Πετρέλαιο και Κίνα ρυθμιστές των αγορών

Χρονιά μετοχών, αλλά με προοπτική χαμηλότερων αποδόσεων, θα είναι και το 2007, με τα μεγαλύτερα κέρδη να προέρχονται από την Ασία. Τα επιτόκια, το πετρέλαιο και η Κίνα θα είναι οι ρυθμιστές των αγορών, οι οποίες απαιτούν αναπροσαρμογή επενδυτικής στρατηγικής. Για τις προοπτικές των αγορών μιλά στο Capital.gr ο υπεύθυνος επενδύσεων Wealth Μanagement της Τράπεζας Πειραιώς Αλέξης Σουλτογιάννης.


Συνέντευξη στη Νένα Μαλλιάρα


Πώς βλέπετε τις προοπτικές των χρηματιστηριακών αγορών διεθνώς;

Στην παρούσα φάση οι αγορές κινούνται όχι από τα fundamentals, αλλά από το γεγονός ότι ξεπέρασαν κάποια τεχνικά επίπεδα που αποτελούσαν προηγούμενα υψηλά (ενδεικτικά, ύστερα από έναν αιώνα και δέκα χρόνια περίπου, ο Dow Jones κατάφερε να ξεπεράσει το "φράγμα" των 12.000 μονάδων την περασμένη εβδομάδα, ενώ γενικά πολλοί δείκτες μεγάλων χρηματιστηρίων βρίσκονται σε υψηλά τετραετίας). Αυτό δίνει στην αγορά μία δυναμική, ένα momentum για να συνεχιστεί η ανοδική πορεία, δεδομένου ότι η μεγάλη ρευστότητα που υπάρχει διεθνώς μπορεί να "μπει" με μεγάλη ταχύτητα στο σύστημα προκειμένου να εκμεταλλευθεί υψηλές αποδόσεις.

Ετσι λοιπόν, η άνοδος στις χρηματιστηριακές αγορές μπορεί να συνεχιστεί για τις επόμενες 2 – 3 εβδομάδες. Από εκεί και πέρα όμως, θα πρέπει να δει κανείς πόσο τα μακρο και μικρο – οικονομικά δεδομένα μπορούν να δικαιολογήσουν περαιτέρω άνοδο. Στο σημείο αυτό υπάρχει προβληματισμός, ιδιαίτερα για τις ΗΠΑ, λιγότερο για την Ευρώπη και ακόμη λιγότερο για την Ιαπωνία και Ασία.

Οι ΗΠΑ αναμένεται να έχουν μία ήπια επιβράδυνση στο ρυθμό ανάπτυξης το τελευταίο τρίμηνο του 2006 και το πρώτο του 2007. Στην Ευρώπη, η εφαρμογή του αυξημένου κατά 3% ΦΠΑ (στο 19%) στη Γερμανία από το επόμενο έτος, οπωσδήποτε θα επηρεάσει την κατανάλωση και θα έχει αντίκτυπο ευρύτερα στην Οικονομία.

Ετσι, είναι δύσκολο κανείς, βασιζόμενος αποκλειστικά στο growth story, δηλαδή στα μακροοικονομικά δεδομένα, να είναι θετικός για τις δύο αυτές αγορές. Σε μικροοικονομικό επίπεδο, με άλλα λόγια αν δει κανείς τις προοπτικές των εταιρικών κερδών, επειδή ακριβώς η τεράστια ρευστότητα παγκοσμίως αναζητεί διεξόδους και κατευθύνεται σε private equity funds και περιπτώσεις εξαγορών και συγχωνεύσεων, θεωρώ ότι δίνεται στήριξη στην προοπτική των επιχειρήσεων και αυτό αντανακλάται στις χρηματιστηριακές αγορές.

Έτσι, τα χρηματιστήρια θα κινηθούν όχι από την ανάπτυξη των εταιρειών που οδηγεί σε κέρδη, αλλά επειδή τα κέρδη θα προέλθουν από εξαγορές και συγχωνεύσεις και εν μέρει από μεγαλύτερο δανεισμό.

