Κ. Θανάσουλας: Βιώσιμη η ΛΑΡΚΟ με στοχευμένες επενδύσεις

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Απαντήσεις για όλα τα καυτά ζητήματα της ΛΑΡΚΟ, δίνει μιλώντας στο Capital.gr ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας κ. Κωνσταντίνος Θανάσουλας, προαναγγέλλοντας την είσοδο της εταιρείας σε παράπλευρες δραστηριότητες όπως η ενέργεια και τα αδρανή υλικά.

Ήδη ιδρύθηκε η πρώτη θυγατρική εταιρεία "Λαρκοδομή", που αποτελεί κοινό σχήμα με τα Λατομεία Στυλίδας (Άκτωρ) σε ποσοστό 51% ΛΑΡΚΟ και 49% Λατομεία Στυλίδας. Η εταιρεία ξεκινά από την 1^η Ιουλίου τη δραστηριότητά της με κύριο αντικείμενο την εξόρυξη ασβεστόλιθου (εκτιμώμενη ετήσια παραγωγή 20 με 22 εκατ. τόνοι) αλλά και την αξιοποίηση της σκουριάς (εκτιμώμενη ετήσια παραγωγή 2 εκ. τόνοι).

Μια ακόμη θυγατρική που ιδρύθηκε και αναμένεται να δραστηριοποιηθεί εντός των ημερών, θα έχει ως αντικείμενο τα θέματα ενέργειας. Η ΛΑΡΚΟ, που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής ηλεκτρισμού στη χώρα, από το Μάρτιο του 2006, κάνει χρήση του κανονικού βιομηχανικού τιμολογίου Α150 (και ενώ επί αρκετά χρόνια με υπουργική απόφαση έκανε χρήση της σύμβασης του Αλουμινίου της Ελλάδος). Μετά την αλλαγή αυτή η οποία μόνο το 2006 σχεδόν διπλασίασε το κόστος του λογαριασμού προς τη ΔΕΗ από τα 27 εκατ. ευρώ στα 52, η διοίκηση αποφάσισε να υλοποιήσει πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας. Στόχος της ΛΑΡΚΟ είναι ο εκσυγχρονισμός όλης της παραγωγικής αλυσίδας στη Λάρυμνα ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη απόδοση από κάθε MW που καταναλώνεται.

Στο πλαίσιο αυτό η νέα θυγατρική θα έχει ως αντικείμενο την εφαρμογή σύγχρονης τεχνολογίας και μεθόδων παραγωγής που θα οδηγήσουν σε εξοικονόμηση ενέργειας και θα μειώσουν το κόστος κατά 10-15%. Παράλληλα, σημειώνει ο κ. Θανάσουλας, η θυγατρική θα διερευνήσει τις πιθανότητες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος είτε με θερμικές μονάδες φυσικού αερίου είτε μέσω Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Μάλιστα ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ αποκαλύπτει ότι υπάρχουν ήδη προχωρημένες συζητήσεις με εγχώριο ενεργειακό παίκτη, για τη δημιουργία αιολικών πάρκων ισχύος τουλάχιστον 70MW και αναμένεται εφόσον υπάρξει συμφωνία να κατατεθούν οι σχετικές αιτήσεις στη ΡΑΕ. Ο κ. Θανάσουλας ξεκαθαρίζει πάντως ότι η ΛΑΡΚΟ δεν θα μπει στην αγορά του ηλεκτρισμού ως operator μονάδων. 

 "Εμείς εκείνο που θέλουμε είναι τα οικονομικά αποτελέσματα μιας τέτοιας δραστηριότητας που θα μειώσουν λογιστικά το κόστος της ενέργειας για την εταιρεία", δηλώνει ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας.

