Από τον κλοιό των πιστωτών επιδιώκει να βγει η Μηχανική

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Την άμεση απεμπλοκή από το καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης, στο οποίο έχει τεθείμε δικαστική απόφαση, επιδιώκει η Μηχανική. Στο πλαίσιο αυτό, η εταιρεία έχει υποβάλει στην Lafarge πρόταση για συμβιβαστικό διακανονισμό της οφειλής της, που περιορίστηκε, πλέον, σε 632 χιλιάδες ευρώ. Η Μηχανική αναμένει την απάντηση της γαλλικής τσιμεντοβιομηχανίας με πηγές της εταιρείας να κάνουν λόγο για απρόσμενη ενέργεια εκ μέρους της Lafarge “μετά από συνεργασία 27 χρόνων”.

Τα βλέμμάτα, λοιπόν, είναι στραμμένα στην απάντηση του γαλλικού ομίλου, με πηγές της Μηχανικής να αναφέρουν ότι δεν είναι δυνατόν ένας ζωντανός οργανισμός 40 χρόνων να διοικείται υπό το κράτος της αναγκαστικής διαχείρισης”.

Την ίδια στιγμή, παραμένει άγνωστο τι είδους αποτελέσματα θα επιφέρει η αναγκαστική διαχείριση, δεδομένου ότι από τα ενδεχόμενα έσοδα ικανοποιούνται, καταρχάς, οι εργαζόμενοι και ακολουθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, η εφορία, οι τράπεζες και οι προμηθευτές.

Άνιση μάχη

Το τάιμινγκ δεν ήταν με το μέρος του ιδρυτής της Μηχανική Πρόδρομου Εμφιετζόγλου. Η κατάρρευση της οικονομίας, που ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο του 2014, ήρθε σε μία περίοδο κατά την οποία διαπραγματευόταν συμφωνία με τις τράπεζες για τα δάνεια της εταιρείας. Η “φόρμουλα” στην οποία προσέβλεπε η Μηχανική περιελάμβανε την παροχή εγγυητικών επιστολών ύψους έως 10 εκατ. ευρώ, την μείωση των επιτοκίων και “κούρεμα” ποσοστού μέχρι του 40% του δανεισμού και ρύθμιση, πενταετούς διάρκειας, των χρεών ύψους 323 εκατ. ευρώ.

Η επιδείνωση των συνθηκών στην αγορά και το πάγωμα των έργων δεν επέτρεψαν την οποιαδήποτε συμφωνία. Αν και προτάθηκε η λύση του άρθρου 99, ο Π. Εμφιετζόγλου ήταν κάθετα αντίθετο, διότι θεωρούσε ότι η εταιρεία μπορούσε να αντεπεξέλθει στις δύσκολες καταστάσεις αξιοποιώντας το μεγάλο χαρτοφυλάκιο ακινήτων που διαθέτει.

Εξάλλου, σύμφωνα με όσα έχει αναφέρει ο ίδιος, το Δημόσιο οφείλει στην εταιρεία 250 εκατ. ευρώ από ολοκληρωμένα έργα, ποσό του οποίου η διεκδίκηση, δια της δικαστικής οδού, αποτελεί ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία.

Από το 1974

Τη χρονιά της πτώσης της Χούντας, ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, σε ηλικία 37 ετών, ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη την Μηχανική της οποίας από τότε παραμένει ο βασικός μέτοχος και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου. Η τεχνική εταιρεία μετατράπηκε, σταδιακά, σε όμιλο με σημαντική δραστηριότητα εντός και εκτός Ελλάδας · το 2007 ο όμιλος είχε εμφανίσει κύκλο εργασιών 227 εκατ. ευρώ, καθαρά κέρδη 47 εκατ. ευρώ και ανεκτέλεστο της τάξης των 600 εκατ. ευρώ.

Παρότι οι “κακές γλώσσες” χαρακτήριζαν γαλάζια την Μηχανική, κατά την καραμανλική περίοδο ελάχιστα έργα ανέλαβε. Εκείνη η περίοδος, εξάλλου, είχε άδοξο τέλος το οποίο σφράγισε την είσοδο της οικονομίας στην εποχή της αστάθειας και της ανυπαρξίας ρευστότητας. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το έργο των επεκτάσεων της Αττικής Οδού ύψους 1,8 δισ. ευρώ, που είχε εξαγγείλει τον Σεπτέμβριο του 2009 ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς, και παραμένει από τότε “στα χαρτιά”.

Το κοινωνικό του έργο υπήρξε διακριτό, ενώ το όνομά του έχει συνδεθεί με σειρά ευεργεσιών με τους Πομάκους και τους Τσιγγάνους της ακριτικής Θράκης, καθώς η Μηχανική έχει αναλάβει υπό την προστασία της 23 παραμεθόρια χωριά του Νομού Φλώρινας. Το 2011, με επιστολή του προς την τότε υπουργό Παιδείας Άνα Διαμαντοπούλου, είχε εκδηλώσει την πρόθεσή του να αναλάβει τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της μοναδικής ελληνόφωνης δημόσιας βιβλιοθήκης στα Πομακοχώρια της Ξάνθης και της Ροδόπης.

Το 1994 τιμήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο για την προσφορά του στην Ορθοδοξία, ενώ το 1997 η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο για την εθνική, κοινωφελή και πολιτιστική του προσφορά. Ο κ. Εμφιετζόγλου είναι συλλέκτης έργων τέχνης, διατηρώντας στη βίλα του στο Μαρούσι μία πλούσια συλλογή με τουλάχιστον 500 εκθέματα των Γύζη, Θεόφιλου, Μόραλη, Τσόκλη, Μυταρά, Ζούνη, Λύτρα και Βολανάκη. Ξεχωρίζει το ΄Κρυφό Σχολειό” του Νικολάου Γύζη που είχε αγοράσει το 1993, σε δημοπρασία του οίκου Christie΄s προς 170 εκατ. ευρώ. “Θα το έπαιρνα ακόμα και αν έπρεπε να ξεπουλήσω ό,τι είχα και δεν είχα” είχε πει τότε...

dimitris.delevegos@capital.gr