Συνεπώς σε ΗΠΑ και Ευρώπη οι αγορές μέχρι και το α΄ 3μηνο του 2007 θα κινούνται από δύο αντίρροπες δυνάμεις: πτωτικά αν δει κανείς τα μακροοικονομικά στοιχεία και ανοδικά αν βασιστεί κάποιος στα μικροοικονομικά. Στην Ασία θα έχουμε την ίδια εικόνα;

Εκτιμώ ότι η Ασία θα είναι η "καλύτερη" επενδυτικά περιοχή και αυτό για δύο λόγους: πρώτον, επειδή στην Ιαπωνία τα πραγματικά επιτόκια είναι ακόμη αρνητικά που σημαίνει ότι ευνοούνται η κατανάλωση και οι επενδύσεις και δεύτερον, λόγω των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, κοντά στο 10%, με τους οποίους θα "τρέχει" η Κίνα μέχρι τους Ολυμπιακούς. Η περιοχή ευρύτερα θα ευνοηθεί από την ανάπτυξη, ενώ ίσως ανατιμηθούν και τα ασιατικά νομίσματα.

Συμπερασματικά, το εξαμηνιαίο view των αγορών λέει ότι τις μεγαλύτερες προοπτικές ανόδου έχει η Ασία, η Ιαπωνία ειδικότερα, κατόπιν η Ευρώπη και τέλος οι ΗΠΑ.

Και το 2007 θα είναι χρονιά μετοχών;

Ναι, αλλά όχι στο βαθμό που ήταν το 2005 και το 2006. Έχουμε τέσσερις συνεχείς χρονιές ανόδου για τα χρηματιστήρια. Ήδη έχουν ενσωματωθεί στις προσδοκίες των αγορών οι προοπτικές υψηλής κερδοφορίας σε εταιρικό επίπεδο και με δεδομένο ότι θα δούμε μία επιβράδυνση της ανάπτυξης στην επόμενη φάση του οικονομικού κύκλου είναι λογικό να περιοριστούν οι προσδοκίες από τις χρηματιστηριακές αγορές. Για την ακρίβεια, θεωρώ ότι θα μπούμε σε μία έντονη φάση επιλογής κλάδων και συγκεκριμένων μετοχών οι οποίες μπορούν να αποδώσουν.

Ποια θα είναι η ενδεικνυόμενη στρατηγική επένδυσης σε μετοχές;

Πιστεύω πως θα ενδείκνυται η τοποθέτηση σε περισσότερο αμυντικού χαρακτήρα μετοχές στις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη κινητικότητα σε συγχωνεύσεις και εξαγορές, αλλά και αναδιάρθρωση ομίλων, πράγμα που θα βοηθήσει κυρίως τα small caps, ενώ οι βιομηχανικές εταιρίες (industrials) θα ευνοηθούν επειδή έχουν κυρίως εξαγωγικό προσανατολισμό στην Ασία και τις αναδυόμενες αγορές.

Τι περιθώρια ανόδου βλέπετε στις χρηματιστηριακές αγορές;

Το 2006, αν συγκρίνει κανείς σε τοπικό νόμισμα, βλέπει ότι δείκτες όπως ο S&P500 και ο Euro50 έχουν αποδώσει κατά 10%, το οποίο είναι συμβατό με τους ρυθμούς ανάπτυξης. Αντιθέτως, ο Nikkei έχει περιοριστεί σε απόδοση της τάξεως του 4% επειδή είχε "τρέξει" δυσανάλογα πολύ το 2005 και αποτελούσε "ώριμο φρούτο" για την αποκόμιση κερδών (έτσι υπήρξαν σημαντικές εκροές από την Ιαπωνία μετά τον Μάιο του 2006).

Το 2007 πιστεύω ότι η εικόνα θα αντιστραφεί. Εκτιμώ ότι ο Nikkei θα δώσει διψήφια απόδοση, ο Euro50 μονοψήφια, ενώ ο S&P500 ίσως να είναι και αρνητικός, αν και, τονίζω, η πορεία του θα εξαρτάται από επιμέρους κλάδους (sector depended). Πάντως, δύο μεταβλητές θα καθορίσουν παγκοσμίως τις αγορές: η τιμή του πετρελαίου (τιμή γύρω στα 60 δολ./βαρέλι θα είναι πολύ θετική) και η Κίνα.