Στρατηγικό Πλάνο

Ο κ. Θανάσουλας, εκφράζει την πεποίθηση ότι η εταιρεία είναι όχι μόνο βιώσιμη αλλά μπορεί επιπλέον μετά από ορισμένες στοχευμένες επενδύσεις και οργανωτικές αλλαγές να έχει μια σημαντική κερδοφορία τουλάχιστον σε ένα βάθος 10 με 20 ετών. Βασικός στόχος της στρατηγικής της διοίκησης είναι όπως σε κάθε μεταλλευτική εταιρεία η εξασφάλιση των αποθεμάτων. Τα βεβαιωμένα ελληνικά μεταλλεύματα δίνουν σήμερα μια διάρκεια ζωής 7 έως 10 έτη, ενώ κάθε χρόνο η έρευνα που γίνεται προσθέτει περίπου 1 με 1,5 εκατ. τόνο.

Εκτός Ελλάδος, η ΛΑΡΚΟ δραστηριοποιείται ήδη στην Τουρκία όπου υπάρχουν σημαντικά αποθέματα που ανέρχονται πάνω από 150 εκ. τόνους, ενώ επιπλέον η ΛΑΡΚΟ εξετάζει και περιοχές της Αλβανίας.

Εκτός των γειτονικών χωρών, η εταιρεία έχει ενεργοποιηθεί στη Βραζιλία, όπου έχει ολοκληρωθεί ένα ερευνητικό πρόγραμμα και έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για την εκχώρηση των δικαιωμάτων σε τέσσερις περιοχές. Επίσης συζητήσεις γίνονται στην Κούβα, και περιλαμβάνουν εκτός από τα τεράστια αποθέματα (η Κούβα διαθέτει περίπου το 30% των παγκόσμιων αποθεμάτων νικελίου) την πιθανή συνεργασία για την κατασκευή ενός εργοστασίου σιδηρονικελίου. Τέλος η εταιρεία έχει ξεκινήσει, σε προκαταρτικό στάδιο συζητήσεις για την εκμετάλλευση αποθεμάτων στις Φιλιππίνες.

Όπως τονίζει όμως ο κ. Θανάσουλας η ζωή της εταιρείας δεν εξαρτάται μόνο από τη ζωή των αποθεμάτων αλλά και από την τεχνολογία. Συγκεκριμένα η εταιρεία εξετάζει την υιοθέτηση τεχνολογίας παραγωγής νικελίου με την τεχνική της υδρομεταλλουργίας, η οποία είναι πιο φιλική στο περιβάλλον και παρέχει τη δυνατότητα εκμετάλλευσης αποθεμάτων με χαμηλή περιεκτικότητα (0,7% από περίπου 1% που είναι σήμερα). Εφόσον εφαρμοστεί η συγκεκριμένη τεχνολογία τότε τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα της χώρας μας θα ανέλθουν στα 750 εκ. τόνους, αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής στα 100 έτη. Ήδη τον τελευταίο χρόνο έχει ξεκινήσει το πιλοτικό πρόγραμμα με ενθαρρυντικά αποτελέσματα.

Επιπλέον υλοποιούνται κάποιες τακτικές κινήσεις με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας του εργοστασίου της Λάρυμνας, ώστε το 2007 η παραγωγή να ξεπεράσει τους 20 χιλιάδες τόνους νικελίου, ενώ για το 2008 – 2009 ο στόχος είναι οι 23 με 25 χιλιάδες τόνοι. "Ελπίζουμε ότι το 2009-10 θα έχουμε ξεκινήσει την παραγωγή με την υδρομεταλλουργία. Στόχος μας σε πρώτη φάση είναι η παραγωγή 15 με 20 χιλιάδες τόνους νικελίου που σημαίνει περίπου 35 με 45 χιλιάδες τόνους νικελίου το 2010-11 που σημαίνει διπλασιασμό της παραγωγής μας" σημειώνει ο κ. Θανάσουλας.

