Ποιες επιχειρήσεις παίρνουν σειρά για εκδόσεις ομολόγων

του Βασίλη Γεώργα
 
Αντίστροφα μετρά ο χρόνος από σήμερα για την Εθνική Τράπεζα και τη ΔΕΗ που περίμεναν το ελληνικό δημόσιο πριν πάρουν σειρά για να υλοποιήσουν τη δική τους «έξοδο στις αγορές» επιδιώκοντας να αντλήσουν πάνω από 1,5 δισ. ευρώ το αμέσως επόμενο διάστημα από ιδιώτες επενδυτές με εκδόσεις εταιρικών ομολόγων.

Το ύψος των προσφορών που θα διαμορφωθεί για την πενταετή έκδοση του ελληνικού δημοσίου θα αποτελέσει σημείο αναφοράς όχι μόνο για τις συγκεκριμένες εισηγμένες, αλλά και για μια πληθώρα υπερδανεισμένων μεγάλων ελληνικών εταιρειών που εκτιμούν ότι η διεθνής  συγκυρία τις ευνοεί και αναμένεται να επιχειρήσουν απευθείας δανεισμό από ξένα και εγχώρια επενδυτικά κεφάλαια τους επόμενους μήνες. «Μια ισχυρή πενταετία θα αποτελέσει σημείο αναφοράς και για τις ελληνικές τράπεζες και θα βοηθήσει όλη την οικονομία να αποκτήσει σταδιακά αυτό που στερείται: ρευστότητα με χαμηλά επιτόκια», σχολίαζε χθες υψηλόβαθμος αξιωματούχος εξηγώντας πως αναδομώντας την κρατική αγορά ομολόγων υποβοηθείται παράλληλά και η αναχρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος που με τη σειρά του θα ανακατευθύνει ρευστότητα στις επιχειρήσεις.

Ο πήχης για τις εκδόσεις που θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα τοποθετείται μεταξύ 5% και 6%, ένα επιτόκιο σαφώς χαμηλότερο έως και 30-40% από τις εταιρικές εκδόσεις που υλοποιήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν για επιχειρήσεις όπως ο ΟΤΕ, η Frigoglass, η Coca Cola, τα Ελληνικά Πετρέλαια, ο Τιτάνας, η Intralot, κ.α με επιτόκια από 7,5% έως 9,25% (σ.σ στην περίπτωση της Πειραιώς ήταν 5,15% για 500 εκατ. ευρώ) αλλά σε κάθε περίπτωση είναι υπερδιπλάσιο-τριπλάσιο από τα εταιρικά ομόλογα που εκδίδουν αυτή την περίοδο στην υπόλοιπη Ευρώπη. 

Τηρουμένων των αναλογιών, η Ελλάδα υπήρξε όλους τους προηγούμενους μήνες και συνεχίσει να αποτελεί μια μοναδική «επενδυτική ευκαιρία» για τα διεθνή επενδυτικά και κερδοσκοπικά κεφάλαια που αναζητούν υψηλές αποδόσεις σε ένα σχετικά ασφαλές περιβάλλον, σε μια περίοδο που οι αποδόσεις κρατικών και εταιρικών ομολόγων έχουν υποχωρήσει σε ιστορικά χαμηλά ακόμη και στις χώρες του «προβληματικού» Νότου. Πρόσφατη μελέτη της HSBC υποστήριζε ότι βασικοί αγοραστές τέτοιων εταιρικών εκδόσεων υπήρξαν επενδυτικά και συνταξιοδοτικά ταμεία, ασφαλιστικές εταιρείες, τράπεζες, ιδιώτες επενδυτές, και σε πολύ μικρότερο ποσοστό hedge funds.

Εταιρείες με υψηλό καθαρό δανεισμό όπως τα ΕΛΠΕ (1,7 δισ. ευρώ), η MIG (1,647 δισ. ευρώ), ο ΟΤΕ (1,51 δισ. ευρώ), η Motor Oil (926 εκατ. ευρώ), η Ελλάκτωρ (842 εκατ. ευρώ), η ΓΕΚΤΕΡΝΑ (582 εκατ. ευρώ), η Jumbo ή ο όμιλος Μυτιληναίου (509 εκατ. ευρώ), κ.α εκτιμάται ότι θα αναζητήσουν διέξοδο για να αναχρηματοδοτήσουν τις υποχρεώσεις τους με φτηνότερα κεφάλαια προερχόμενα από διεθνείς τράπεζες και επενδυτές.

Οι εκδόσεις εταιρικών ομολόγων αναμένεται  ότι θα πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα. Η μεγάλη ρευστότητα που κυκλοφορεί στο σύστημα, το story ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και η αδυναμία των εγχώριων τραπεζών να καλύψουν τις ανάγκες χρηματοδότησης των επιχειρήσεων για την υλοποίηση νέων επενδυτικών σχεδίων, θα στρέψουν εκ των πραγμάτων τις μεγαλύτερες εταιρείες σε διεθνείς εκδόσεις, υπό την προϋπόθεση ότι τα επιτόκια θα συνεχίσουν την καθοδική τους πορεία.

Ήδη οι τιμές για τις περισσότερες εταιρικές εκδόσεις ομολόγων ελληνικών επιχειρήσεων έχουν σημειώσει μεγάλη άνοδο και είναι διαπραγματεύσιμα πάνω από το 100. Το ομόλογο του ΟΤΕ λήξης 2015 εμφανίζει τιμή 104,7 λεπτών ανά ευρώ ονομαστική αξίας, ενώ αυτό που λήγει το 2018 είναι στα 117,87 λεπτά. Το ομόλογο της τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν λήξης 2017 είναι στα 113,13 λεπτά, της Intralot στα 113 λεπτά  ενώ της Frigoglass (2018) στα 105,25 λεπτά και την S&B στα 113,6 λεπτά. Παρά τη σημαντική άνοδος των τιμών τους το ονομαστικό επιτόκιο κατά την έκδοση (κουπόνι) είναι αρκετά υψηλό ώστε να δίνει κέρδος αντισταθμίζοντας την απώλεια κεφαλαίου στη λήξη.