14:40 09/09
Reuters: Το "πάρτι" τέλειωσε για τις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες
Αντιμετωπίζοντας την αβεβαιότητα από τους δασμούς και τον "πόλεμο" τιμών στην Κίνα
Του Ηλία Γ. Μπέλλου
Καθαρά κέρδη της τάξης των 4 εκατομμυρίων ευρώ αναμένεται, σύμφωνα με κύκλους της αγοράς, να ανακοινώσει για το πρώτο τρίμηνο η εισηγμένη Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης A.E., στα τέλη της εβδομάδας, καθώς ο εξορθολογισμός της λειτουργίας της, η μείωση του κόστους και η σταδιακή επαναφορά της ανταγωνιστικότητας του λιμανιού της συμπρωτεύουσας την τελευταία τριετία αποδίδουν καρπούς.
Η κερδοφορία αυτή είναι σχεδόν τετραπλάσια αυτής της ΟΛΠ ΑΕ η οποία για το πρώτο τρίμηνο του 2013 παρουσίασε καθαρά κέρδη μετά από φόρους1,133 εκατ. ευρώ.
Η εικόνα αυτή από την Θεσσαλονίκη, εφόσον επιβεβαιωθεί, θεωρείται εύλογα ιδιαίτερα ικανοποιητική ενόψει και της διαδικασίας αξιοποίησης του λιμανιού στα πλαίσια των αποκρατικοποιήσεων. Ειδικά εάν συνυπολογισθεί το γεγονός ότι η εισηγμένη έχει πρακτικά μηδενικό δανεισμό, ενώ διακρατεί στο ταμείο της ρευστά διαθέσιμα (κυρίως σε προθεσμιακές) ύψους 100 εκατομμύριων ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι ο ΟΛΘ παρουσίασε μεγάλη κάμψη των δραστηριοτήτων του κατά το 2008 και 2009 εξαιτίας των παρατεταμένων απεργιακών κινητοποιήσεων της περιόδου αυτής, τις οποίες είχε πυροδοτήσει η διαδικασία αποκρατικοποίησής του τότε η οποία και πάγωσε με τις εκλογές του 2009. Το αποτέλεσμα ήταν η μεγάλη πτώση του κύκλου εργασιών αλλά και, κυρίως, η μεταστροφή των εμπορικών δραστηριοτήτων της Βαλκανικής προς άλλα λιμάνια όπως της Μαύρης Θάλασσας.
Αναλυτές που παρακολουθούν την εισηγμένη υπογραμμίζουν ότι το 2010 ο ισολογισμός της εισηγμένης «γλύτωσε» με την κατάπτωση της εγγυητικής της Hutchison Port Holdings (η οποία συνεχίζει να ενδιαφέρεται και σήμερα για τον ΟΛΘ σύμφωνα με πηγές από την συμπρωτεύουσα που αναφέρουν και σειρά επαφών της προ μηνών με οικονομικούς και επιχειρηματικούς παράγοντες της βορείου Ελλάδας) που είχε πάρει μέρος στον διαγωνισμό προσφέροντας, τότε, τίμημα της τάξης 419 εκατομμύριων ευρώ λίγο πριν ξεσπάσει η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση το φθινόπωρο του 2008.
Έκτοτε το management που τοποθετήθηκε επικέντρωσε την προσπάθεια του στην ανάκτηση της αξιοπιστίας του ΟΛΘ, την επανάκαμψη του κύκλου εργασιών μετά τις απεργίες και την επιστροφή σε υγιή κερδοφορία.
Παράλληλα μέσω συνταξιοδοτήσεων αλλά και αποχωρήσεων περιορίστηκε και το μισθολογικό κόστος με την εισηγμένη από 500 περίπου εργαζομένους τότε να απασχολεί σήμερα περί τους 370 ενώ μέσα από σειρά επαφών στην βαλκανική επέστρεψαν και δραστηριότητες από τις γύρω χώρες στο «φυσικό τους λιμάνι» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι επαΐοντες.
Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΟΛΘ, Στυλιανός Αγγελούδης, συνεχίζει με αυτό το business plan με ένα ακόμα road show για το σκοπό αυτό να είναι μάλιστα προγραμματισμένο για το αμέσως επόμενο διάστημα στη Βουλγαρία.
Όσον αφορά στην επένδυση για τον βασικό προβλήτα εμπορευματοκιβωτίων σημειώνεται πως ο διαγωνισμός πάγωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, πέρυσι μετά από απόφαση του βασικού μετόχου, ΤΑΙΠΕΔ. Προφανώς υπό τη λογική ότι την επένδυση θα πρέπει να πραγματοποιήσει όποιος αναλάβει την εν λόγο δραστηριότητα του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης.
Πέραν αυτού όμως η ΟΛΘ ΑΕ είδε τα τελευταία λίγα έτη να ολοκληρώνεται πρόγραμμα εξοπλισμού με νέους γερανούς, να αποκτά εξωτερικούς ελεγκτές, περιβαλλοντική άδεια, χωροθέτηση μαρίνας, κανονισμό προσωπικού, λειτουργία και τα σαββατοκύριακα και να ολοκληρώνεται η προσπάθεια 24ωρης και7ήμερης λειτουργίας του τελωνείου. Στοιχεία όλα που είναι αυτονόητα για ένα λιμάνι του μεγέθους της Θεσσαλονίκης και των απαιτήσεων του θαλάσσιου εμπορίου και τα οποία όμως σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό εξέλειπαν μέχρι προ ολίγων ετών, σημειώνουν πηγές της αγοράς.
Ο ΟΛΘ -σε αντίθεση με τον Πειραιά που απέκτησε πρόσφατα-διαθέτει εδώ και χρόνια σιδηροδρομική διασύνδεση με το εθνικό δίκτυο. Δεν διαθέτει όμως δρομολογημένα τραίνα λόγω της απαξίωσης στην οποία έτεινε μέχρι πριν τρία χρόνια να περιέλθει.
Όμως η τελευταία του πορεία εκτιμάται ότι τον επανατοποθετεί με αξιώσεις στις ρότες του διεθνούς εμπορίου και τον καθιστά το δεύτερο μεγάλο στοίχημα, μετά τον επιτυχή επαναπροσδιορισμό του ρόλου του Πειραιά, για τη λιμενική πολιτικής της χώρας.