Τι συνέβη με το hedging

Από το 1990 έως το 2004 εκτός από μία χρονιά η εταιρεία παρουσίαζε συνεχώς ζημιές, ενώ το 2004 υπήρχε μια πολύ μικρή κερδοφορία της τάξης των 40 χιλιάδων ευρώ, σημειώνει ο κ. Θανάσουλας. Από το 2005 και μετά λόγω ακριβώς των πράξεων αντιστάθμισης κινδύνου έχει εξασφαλιστεί για τα επόμενα χρόνια μια ελάχιστη κερδοφορία της τάξης των 20 εκ. ευρώ όσο χαμηλά και εάν πέσουν οι τιμές του νικελίου. Ταυτόχρονα σε περίπτωση ανόδου αυξάνεται περαιτέρω η κερδοφορία της ΛΑΡΚΟ.

Το πρόγραμμα αντιστάθμισης κινδύνου ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, τονίζει ο κ. Θανάσουλας, διότι μας έδωσε τη δυνατότητα να προγραμματίσουμε τις επενδύσεις μας για τα επόμενα 2 με 4 χρόνια ξέροντας ότι θα μπορούμε να τις χρηματοδοτήσουμε από τα κέρδη της εταιρείας.

"Καταρχήν η ΛΑΡΚΟ δεν έχει κάνει ούτε μια προπώληση όπως κατά κόρον γράφτηκε σε μερίδα του τύπου" σημειώνει.

Η εταιρεία εξακολουθεί και πουλά το προϊόν της όπως όλοι οι παραγωγοί με τιμές που δεν καθορίζει η ίδια αλλά το χρηματιστήριο του εμπορευμάτων του Λονδίνου.

Η αντιστάθμιση του κινδύνου αφορά όχι μόνο την τιμή του νικελίου αλλά και του συναλλάγματος καθώς η τιμολόγηση γίνεται σε δολάριο ενώ όλο το κόστος παραγωγής είναι σε ευρώ οπότε υπάρχει ένας σημαντικός συναλλαγματικός κίνδυνος. Οπότε η αντιστάθμιση κινδύνου γίνεται μετά από ένα αρκετά περίπλοκο πρόγραμμα που εξασφαλίζει την κερδοφορία της εταιρείας σε περίπτωση που οι τιμές του νικελίου είναι χαμηλές και κοντά στο κόστος παραγωγής.

Όπως επισημαίνει ο κ. Θανάσουλας, η ΛΑΡΚΟ είναι μια εταιρεία με υψηλό κόστος παραγωγής σε σχέση με τους ανταγωνιστές - περίπου 12000 δολάρια τον τόνο, όταν η μέση τιμή το 2004-5 ήταν 10 χιλιάδες δολάρια. "Στο τέλος του 2005 οι τιμές διαμορφώθηκαν στα 13 χιλιάδες δολάρια, οπότε εκεί δόθηκε η ευκαιρία να μπούμε σε ένα πρόγραμμα όπου διασφαλίζαμε σαν τιμή τα 13 χιλιάδες δολάρια αφήνοντας το περιθώριο μέχρι τα 17 χιλιάδες δολάρια περίπου να εκμεταλλευτούμε μια πιθανή άνοδο των τιμών και αυτό έγινε το 2005".

Σύμφωνα με το πρόγραμμα σε περίπτωση που οι τιμές πήγαιναν πάνω από τα 19 χιλιάδες δολάρια, η ΛΑΡΚΟ είχε δεσμεύσει ένα μέρος της παραγωγής της (που σημειωτέον ήταν πολύ υψηλότερη τιμή από την τότε τρέχουσα) και η υπόλοιπη παραγωγή ήταν ελεύθερη. 

Ο κ. Θανάσουλας τονίζει: "φυσικά το 2005 κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι η τιμή του νικελίου θα είχε φτάσει στα επίπεδα που έχει φτάσει σήμερα, όταν μάλιστα μέσα στην ίδια χρονιά οι τιμές είχαν πέσει ακόμη και στα 11 χιλιάδες δολάρια. Αυτό το πρόγραμμα συνετέλεσε πράγματι ώστε η κερδοφορία της ΛΑΡΚΟ να είναι στα 20 εκατ. εκ των οποίων τα 18 προήλθαν από την αντιστάθμιση κινδύνου".

