. 

Ο μετασχηματισμός σε Όμιλο, είναι προαπαιτούμενο για να ισχύσει, ο λεγόμενος "Δανέζικος Συμβιβασμός", που είναι πλέον τμήμα των εποπτικών κανονισμών κεφαλαιακών απαιτήσεων που επιβάλλουν οι ευρωπαϊκές Αρχές.

Η εξαίρεση που δίνεται με αυτό τον τρόπο, αυξάνοντας αντί να μειώνονται λόγω των εξαγορών τα ίδια κεφάλαια για συγχωνεύσεις τραπεζών και ασφαλιστικών ή ακόμα και θυγατρικών ασφαλιστικών με εταιρείες που διαχειρίζονται Αμοιβαία Κεφάλαια και γενικότερα περιουσιακά στοιχεία, έχει δημιουργήσει κίνητρα για αυτού του είδους εξαγορές ασφαλιστικών εταιρειών και εταιρειών διαχείρισης assets πανευρωπαϊκά. Εύλογα αφού ανατρέπει την παροιμία, αφού όπως λένε οι Άγγλοι "you can have the cake and eat it too".

Τα παραπάνω προκύπτουν από όσα αναφέρει μεταξύ άλλων έκθεση της Beta Securities, η οποία σαφώς εξηγεί γιατί οι δύο ελληνικές συστημικές τράπεζες επέλεξαν αυτές τις εξαγορές που εφόσον εγκριθεί ο μετασχηματισμός τους σε Financial Conglomerates, θα αυξήσουν αντί να μειώσουν τα ίδια κεφάλαιά τους κατά 50 μονάδες βάσης. Μέχρι την έγκριση από τους ευρωπαίους επόπτες SSM (τράπεζες) και EIOPA (ασφαλιστικές), οι εξαγορές κοστίζουν 150 μονάδες βάσης στους δείκτες των ιδίων κεφαλαίων τους, για την καθεμιά. 

Βεβαίως υπάρχουν κι άλλα οφέλη, όπως η άνοδος του σκέλους των εσόδων από ασφαλίσεις και asset management σε πάνω από 30% για τη Eurobank και των εσόδων από προμήθειες σε 30% για την Πειραιώς, σύμφωνα με τη Beta. 

Για αυτό άλλωστε έχει ενδιαφέρον η πληροφορία της ελληνικής χρηματιστηριακής για την Εθνική: "Ενώ η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος δεν έχει αποκαλύψει επίσημα κάποια στρατηγική κίνηση, υπάρχουν συζητήσεις γύρω από μια νέα σχέση με την NN και την Allianz".

Ο Δανέζικος Συμβιβασμός οι Όμιλοι και το διάστημα ενός έτους 

Η Τράπεζα Πειραιώς και η Eurobank έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους να επιλέξουν τον Δανέζικο Συμβιβασμό για τις εξαγορές της Εθνικής Ασφαλιστικής (600 εκατ. ευρώ σε μετρητά από την CVC) και της Eurolife (813 εκατ. ευρώ σε μετρητά από την FFH για το υπόλοιπο 80% της συμμετοχής) αντίστοιχα.

Οι δύο ελληνικές τράπεζες, όμως, δεν έχουν ακόμα κάνει αίτημα μετασχηματισμού τους σε Financial Conglomerates- FiCo. "Και τα δύο ιδρύματα έχουν ξεκινήσει προκαταρκτικές εργασίες για την απόκτηση της ιδιότητας FiCo, αν και δεν έχει ακόμη υποβληθεί επίσημη αίτηση", λέει η ανάλυση της Beta. "Η διαδικασία αναμένεται να προχωρήσει τα επόμενα τρίμηνα. Σημειώστε ότι η ρυθμιστική αρχή θα πρέπει να παρακολουθεί κάθε τράπεζα για σχεδόν ένα χρόνο πριν από την απονομή της ιδιότητας.

Έτσι, ο Δανέζικος Συμβιβασμός, εάν εφαρμοστεί, θα γίνει στα τέλη του 2026 ή ακόμα και κατά τη διάρκεια του 2027. Και για τις δύο τράπεζες, ο αντίκτυπος στο κεφάλαιο από τις εξαγορές είναι περίπου 150 μονάδες βάσης στο CET1 χωρίς να λαμβάνεται υπόψη, το Danish Compromise".