Τα επιτόκια συνεχίζουν να επηρεάζουν τις αγορές στο βαθμό που τις επηρέαζαν παλαιότερα;

Το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, από τους μεγαλύτερους οργανισμούς μέχρι τον τελευταίο καταναλωτή, έχει πλέον μεγαλύτερο leverage και άρα είναι πολύ πιο ευαίσθητο αρνητικά στην άνοδο των επιτοκίων. Ο μέσος καταναλωτής παγκοσμίως πια, έχει πολύ μεγαλύτερο δανεισμό με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το χρηματοοικονομικό οικοδόμημα.

Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για τα επιτόκια;

Στις ΗΠΑ πιστεύω ότι θα παραμείνει το 5,25% μέχρι και τα μέσα του 2007. Στην Ευρώπη το 2006 θα κλείσει μάλλον με επιτόκιο ευρώ στο 3,5%. Η εφαρμογή του υψηλότερου ΦΠΑ στη Γερμανία από το επόμενο έτος έχει "θολώσει τα νερά": θα εμφανίσει μία απότομη άνοδο του πληθωρισμού, η οποία όμως δεν θα είναι δομικού χαρακτήρα. Παρόλα αυτά, η ΕΚΤ ίσως να ανεβάσει τα επιτόκια στο 3,75% μέσα στο α΄4μηνο του 2007. Το εάν θα δούμε επιτόκια ευρώ ακόμα και στο 4% θα είναι συνάρτηση της πορείας της τιμής του πετρελαίου.

Με βάση αυτά ποιες είναι οι προοπτικές των ομολόγων;

Εφόσον η FED ξεκινήσει τη μείωση των επιτοκίων του δολαρίου, θα είναι μία καλή χρονιά για τα αμερικανικά ομόλογα. Στην Ευρώπη, όσο η ΕΚΤ αυξάνει τα επιτόκια (αναμένονται δύο ακόμα αυξήσεις μέσα στο α΄ 6μηνο του 2007), επενδυτικά παραμένει ο προσανατολισμός σε ομόλογα κυμαινόμενου επιτοκίου. Δεν συζητώ για τα ιαπωνικά ομόλογα, τα οποία δεν αποτελούν επενδυτική επιλογή των Ελλήνων, και τα οποία θα συνεχίσουν να υποφέρουν.

Συμπερασματικά, ποιά θεωρείτε ως ενδεδειγμένη επενδυτική στρατηγική στην παρούσα φάση;

Εάν κάποιος είχε παραμείνει όλο το 2006 τοποθετημένος σε μετοχές, θα έλεγα ότι πρέπει να μειώσει τις θέσεις του και να κατοχυρώσει κέρδη ώστε στην επόμενη φάση διόρθωσης που θα γίνει μέσα στο επόμενο 3μηνο – 4μηνο να έχει ρευστότητα για να ξαναμπεί στην αγορά. Αυτό ισχύει γενικά για τις χρηματιστηριακές αγορές, με σειρά "προτεραιότητας" στην underweight τακτική τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τέλος την Ιαπωνία.

Παίρνοντας ως κανόνα το ότι το επενδυτικό προφίλ του κάθε επενδυτή διαφέρει, θα έλεγα ότι ανεξαρτήτως συντηρητικού ή επιθετικού χαρτοφυλακίου, θα πρέπει κανείς να βάζει ένα μέρος των χρημάτων του και σε structured προϊόντα. Αν π.χ. στον "πυρήνα" του χαρτοφυλακίου, αναλόγως επενδυτικού προφίλ και κατανομής επενδύσεων, είναι τοποθετημένο το 80% - 85% των χρημάτων, το υπόλοιπο θα πρέπει να είναι τοποθετημένο σε structured προϊόντα. Αυτό το μικρό επενδυτικό "καλάθι" μπορεί να δώσει πολύ καλές αποδόσεις αν οι εκτιμήσεις για τις αγορές πάνε καλά, ενώ αν δεν πάνε καλά διασφαλίζεσαι από ζημίες.