Ο ίδιος προσθέτει "το 2006 προχωρήσαμε με το ίδιο πρόγραμμα στρατηγικής αυξάνοντας τις τιμές με την ελάχιστη να παραμένει στις 13500 δολάρια και την μέγιστη τιμή να ανεβαίνει στα 21 χιλιάδες δολάρια. Στα μέσα του 2006 όταν άρχισε η μεγάλη κίνηση των τιμών του νικελίου προς τα πάνω και είχε φτάσει στα 20 με 21 χιλιάδες δολάρια αποφασίσαμε να αναμορφώσουμε αυτή τη στρατηγική βλέποντας ότι οι τιμές είχαν μια αρκετά σημαντική ανοδική τάση και προχωρήσαμε σε πολύ υψηλότερα επίπεδα προσθέτοντας προστασία και για το 2008".

"Όπως είναι φυσικό σε ένα τέτοιο πρόγραμμα όταν οι τιμές αυξάνονται τότε τα διαφυγόντα κέρδη θα είναι πάντα ένα σεβαστό ποσό. Αυτό που πετυχαίνουμε όμως είναι να διασφαλίζουμε την κερδοφορία μας στις χαμηλές τιμές και να αυξάνουμε την κερδοφορία στις υψηλές τιμές αναλογικά με τις δεσμεύσεις που έχουμε. Με το πρόγραμμα που είχαμε τότε μέχρι τις 19 χιλιάδες δολάρια παίρναμε το 100% της αύξησης των τιμών, και από τις 19 χιλιάδες και πάνω είχαμε δεσμεύσει περίπου το 70% της παραγωγής, δηλαδή ανά χίλια δολάρια αύξησης παίρναμε 300 δολάρια. Μετά το 2006 μειώσαμε τη δεσμευμένη ποσότητα στο 62% και αυτή τη στιγμή την έχουμε μειώσει περαιτέρω στο 30%", επισημαίνει ο διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ. Παράλληλα, τόνιζει ότι "δεν έχουν γίνει προπωλήσεις με την κλασική έννοια. Η αντιστάθμιση κινδύνου έχει γίνει με χρηματοοικονομικά μέσα που σου δίνουν την ευελιξία οποιαδήποτε στιγμή, πάντοτε φυσικά με κάποιο κόστος, να αναμορφώσεις ή να αλλάξεις τη στρατηγική σου , πράγμα που φυσικά δεν μπορείς να κάνεις εάν έχεις προβεί σε προπωλήσεις".

Τέλος υπογραμμίζει πως "αυτό το πρόγραμμα δεν είναι κάτι στατικό. Έχει μια δυναμική και παρακολουθείται και γίνονται διορθωτικές κινήσεις με στόχο την βελτίωση της κερδοφορίας. Τέλος σε αντίθεση με το παρελθόν αλλάξαμε και τον τρόπο που γινόταν η αντιστάθμιση – η οποία σημειωτέον ξεκίνησε από το 1997 – μόνο που τότε γινόταν μέσω brokers πληρώνοντας και brokerers fee. Εμείς κάναμε συμβάσεις με τράπεζες μέλη του χρηματιστηρίου του Λονδίνου οπότε όλες οι πράξεις μας γίνονται κατευθείαν με τις τράπεζες στο χρηματιστήριο δε μεσολαβούν τρίτοι. Το βασικότερο έχουμε και καλύτερη πληροφόρηση ώστε να κάνουμε οποιαδήποτε διορθωτική κίνηση σύμφωνα με τις συνθήκες της αγοράς. Αυτό θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε και ήδη βρισκόμαστε σε συζήτηση για το 2009".