Η έκθεση εξηγεί αναλυτικά πως λειτουργεί ο Δανέζικος Συμβιβασμός. Με πιο απλά λόγια ισχύουν τα εξής:

Ο Δανέζικος Συμβιβασμός είναι ένας κανονισμός για τα εποπτικά κεφάλαια τραπεζών της ΕΕ που επιτρέπει στις τράπεζες να εφαρμόζουν άλλη προσέγγιση φια εξαγορές ασφαλιστικών. Αντί να αφαιρούν το κόστος της εξαγοράς πλήρως από τα ίδια κεφάλαιά τους, προσθέτουν σταθμισμένο ως προς τον κίνδυνο ενεργητικό. 

Αυτό καθώς οι ασφαλιστικές εποπτεύονται αυστηρά και έχουν δεσμεύσεις στα δικά τους ίδια κεφάλαια όπως και οι τράπεζες. Με τη μέθοδο των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο περιουσιακών στοιχείων(RWA), η επίπτωση είναι πολύ μικρότερη. 

Αυτός ο κανονισμός, που τυπικά αποτελεί πλέον μέρος του Κανονισμού Κεφαλαιακών Απαιτήσεων (CRR3), καθιστά πιο ελκυστική για τις τράπεζες την απόκτηση ή τη διατήρηση συμμετοχών σε ασφαλιστικές εταιρείες, καθώς μειώνει το ποσό του κεφαλαίου που υποχρεούνται να διατηρούν έναντι αυτών των επενδύσεων. Η στάθμιση κινδύνου είναι 250%.

Δεδομένου ότι "και οι δύο τράπεζες λειτουργούν επί του παρόντος με μέτριες πυκνότητες RWA (περίπου 40-50%), βρίσκονται σε καλή θέση για να απορροφήσουν την σταδιακή αύξηση των RWA, που σχετίζεται με τη Συμφωνία χωρίς να ασκούν ουσιαστική πίεση στους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας", αναφέρει η έκθεση. "Και τα δύο ιδρύματα έχουν ξεκινήσει προκαταρκτικές εργασίες για την απόκτηση της ιδιότητας FiCo, αν και δεν έχει ακόμη υποβληθεί επίσημη αίτηση.

Η διαδικασία αναμένεται να προχωρήσει τα επόμενα τρίμηνα. Σημειώστε ότι η ρυθμιστική αρχή θα πρέπει να παρακολουθεί κάθε τράπεζα για σχεδόν ένα χρόνο πριν από την απονομή της ιδιότητας. Έτσι, ο Συμβιβασμός, εάν εφαρμοστεί, θα γίνει στα τέλη του 2026 ή ακόμα και κατά τη διάρκεια του 2027".

Ποιοι παίρνουν την έγκριση

Την έγκριση των εποπτικών αρχών δεν την αποκτούν όλοι. Δεν είναι όλοι επιλέξιμοι, υπάρχουν αυστηρά κριτήρια τα οποία η έκθεση αναφέρει: "Δεν πληροί τις προϋποθέσεις κάθε συγχώνευση τράπεζας και ασφαλιστικής. Απαιτείται από την αποκτώσα τράπεζα να έχει λάβει επίσημα το καθεστώς FiCo βάσει του κανονισμού της ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι εποπτεύεται τόσο ως τράπεζα όσο και ως ασφαλιστικός όμιλος. 

Το καθεστώς χορηγείται σε οντότητες με τις κύριες δραστηριότητές τους στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών που πληρούν επίσης συγκεκριμένες απαιτήσεις φερεγγυότητας. Ο κανονισμός είναι πολύ αυστηρός και αξιολογεί επίσης το πλαίσιο διαχείρισης κινδύνου, τα συστήματα εσωτερικού ελέγχου, τη διακυβέρνηση και την εποπτεία τους. Η αναγνώριση του καθεστώτος FiCo εξακολουθεί να υπόκειται στην εποπτική έγκριση από τον SSM και την EIOPA". 

Μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι η συνεισφορά στον ισολογισμό των οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα εντός του Ομίλου (FiCo), θα πρέπει να υπερβαίνει το 40%. Επιπλέον, κάθε χρηματοπιστωτικός τομέας εντός του ομίλου πρέπει να αντιπροσωπεύει μεμονωμένα πάνω από 10% επί του ισολογισμού του Ομίλου που βασίζεται στον χρηματοπιστωτικό τομέα όσο και επί των συνολικών απαιτήσεων φερεγγυότητας των χρηματοπιστωτικών του οντοτήτων.