Βωβός: Ζητά αποζημίωση –μαμούθ από το Δημόσιο

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Ποσό της τάξης των 500 εκατομμυρίων ευρώ διεκδικεί η Μπάμπης Βωβός Διεθνής Τεχνική ως αποζημίωση από το Δημόσιο στο οποίο καταλογίζει υπαιτιότητα για την ακύρωση της ανέγερσης του εμπορικού κέντρου και του πολυλειτουργικού δημοτικού κτηρίου στο Βοτανικό. Η εταιρεία εκτιμά ότι η αγωγή που κατέθεσε στις 2 Ιουλίου στο Τριμελές Πρωτοδικείο Αθηνών θα έχει θετική έκβαση μέχρι τη χρήση 2021, θεωρώντας ότι η είσπραξη της αξίωσης αναμένεται να ικανοποιήσει το υπόλοιπο του δανεισμού και να συμβάλει θετικά στα ταμειακά διαθέσιμα της εταιρείας.

Ειδικότερα, η εταιρεία ζητά την καταδίκη του ελληνικού Δημοσίου σε αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη και ακολούθως σε καταβολή των ακόλουθων ποσών :

- 102.678.310,27 ευρώ για την αποκατάσταση των άμεσων δαπανών που διενεργήθηκαν για την εκτέλεση του έργου στο Βοτανικό

- 2.204.703,98 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημίας της εταιρίας από την αξιοποίηση υλικών και ανθρώπινου δυναμικού από εταιρείες του ομίλου της εταιρίας, το κόστος των οποίων ανήλθε στο ποσό των 2.204.703,98 ευρώ ευρώ εκ του ανακατανεμόμενου κόστους

- 69.123.804,36 ευρώ για τους τόκους και τις χρεώσεις των δανείων που έλαβε η εταιρεία, επιδεικνύοντας εμπιστοσύνη στις νομοθετικές διατάξεις που κρίθηκαν αντισυνταγματικές και συνολικά σε καταβολή  174.006.818,61 ευρώ με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επόμενη της καταβολής από την εταιρεία κάθε κονδυλίου, άλλως από την άσκηση της Αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση.

- Την καταδίκη του ελληνικού Δημοσίου σε καταβολή ποσού 270.000.000 ευρώ ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της αποθετικής ζημίας της εταιρίας (διαφυγόντα κέρδη), με το νόμιμο τόκο από την άσκηση της Αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, ως επίσης και σε καταβολή ποσού 30.000.000 ευρώ ως εύλογη αποζημίωση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη η εταιρία από τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις του ελληνικού Δημοσίου.

-Την καταδίκη του ελληνικού Δημοσίου στην πλήρη δικαστική δαπάνη και την αμοιβή των πληρεξουσίων δικηγόρων της, όπως αυτή προσδιορίζεται από τον Κώδικα των Δικηγόρων.

Το σκεπτικό της αγωγής

Σύμφωνα με το κείμενο της αγωγής, η προσφυγή "βασίζεται στις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 ΕισΑΚ και 298 ΑΚ(π.δ. 456/1984, Α΄164) που ορίζουν τις προϋποθέσεις περί αστικής ευθύνης του Δημοσίου και ειδικότερα, τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες το Δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί και καθορίζουν το είδος και τη φύση της καταβαλλόμενης αποζημίωσης.

Θεμελιώνεται δε, στη διαπίστωση της αντισυνταγματικότητας των άρθρων 11 και 12 του ν. 3481/2006, που ψηφίσθηκαν από το νομοθετικό όργανο του Κράτους (Βουλή), κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας τουνα νομοθετεί, η οποία αντισυνταγματικότητα διαπιστώθηκε και κρίθηκε με την υπ΄αριθμόν 3059/2009 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Δυνάμει των προαναφερόμενων άρθρων, είχαν θεσπισθεί ειδικές πολεοδομικές και χωροταξικές ρυθμίσεις για την ανέγερση εμπορικού πολυκαταστήματος στην περιοχή του Βοτανικού, στο πλαίσιο του αναπτυξιακού έργου υπό την ονομασία Πρόγραμμα Διπλής Ανάπλασης των περιοχών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και του Βοτανικού του Δήμου Αθηναίων και βάσει αυτών, επιδεικνύοντας εμπιστοσύνη προς τη νομοθετική λειτουργία, η εταιρία αναμείχθηκε στο έργο, αναλαμβάνοντας την κατασκευή εμπορικού κέντρου, το οποίο και πράγματι κατασκεύασε σε ποσοστό 75%-80% έως τη διακοπή των εργασιών, κατόπιν εκδόσεως σχετικής προσωρινής διαταγής του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η υπ΄ αριθμόν 3059/2009 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που διαπίστωσε την αντισυνταγματικότητα των προαναφερόμενων άρθρων, έκρινε ότι ο υπ΄ αριθμόν 3481/2006 νόμος αντίκειτο στο άρθρο 24 του Συντάγματος, στο μέτρο που επέτρεπε την κατασκευή εμπορικού κέντρου και πολυλειτουργικού δημοτικού κτιρίου στη δεδομένη περιοχή. Προς τούτο, η ένδικη Αγωγή της εταιρίας πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει, καθόσον η ανωτέρω κρίση της υπ΄ αριθμόν 3059/2009 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας καταδεικνύει την παρανομία του νομοθετικού οργάνου του Κράτους κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας του να νομοθετεί, συνιστάμενη στη θέσπιση νόμου αντίθετου προς κανόνα δικαίου υπέρτερης τυπικής ισχύος και δη προς το Σύνταγμα.

Η εταιρία ζημιώθηκε πολλαπλώς από την εμπιστοσύνη που επέδειξε στις διατάξεις του προαναφερόμενου αντισυνταγματικού νόμου, ως έκφανση της επισημότερης κρατικής λειτουργίας, τόσο σε υλικό επίπεδο εκ του ατελέσφορου της επενδύσεώς της, όσο και σε ηθικό (ηθική βλάβη) εκ της απαξίωσης του ονόματος και της φήμης της στις εμπορικές συναλλαγές, μάλιστα δε άνευ δικής της υπαιτιότητας."