Παρασκευή, 02-Ιουν-2017 08:29
Νέος ελληνοτουρκικός πόλεμος στις Ιχθυοκαλλιέργειες
της Αλεξάνδρας Γκίτση
"Εγκλωβισμένη" στις παραδοσιακές αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που άνοιξε πάνω από τρεις δεκαετίες πίσω, παραμένει η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια, αφήνοντας πεδίο δόξης λαμπρό στους Τούρκους ιχθυοκαλλιεργητές να εδραιωθούν σε νέες "παρθένες" αγορές όπως της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και των ΗΠΑ και να "παίξουν” το παιγνίδι των τιμών εντός της ΕΕ.
Με βάση τα επίσημα στοιχεία το 93% των ελληνικών εξαγωγών προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας, διοχετεύεται σε αγορές της Ε.Ε. και μόλις το 7% σε όλες τις άλλες χώρες, με τις συνολικές εξαγωγές του κλάδου να έχουν ξεπεράσει πέρυσι τους 83.000 τόνους, εκτιμώμενης αξίας άνω των 433 εκατ. ευρώ.
Σε σχέση με το 2015 οι ελληνικές εξαγωγές προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας (τσιπούρα και λαβράκι) ενισχύθηκαν πέρυσι κατά 17%, ωστόσο ο "εχθρός" που δεν είναι άλλος από τους Τούρκους ιχθυοκαλλιεργητές, παραμονεύει. Κάτι που σημειώνει και στο δελτίο που εξέδωσε χθες ο Σύνδεσμος Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργητών (ΣΕΘ), ο οποίος σημειώνει πως "η Τουρκία με αυξημένη παραγωγή και επιθετική εμπορική πολιτική παραμένει ο κύριος ανταγωνιστής της Ελλάδας."
Το Capital.gr είχε επισημάνει ήδη από τα τέλη της περασμένης χρονιάς με σχετικό του άρθρο, πως οι Έλληνες ιχθυοκαλλιεργητές δέχονται σφυροκόπημα σε επίπεδο παραγωγής και τιμών από τους Τούρκους παραγωγούς, οι οποίοι εξαιτίας της κατάρρευσης της ισοτιμίας της τουρκικής λίρας είχαν ρίξει τις τιμές και πωλούσαν τα ψάρια τους στις διεθνείς αγορές και δη στις ευρωπαϊκές 1 ευρώ το κιλό φθηνότερα από του Έλληνες.
Η κατάσταση σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου δεν αναμένεται να βελτιωθεί τους επόμενους μήνες αντιθέτως εκτιμούν ότι οι τιμές θα πιεστούν ακόμη περισσότερο λόγο και της αύξησης της τουρκικής παραγωγής, ενώ "βλέπουν” πτώση και των τιμών των ελληνικών ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας άνω του 20% το 2017 εξαιτίας και της κυκλικότητας στην παραγωγή.
Κάτι που δεν αποκλείεται, όπως έλεγε στο Capital.gr στέλεχος του κλάδου, να πιέσει προς τα κάτω τις αποτιμήσεις των εταιρειών του κλάδου, δηλαδή της Σελόντα και της Νηρεύς, οι οποίες αναζητούν επενδυτή.
Την ίδια ώρα στα εγχώρια ύδατα τα προβλήματα του κλάδου παραμένουν. Μεταξύ αυτών η μετάθεση, έξι χρόνια τώρα, της ίδρυσης Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (προβλέπονται από το 2011) καθώς αποτελούν το βασικό εργαλείο για την οργανωμένη και περιβαλλοντικά υπεύθυνη ανάπτυξη του κλάδου.
Επίσης δεν έχει ενεργοποιηθεί το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας που αποτελεί το κύριο εργαλείο χρηματοδότησης επενδύσεων και δράσεων προώθησης του κλάδου. Ενδεικτικό είναι πως ενώ σε άλλες χώρες της Ε.Ε. έχει αρχίσει ήδη η χρηματοδότηση των Οργανώσεων Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας, στην Ελλάδα εκκρεμεί ακόμα το θεσμικό πλαίσιο για την αναγνώρισή τους.